❌ Playboy❌

Part 7

санаж байна Сүүёоноо *шивнэх*

       •••••••••••••••••••••••••••••

 Ээлжээ хүлээн тайзны ард зогсож байхдаа бүжгийн зарим хэсгүүдээ давтан зогсож байлаа. Арван минутын дараа амрахаар шийдэн сандал лээр суун хамт үзүүлбэр үзүүлэх хэдэн охидуудтай юм ярилцан суулаа. Арав юмуу арван таван минутын дараа бидний үзүүлбэрийг зарлахад бид тайзруу гарлаа. 

 Бүжиг дууссаны дараа ёслон алга таших хүмүүсрүү харахдаа нэг танил царай нүдэнд туслаа. Бидний харц тулгарахад тэр инээмсэглэн гараа даллалаа. Би харин ямар ч хариу үйлдэл үзүүлсэнгүй. 

 Тайзны арын хэсгээс цүнхээ аван охидын нойлруу яван 

Би: замаас холдоод өг тэгж хэлэхдээ тайван хэлэхийг хичээж байв.

?: нэг болзолтой

 Би түүнрүү хөмсгөө зангидан харахад тэр дахиад л инээмсэглэж байлаа.

?: намайг уучилвал 

 Би түүнийг шууд түлхэн хажуугаар нь зөрөн гарахад тэр хажууд минь гүйцэж ирэн

?: уучилчих лдаа тэхүү

 Алхаагаа хурдлуулан түүнийг аль болох тоохгүй гэсэндээ дуугүй л явна. Тэр харин хажуунаас ер салж өгөхгүй уучлалт гуйсаар л байлаа. Сүүлдээ бүр тэсвэр алдан

Би: зүгээр л намайг тайван орхичих тэхүү Кай

Кай: зүгээр уучилсан гээд хэлчих лдээ

Би: миний уучлах уучлахгүй чамд ямар хамаатай юм бэ?

Кай: надад хамаатай биш юм бол? өөр хэнд хамаатай юм? энд намайг чамайг уучлах тухай яригдаж---

Би: азаза ойлголоо уучлалаа болсон уу? одоо явж үз хэмээн хэлээд хурдан хурдан алхан түүнээс холдохоод тэр ахиад л араас гүйж ирэн гарнаас минь татаад 

Кай: гэртээ л харих гэж байгаа биз дээ? нэгэнт чи намайг уучилчихсан юм чинь гэрт чинь хүргэж өгөхөд болохгүй зүйл байхгүй биз дээ?

Би: Би--

Кай: үгүй гэсэн хариулт авахгүй шүү

Би: заза *санаа алдах* ойлголоо тэгвэл хүргээд өг 

  •••••••••••••••••••••••••••••

 Манай гэрийн гадаа ирэн зогсоход нь би баярласнаа илэрхийлэн бүсээ тайлан буух гэтэл

Кай: би чамтай зүгээр л найз болохыг хүссэн юм

Би: мм

 Түүний инээх нь сонсогдон: чи ч үнэхээр сонирхолтой охин юмаа

Би: чи сонирхоод хэрэггүй хэмээн машинаас буухад ардаас нь түүний чадахгүй нь дээ гэх хариулт сонсогдож удалгүй түүний машин хөдлөх нь тэр.

 За уучлаарай би энийг өгүүллэгийг зогсооё гэж бодсон бол шууд устгах байсан шүү өгүүллэг бичих нь миний хувьд өөртөө таалагдахын нэр биш, хүмүүст хүргэх, таалагдах тал дээр нь л анхаарж бичнэ шүү дээ өгүүллэг хоорондын зай нь их байгаа нь үнээн тэр хэрээрээ чанартай хэсэг хүргэхийг зорьдог гэсэн ч миний хувьд хангалттай байж чадахгүй нь ихээхэн гунигтай байна ингэж их хүлээлгэж байхад сайн бичиж чадахгүй бол урамыг чинь хугална л биз дээ? Уншигчдад таалагдахгүй бол би бас бичээд яахав л гэж бодсон тэрнээс биш яг зогсооно гэсэн биш шүү Бас хандалт нь 300 хүрчихсэн vote нь их цөөхөн байдаг сэтгэгдэл бол яриад ч хэрэггүй байх заримдаа үнэхээр урамгүй болчихдог би та нараас сэт нэхэхгүй ээ гэхдээ хааяа ч болов дараагийн хэсгээ асуух биш урмын үг хайрлаж байгаарай тэгвэл илүү хурдан оруулах ч юм билүү дахиж та нарт шалтаг тоочихгүй заавал энэ өгүүллэгээ дуусгах болно. Өгүүллэгтэй минь хамт байгаарай ♥