Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler

4.5: "Ev Alışverişi"

-Sana sokayım anlamında demedim yavrum. Her neyse..." konuşmamızı sonlandırıp çayımdan bir yudum daha alırken, Elvin'in çayına uzanan eline portakal suyu verdim.

Yine ters baksa da gözlerimle portakal suyunu işaret etmemle, içmişti.

Aferim kuzum.

Böyle biraz yola gel.

Bunu içimden geçirmemle beraber elimdeki kupayı almış, benim de dokunmadığım portakal suyumu elime vermişti. Ben de yola gelmiştim sanırım.

-Ee, hayırlı haber ne zaman inşallah? Bebek yapmayı düşünmüyor musunuz?" Enes'in sorusuyla direkt Elvin'e bakmıştım.

Elvin bana kaçamak bir bakış atıp, çatalını bırakarak kucağına koyduğu elleriyle oynamaya başladı.

Canı sıkılmıştı işte.

Elimi ellerinin üstüne koyarak, masaya döndüm.

Herkes Elvinle bana bakıyordu.

Babaannem anlayışlı bir şekilde gülümsediğimde, öfkeli bakışlarımı Enes'e çevirdim.

-Acelemiz ne? Evliliğimizin tadını çıkarıyoruz daha." Dedikten sonra Elvin'in tek elimde tuttuğum ellerini öptüm.

Elvin bana gamzelerini gösterek gülümsediğinde onu göğsüme çektim. Kimse benim sincabımı üzemezdi.

-Şey...tabi aceleniz yok..Ben merak etmiştim." Vallahi gerizekalı bu çocuk.

Düpedüz kuş beyinli.

Babasıyla arasının bozuk olması da şaşırtıcı değil.

Evlat olsa, eldivenle bile sevilmez bu.

Babasının hatrı olmasa, Elvin'in şu moral bozukluğunu nasıl atardım üstünde hesabını yapmıyorum bile.

-Kızımızdan böyle bir haber almak bizi de sevindirir, hayırlısı ne zamansa o zaman olsun. Daha başındalar hayatlarının." Diyen anneme göz kırptığımda, gözlerini kapatıp açarak gülümsemiş, Elvin'e gülümseyerek bakmıştı. Seviyorum seni Filiz Devran.

Kafamı Elvin'e eğdiğimde onun da kocaman gülümsediğini gördüm.

-Zaten kız Acarla evlendi, bu duruma alışmak bile onun için uzun bir süreç demek." Ağabeyimin lafıyla ben hariç ve Elvin dahil herkes gülerken gözlerimi kısarak ona baktım.

-Sen cumartesi evleniyordun değil mi ağabeyciğim?" Dedim piç bir şekilde gülerek.

Suratı düşmüştü.

-Evet kardeşim, ama ben alışılması zor bir insan değilimdir." Kafamı salladım.

-Tabii canım değilsindir."

-Elvin..." diyen Asuyla Elvin gövdemden kalkıp Asu'ya eğildi.

Aralarında fısıldaştıktan sonra Elvin geri göğsüme yaslandığında Asu'ya baktım gözlerimi kısarak.

Elimle bir fiske kafasına vurduğumda inleyerek bana döndü.

-Off ne var ağabey, ne vuruyorsun?"

-Cadıı, seninle kahvaltıdan sonra konuşalım biz bir." Gözlerini kaçırarak kafasıyla onayladı.

Asu'yu bir bakışından anlardım. Şu sıra keyfi kaçıktı. Ben kardeşimi çok nadir böyle görürdüm.

Kara listemde 2. Kişinin Ali olduğunu gösteriyordu bu durum.

****

Asu benden kaçmış, konuşmak istemediğini söylemişti. Önünde sonunda öğrenecektim ya, çok takılmıyordum. Hem benim cadıyla konuşmuştu. Elvin demek ben demekti.