Şimdi düşünün bir kere; bir kız var dünyalar güzeli bir yüzü, altın gibi sarı saçları, okyanus gibi masmavi gözleri var. Bir yanda da bir bakışıyla insanları geri iten, yakışıklı, zeki ve hatalardan güç alan bir adam var. Sizce bu iki insan nasıl b...
"Ne yani onun asistanı mı olacaksın? Anneannem için nefret ettiğin adamın asistanı oluyorsun Dalya. Ne diyeceğimi bilemiyorum."
"O benim de anneannem İlke. Hatta annem oldu. Bu onun benim için yaptıklarının yanında hiç kalır. Artık rahatlamana bak." Sarışın bir hemşire havayla önümüzden geçince onu izledik. Bu akşam burada kalacaktık. Nurdan anneannem yarın taburcu olacak.
"Peki okul ne olacak?" Önümdeki çantamın püskülüyle oynamaya başladım.
"Tek seçenek olarak donduracağım. Biraz ara vereceğim." Kız kardeşim elini uzatıp elimin üstüne koydu.
"Sen benim dostum değil kardeşimsin. Bunu unutma." Gülümseyip onun elinin üstüne diğer elimi koydum. Yeşilleri parlamaya başlamıştı.
"Sen de benim." Biz böyleyiz işte. Birbirimizden başka kimseniz yok.
ERTESİ GÜN
"Görüşürüz canım. Bana haber ver demek isterdim ama şu an için bu imkansız görünüyor." İlke gülüp hırkasını giydi.
"Görüşürüz. Bizi merak etme sen. Dediğim gibi anneannem uyandığında onu alıp eve geçeriz. Sen eve geçiyorsun değil mi?" Çantamı omzuma asıp esnememi bastırdım. Hastanenin sandalyeleri uyumak için ideal değildi açıkçası.
"Aynen. Canan cadısı ve Arya uyuyordur şimdi. Onlara görünmeden hemen üstümü değiştireceğim. Patroncuğuma dünkü kıyafetlerimle görünmeyeyim." Bu sefer ikimizde gülüp vedalaştık.
Otobüs durağına doğru yürüyüp otobüsü bekledim. Beş dakika bekleme sonunda gelince hemen bindim. Eve geldiğimde saat sekiz buçuktu. Hızla ve sessizce kapıyı açıp içeri girdim. Bir de uyuz anne-kızı çekemeyeceğim. Tam tahmin ettiğim gibi güzellik uykularındaydılar.
Odama geçip kapıyı kapattım. Dolabımı açtığımda hemen parçalara göz attım. Hımm ilk iş gününde ne giyilir ki? Etek, elbise, tulum? Şakağımı kaşırken kıyafetlerin hepsini en baştan çıkardım. Nihayet pantalon giymekte karar verdim. En rahat ve en sevdiğim parçayı çıkarıp üstüne düz bir kısa kollu tişört aldım. Bir gömlek de seçip belime bağlayınca takılarımı taktım. Saçlarımı tarayıp geriye attım. Biraz makyaj yapıp çantamı omzuma aldım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Evden çıkarken spor ayakkabılarımı giydim. Kapıyı sessizce kapatıp anahtarı çantama tıkarken durağa doğru koştum. Durak kalabalaktı ve otobüs hala yoktu. Kolumdaki saate baktığımda on dakikamın olduğunu gördüm. Tam içimden söylenmeye başlamıştım ki otobüs gelince kalabalığı yarıp içeri daldım. Köşeye geçip içimden ona kadar saydım. Bu benim ilk iş günüm ve her şey harika olacak. Günün sonunda elimde telefonum olmuş olacak. Hem o adam ne kadar çekilmez olabilir ki? Sadece rahatla Dalya...
Hızla şirkete girdiğimde bir dakikam kalmıştı. Evveet! İşte bu ya. İlk gün için çok iyiydim. Asansöre binip şirketin en üst katına bastım. Off kaç katlı burası ya?! Etrafımdaki insanlara baktığımda hepsi önündeki işle meşguldü. Esmer kadın önündeki telefonda borsayı takip ediyor, hafif yaşlı adam önündeki dosyayı inceliyor, iki kadın da telefondan bir şey üzerine tartışıyordu.
