michael Jackson ve vampir emily

32.bolum

Şu aptal ışık gözlerime gelmeseydi yatağımda güzelce uyuyabilirdim! Amaa sanırım kalkmam gerek. Yorgani çektim ve gözlerimi ovaladim sanki günlerdir yatıyormuş gibi hissediyordum. Sonunda görüşüm netlestiginde yanıma baktım. Ee Michael yoktu ayağa kalktım ve hızlıca merdivenlerden inmeye başladım. Salona geldiğimde koltukta oturan Michael'i gördüğümde az da olsa rahatlamistim. Fakat koltukta öylece oturması sözümü geri almama sebep oldu. O iyimiydi ne düşünüyordu
Hepsi benim yüzümdendi kalbimde oluşan sızıyi hep gormemeye çalışmıştım ama artık yapamıyorum eğer benimle olmasaydı ne vampir olurdu ne bela adamlarla ugrasirdi... Sakin sakin yaşardı işte.. keşke onu sevmeseydim keşke oda beni sevmeseydi kendi hayatımı mahvetmem yetmemiş gibi onun hayatınıda mahvediyordum. O bunu kesinlikle hak etmiyordu...
Gözlerimin dolduguna emindim tam gitmek üzereyken Michael'in sesini duymamla ona doğru döndüm. Gözleri gözlerimle buluştuğunda dişlerini sıkmaya başladı. Çenesi gittikçe kasılırken ben yalnızca gözümden 1 damla düşmesine izin verdim. O benimle olduğu için çok mutlu olsam da aynı zaman da Üzgündum. Suçlu hissediyordum işte. Ayağa kalktı ve bana doğru gelmeye başladı ilk defa onu bu kadar ifadesiz görüyordum ne yapmayı planlıyordu. Biliyorum! Bana kızgındi işte. Onu bu hayata sürüklediğim için onu vampir yaptığım için onun acı dolu hayatına bir sürü kötülük getirdiğim için. Ben onun karısı değil yalnızca düşmanı olabilirdim çünkü bu kötülükleri ancak düşmanlar yapar. Benden ayrılmak istediğini hissettim sanki her bakısinda bunu haykırıyordu. Boğazımda bir yumru..ve bir yaş daha suzuldu.
Tamamen yanıma geldiğinde yalnızca gözlerime baktı. Bir eliyle omzumu tutarken diğer elini yumruk yaptı. Ne yani bana vuracakmiydi. Haklıydı şu an gerçekten haklıydı...
Tam yumruğunu bana getirirken biraz duraksadi. Ve yumruk yaptığı eliyle bana sarıldı. Hem de öyle sıkı sarıldı ki neye uğradığımi şaşırdım. Ve bir yaşta Michael'in omzuna döküldü. Ona sıkıca sarılmaya başladım. Sanki bir daha sarılmayacakmis gibi..

M) "Seni özledim Emily gerçekten çok özledim..Belki şu an boğazın düğümleniyor. Belki de kafanda bir sürü soru var ve soramiyorsun. Ben senin için söyleyeyim. Evet tam bir baş belasısın. Biri bitse yeni bir bela çıkıyor. Ama senden vazgeçmeyide hiç düşünmedim. Çünkü sen benim ailemsin karımsin senden kolay kolay vazgeçmem. Fakat şu sıralar gerçekten yalnız kalmaya ihtiyacım olduğu dogrudur. Sana bir sorum var ben artık vampirmiyim"
Sorduğu soru karşısında boğazım düğümlenmisti. Hiç düşünmeden ağzıma ne gelirse söylemeye karar verdim yoksa daha fazla ağlamaya başlardım.

"Michael... Evet sen artık bir vampirsin. Ve bunu sana ben yaptım. Hatta bir vampir tarafından da ele gecirildin. Şu an yanımda olsan bile mutlu olmadığını biliyorum ve olmayacaksinda kim sonsuza kadar benim gibi bir aptalla yaşamak ister ki? Gerçekten işin basindayken benden ayrıl yani.. istiyorsan.."
Icimdeki o ses haykırarak Hayır bunu istemiyorum dese bile Michael'in iyiliği içindi. Gözlerine baktığımda bana kızgın bir şekilde bakıyordu. Beni kendisinden uzaklaştırdı ve

"Bir daha sakın.. sakın böyle salak şeyler söyleme Emily. Ben seni seviyorum ve sırf vampir oldum diye seni asla bırakmam bunu kafana soksan iyi edersin!"

