Resim Esra:) Keyifli okumalar:) şarkı öylesie koydum isterseniz dinleyebilirsiniz:)
Elim ayağım titriyordu sanki. Bacaklarımda güç kalmamıştı ve nasıl hissedeceğimi bilmiyordum. " Bir dakika." Adamların ayak seslerinin durduğunu anlayınca korktum.
Durukan geri çekilecekken onu saçlarından kavarayıp beceriksizce daha fazla dudaklarımı bastırdım ve adamlardan uzaklaştırmak için geri geri yürümeye başladım.
Bir yandan Durukan'ı kendime çekerken oradan hemen uzaklaşmak istiyordum. Durukan anlamış olacak ki oyuna devam etti. Koridordan döndüğümüzde Durukandan ayrılmıştım ki o beni tekrar duvara yasladı. Benden ayrıldığında şaşkın bir şekilde bana bakarken yüzümün kızardığını hissedebiliyordum.
" Ben sadece yardım etmek istedim." Benden hızla ayrılıp koşarak koridorun diğer tarafına gitti. Yerde yatan Alper'i görünce bende hemen onların yanına gittim. Alper'in yüzü gözü dağılmış zor nefes alıp veriyordu. Öksürürken kan kusunca acıyla inledim. " Kahretsin." İçinden mi yoksa ağzından mı geldiğini anlayamadım.
Durukan onu omuzuna alırken ona yardım ettim. Cebini gözleriyle işaret ettiğinde ilk başta anlamamıştım. Sonra evlerinin kapısına geldiğimizde hızla Durukan'ın cebine elimi soktum. Anahtarı bulduğumda hemen kapıyı açtım. " Hastaneye götürmelisin." Tabiki beni kimse takmadı.
Durukan Alperi'i zorla banyoya taşıdığında onu küvetin içine attı. Soğuk suyu kafasından aşağı tutarken " Ne yapıyorsun !" Diye bağırdım. Bana karışma işime der gibi baktı. Yüzündeki kanlar giderken Alper üstündeki gömleği çıkarmaya çalışıyordu. Eğilip ona yardım edecekken Durukan kafama su tutunca bağırdım. " Hey!!"
Alperi'in yarım ağızla " Ben hallederim. Alışkınım." Dediğini duydum. Onun yüzünde bir gülümseme vardı. " Fazla içmişim. Hak ettim sayılır." Onu umursamadan gömleğini çıkardım. Kasları gerçekten hoş görünüyordu.
Alper o patlak ağızla " Ne o fazla çekici mi geldi." Ona ters ters baktım. " Siz nesiniz böyle anlamıyorum ki ! Durukan okulda melek gibi sessiz içine kapanık duruyor. Ama ne olduğu belirsiz.Sonra garip adamlar var.
Nesiniz siz eşkiya faln mı! Birde geçmiş karşımda sırıtıyorsun." Deli gibi bağırırken Alper'in gülümsemesi daha çok yayıldı. Yaklaşmam için bana işaret verdi. Ona yaklaştığımda kulağıma fısıldadı."Aslında... Kardeşimle çok güzel öpüşüyordun." Daha çok kızardığımda afalladım. Sonra birden Durukan'ın elindeki suyu alıp Alper'in yüzüne tuttum. O bağarırken " O zor durum oldu..." Niye açıklama yapıyordum ki.
Şuan Durukan'ın yüzüne bakamıyordum. " Her neyse iyi misin?" Diye merakla sordum. " Sorun değil." Hareket edecekken inledi. Onu omuzundan tuttuğumda " Durukan gitmeni istiyor galiba Nisa. Sana buraya gelme demiştim ama ne zaman birini uyarsam tam tersini yapıyor." Alper yine acı çeker gibi konuştu.
Onları bu halde bırakamazdım. " Gitmeyeceğim. Seni Durukan çıkarsın. Babamı arayacağım. O doktor en azından ne yapılması gerektiğini az çok bilir." Alper kesin bir sesle " Sakın!" Dedi inleyerek. " Kapat çeneni. Bir şey söylemeyeceğim. Sadece bir kaç ufak yardım."
Ben babamı ararken Alper duştan çıkıp üstünü giyinmişti. Zorla yürüken Durukan ona yardım ediyordu. Alper kanepeye uzandığında mutfağa gittim. Dolaplarında ne var ne yok diye bakarken bir sürü içki kutusu gördüm. Yüzümü buruştururken dolabın kenarında hap kutusu buldum. Bir sürü ilaç vardı.
Ne için kullanıldıklarını babamdan öğrendim. Tam kendi durumuna göre ilaçlar vardı. Onlardan alıp Alperi'in yanına gittiğimde Alper Durukan'a bir şey söylüyordu ben gelince sustu.
