Run From Me (Tate-Malia)

I want you

22 Ocak 2016 bu hikayeyi ilk yayınladığım zamandı ve bir yılı doldurdu bu hikaye. Bir yılın ardından bir Tate Malia videosu koyabildim multiye. Ayrıca bölüm de bir yıla değecek bir bölüm olacak.

"Malia biraz konuşalım mı?"

Tam mutfağa giderken Tate beni çağırmıştı.

"Sorun ne?"

"Bugün tekrar şu ayin işini yapacağız haberin olsun dedim."

"Geçenki aşamalar olacak mı?"

"Hayır onları bir kere yapmamız yeter."

"Tamam başka bir şeye gerek var mı?"

"Hayır. Son bir şey, bu sefer öpüşmek yok."

"Tamam."

"Tamam mı? İtiraz edersin diye düşündüm."

"Seni öpmeye meraklı değilim." Dediğimde alayla kahkaha atmıştı.

"Öyle mi?"

"Yeterince öpüştük bence." Dediğimde yine gülmüştü.

"Sen ciddi misin?"

"Hayır dalga geçiyorum." Gidip karşısındaki koltuğa oturdum.

"Canın yanacak biliyorsun değil mi?"

"Umrunda mı?"

"Olmalı mı?"

Böyle cevaplar vermesinden nefret ediyordum.

"Umrunda olmadığını biliyorum."

"Nereden biliyorsun."

"Daha önce kendin bizzat canımı yaktığın için olabilir mi?"

"Bak onlar öncede kaldılar, şimdi durum daha farklı. Şu an sana o zamanki gözle bakmıyorum."

"Tam olarak anlamadım biraz daha açar mısın?"

"O zaman seni siklemiyordum ve ölmen dışında başına ne gelirse gelsin takmıyordum. Ama şimdi seni önemsiyorum ve başına gelecek şeyleri de önemsiyorum. Mutlu oldun mu?"

Hafif bir tebessüm atmıştım ona.

"Zor olmuyor mu? Yani kendini sınırlandırmak" Dediğimde koltuktan kalkıp yanımdaki boşluğa oturmuştu.

"Bunu istediğim için sorun yaşamıyorum."

Bak böyle konuşmasını değiştirip sakin bir hava ile konuşunca deliriyorum yine.

Koltukta ona döndüm yavaşça.

Malia sakin ol, seni etkilemesine izin verme.

"Bence istemiyorsun, buna kendini zorluyorsun. Ama uzun süreceğini sanmıyorum."

Koltuktan kalkacağım sıra beni durdurmuştu.

"Göreceğiz ilk kim pes edecek."

Neyi kastettiğini biliyordum. Ama pes etmek gibi bir niyetim yoktu.

Onun kolumu tutan elini ittim. Ardından tekrar mutfağa yöneldim.

Peşimden gelmesini beklemiştim ama bu sefer beni yanılttı ve peşimden gelmedi.

Bende rahat rahat yemeğimi hazırlayıp yemiştim. Sonrasında bulaşıkları yıkama işine giriştiğimde Tate de mutfağa gelebilmişti.

"Bakıyorum bu aralar kendi işlerini yapmaya alışmışsın."