"Bende seni seviyorum Michael" deyip ona sıkıca sarıldım.

"Tamamm. Peki senden bir şey isteyebilirmiyim? " dedim tatlı bir şekilde ve onu kendimden ayırıp gözlerine baktım

"Söyle bakalım baş belası"

"Şeyy... birkaç gün ayrı kalıp kendimizi toplasak bu senin için de iyi olur. Sonra hiç bir şey olmamış gibi devam edebilirmiyiz. Biliyorum biliyorum çok saçma ama sanki daha iyi olacak gibi tabi sana bağlı.."

"Aynen öyle yaparız fakat telefondan konuşalım çünkü şu vampirken ne yapacağımı bilmiyorum"

"Ah tabi yaa! Bak şimdi normal bir şekilde hayatına devam et. Ilk başlarda canın kan falan çekmez benim bile çok az çekiyor yarı insan olduğum için. Yani yemek de yiyebilirsin her ne kadar çok tatsız gelsede. Ama eger canın çekerse bende var sana bir şekilde ulaştırırim merak etme. Zaten 3 gün ayrı kalacağız o 3 günde menejerinle konuşursun olmadığımız günler için... Adam cook inatçı Michael biliyorsun seni bir dolu dirdir bekliyor. Sonrasında da biraz dinlenirsin. Ben de eski evimde olacağım. " dedim ve deeeriin bir nefes aldım ne konuştum ya.

"Tamam tamam öyle yaparız. Ah birde şu menejerimde var! Sanırım terasa gidip hava almalıyım. Ha bu arada sen de kendi menejerinle konuş Emily neyse ben gidiyorum. "
Deyip yukarı çıkmaya başladı. Benim de acil duş almam lazımdı bari duş yapıp öyle gideyim. Merdivenlerden çıkarken yağlı saclarimla kendimden igrendim. Yatak odasına geldiğimde tahta dolabimdan iç çamaşırları kot pantolon ve bir kisakollu alıp banyoya doğru ilerledim.
....
Sonunda tertemiz hissettiğimde Michael'in ve benim civcivli bornozuma baktım. Ya cidden komikti evlenmeden önce Michael'a zorla aldirtmistim. Hatta az sürüklememistim adamı civcivli havlular oyuncaklar ohhoo saysam bitmez. Gülümseyerek bornozumu giydim ve aynanın önüne geçtim. Hazır nemliyken şu kuş yuvası gibi olan saçlarımı bir tarayayim dedim(!). Sanki yaşadıklarım bir ruyaymis gibi hissediyordum neden böyle hiç bir fikrim yok sanırım kafam gitti yarın yeniden büyük bir suclulukla kalkarim. Kapının bir anda açılmasıyla yerimde zıpladım. Kimdi bu arsız! Michael'in içeri girmesiyle evli olduğumu ve bu evin ikimizin olduğunu onun da lavaboya girme hakkının olduğunu hatırlamış oldum!.

"Insan bir kapıyı tıklar"deyip saçlarımla oynamaya devam ettim. Oysa hınzırca gülümsedi ve civcivli bornozuma baktı

"Yakışmış aslında... Benim karima her şey yakışır gerçi" deyip bana sarıldı ve omzuma bir öpücük bıraktı. Bense buna karşı utançla gülümsedim. Sonuçta şu an arkamda olmasi ve benim civcivli bornozumla olmam beni biraz ürküttu diyebilirim.
"Şimdi mi gideceksin?"
"Evet saçımi kurutup gideceğim. Sen niye buraya geldin?"diye sorduğumda benden ayrıldı ve saçını kaşıyıp "benim de duş almam lazım" dedi.
"Tamam o halde ben gidiyorum kendine iyi bak" deyip yanağına koca bir öpücük bıraktım ve sarıldim. oda aynısını yaptıktan sonra kıyafetlerimi alıp lavobadan dışarı çıktım. Her ne kadar evli olsakta açıkçası biraz utanıyorum ve onun önünde giyinecek değilim.
.....
Sonunda evden çıktığımda bahçenin önündeki arabama binip kendi evime yol aldım. Şimdi herkese niçin uzun süredir bizden haber alamadiklarini açıklamak zorundaydım daha doğrusu bir şeyler uydurmaliydim. Off bir bitmedi

Merabaa arkadaşlar okuyanlar gittikçe azaldı ve doğru düzgün vote veren yok kendi kafamda bir sınır belirledim ve bu sınır geçerse yeni bölüm gelecek
Ha bu arada yakında final yapmayı planlıyorum ;-)