1.BÖLÜM:ACI⭐

En başından başla
                                    

"Hasta olduğum için mi gidiyorsun?"

"Bunu kaldırmak senin için zor olucak ama maalesef evet.Bak benim uzun süre orada kalmam lazım.Üniversite okumam için.Sen hastasın ve ben seninle ilgilenemem."

Ne kadar da rahat söylemişti herşeyi?Yaşadıklarımızı umursamadan yıkıp geçmişti.Paramparça etmişti beni.

Kalbime hançerlerin bir yenisi daha saplanırken ağlamamak için kendimi zor tuttum.Benim aşık olduğum adama ne olmuştu Allah aşkına?

Herzaman yanımda olan beni asla bırakmayacağını söyleyen adam neredeydi?

Demekki benim hissettiklerim koca bir hayal kırıklığından ibaretmiş.Belkide beni hiçbirzaman sevmedi,ben aptal kalbime öyle hissettirdim.

"Senin kararın,hayatında başarılar."

"Sadece bu kadar mı söyliyeceklerin?"

Ne dememi bekliyordu bu aptal? Boynuna atlayıp gitmemesi için yalvarmamı mı?

"Bu kadar,ama umarım pişmanlıklarla karşıma gelmessin.Çünkü; o zamanda istemeyen ben olucam Selim."

"Kendine iyi bak Mira."
Yüzüne bile bakmadan orayı terk ettim.Onu ikimizinde mutlu olduğu haliyle hatırlamak istiyordum.

Duyduklarım karşısında gözyaşlarım özgürlüğüne kavuşmuştu.

Eve ne zaman geldiğimi anlamayarak odama geçip kendimi yatağın üzerine bıraktım.

Yüzümü yastığa gömdüm ve hıçkıra hıçkıra ağladım.

Ne zamana kadar sürecekti kimsesizlik.

Küçükken babam terk etmişti şimdide sevdiğim adam.

Ağladığım için kendime kızarak gözyaşlarımı silip hızlıca dolabımın yanına gittim.

Biraz eğlenmek benimde hakkımdı.Annemde ortalıkta yoktu kim bilir nerelerdedir.

Kırmızı mini eteğimi giyip,askılı üstümü taktım.Uzun dalgalı saçlarımı salıp,yaşımdan büyük topuklu ayakkabılarımı giydim.

Bu halimden nefret ediyordum.Kendimden yaşça büyük gösteriyordum.Siyah büyük deri çantamı alıp evden çıktım.

Çok beklemeden ilk gelen taksiye bindim.
Ne yaptığımı anlamıyordum ama canımın acısını eğlenerek geçireceğimi düşünüyordum aklımca.

Klube geldiğimde yürümekte zorlanarak içeri girdim.Artık rahatlıkla kimliğimi verebiliyorum.

Gürültüden kulaklarım patladı.Herkez delice dans ediyordu.Boş bulduğum yere yerleştim.Şarkıya ayak uydurarak ağır hareketlerle dans ettim.Kaçıncı bardağı içtim haberim yoktu.

Müzik hareketlenince insanların arasına karışıp delice dans ettim.Belime dolanan iri elle irkildim.Karşımdaki 30 yaşlarında
ki adam içki kokan hızlı soluklarla yüzüme soluyordu.

"Gel beraber dans edelim güzelim."

Iğrenç adam.Beni ne zannediyordu?

"Bırak pislik!Ben seni eğlendirecek kızlardan değilim."

"Hadi ama naz yapma güzel kızsın.O mini eteği giyip şov yapmayı biliyorsun ama."

Karşımdaki pisliğin solukları yükselip,iri elleriyle bütün bedenimi sarmalamıştı.

"Bırak beni!"
Kendimden habersiz olanlara anlam vermeye çalışıyordum.

Bunları yaşayan ben değil sanki başkasıydı.Adam beni daha iyice kendine çekip vücudumu kendi vücuduna kenetledi.

ÖLÜNCE SEVEMEZSEM SENIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin