This is how my life looks like.

Hoofdstuk 2

Ik sta voor de grote ingang van de school, kijk mijn outfit nog even na. Grijs shirtje, zwarte broek met gaten, dun vestje en adidad super stars. 'Ziet er goed uit' zeg ik zachtjes. Ik kijk om me heen en zie niemand, waar is iedereen? Ik denk dat ik te vroeg ben.

[8:03]. Opnieuw kijk ik rond en zie weer niemand. Ik geef het wachten op en loop naar binnen, ik sta voor een deur waar 'FRANS' staat. Gek genoeg zie ik allemaal leerlingen, Mara, Jason, Max, Nienke, Kim, Vince en zo nog de rest van mijn klas.

"Mevrouw Apple, waarom ben je zo laat?" Zegt mijn docent opeens. Huh telaat? De lessen beginnen altijd om 5 over 8... "Dat ben ik niet. Jullie zijn te vroeg!" Roep ik. "Nee de lessen zouden vandaag eerder beginnen omdat de meivakantie voorbij is, dat is al jaren zo en dat weet jij nog steeds niet?" Oeps vergeten. Ik voel dat ik een rood hoofd krijg omdat de hele klas mij lachend aanstaart. "Pff," de docent kijkt mij boos aan, eigenlijk moet ik in lachen uitbarsten. "Sorry maar ik vind half 8 toch iets te vroeg." Ik loop naar mijn tafel en proest het uit van het lachen. "Dit is niet grappig jongedame. Ga maar naar de directeur!"

Ik pak mijn tas weer en loop het lokaal uit. Hmm dan heb ik gelukkig geen Frans, ik haat dit vak zo erg.

Na 10 minuten zoeken naar de directeur geef ik het op. Ik zit op een nieuwe school omdat ik mjjn vorige niet fijn vond en wilde kijken of deze fijner is. Ik heb het gevoel alsof er iemand naar mij aan het staren is, voorzichtig kijk ik om mij heen maar zie niemand. Ik leg mijn tas neer en leun maar even wat tegen mijn kluisje aan.

Ik zie een jongen aan komen lopen die ik nog nooit eerder heb gezien. Hij heeft bruin haar en groene ogen, zijn lippen zijn voller dan de meeste jongens en hij heeft een goed figuur.

"Zoek je iemand?" Vraagt hij. Ik kijk hem aan, zijn stem klinkt zo mooi damnn. Onee ik wil niet verliefd worden. Na hem ongeveer een minuut te hebben aangekeken geef ik antwoord. "Uhm neehoor." Zeg ik snel en ik kijk naar de grond. "Dat moet wel joh, anders zou je in de les zitten. Hey wacht ben jij niet dat meisje die de klas is uitgestuurd bij Frans?" Vraagt hij opeens. Wat? Hoe weet hij dit? "Ja, hoe weet jij dat?" Vraag ik ongemakkelijk. "Ik zit in die klas, hoe heet je?" Oh shit wilt hij me nu leren kennen? Hij is zo mooi maar ik kan niet met jongens omgaan. Ohgod help me ik verdrink in zijn ogen...

"Ik ben Isabella, je mag me ook Isa noemen." Ik begin te blozen omdat hij me zo aandachtig aankijkt. Zijn ogen volgen mijn lichaam. "Mooie naam, ik heet Harvey." Hij glimlacht en doet alsof hij me een hand wilt geven. Zijn glimlach is perfect, kuiltjes in zijn wangen, stralende ogen ohmygod. Ik lach terug.

"Waarom ben jij eigenlijk uit de les gestuurd?" Vraag ik zo "niet nieuwsgierig" mogelijk. Hij moet lachen en zegt; "Ik ben er niet uitgestuurd hoor, ik moest naar de wc en toen kwam ik jou tegen. Ik vroeg me af wat je hier deed." Wat had ik een domme vraag gesteld... "Oh okee, ja ik wacht hier nu op de volgende les." Ik kijk om me heen of er geen docent komt. "Ik blijf hier dan ook wel, aangezien Frans over een kwartier klaar is." Neeee, blijft hij nu de hele tijd bij me? Dat wordt de meest ongemakkelijke tijd van me leven! Ik word rood en kijk de andere kant op. "Moet je blozen? Wil je niet dat ik hier blijf bij jou? Ik kan ook wel even weggaan hoor." Zegt hij aardig maar toch lijkt het alsof hij zich gekwetst voelt. "Nee blijf maar hier. Anders is het zo saai." Shit! Waarom zei ik dit nou. Het liefst wil ik hem weg hebben voordat ik nog meer verliefd word...

Ik pak mijn mobiel en ga maar appen met vriendinnen die nu nog vakantie hebben.

"Hoe oud ben je eigenlijk?" Harvey kijkt me met een vragende blik aan.

"15 jaar, en jij?" Ik doe alsof ik dit gesprek helemaal niet interessant vind, en hem ook niet.

"Ben vorige week 16 geworden. Hoe was jou vakantie eigenlijk?" Ik kijk hem perongeluk heel arrogant aan, ziet hij niet dat mijn vakantie super saai was?

"Hmm best saai.. Was alleen een weekje op een camping geweest, maar dat is ook niks bijzonders hoor." Harvey moet lachen. Ik zie aan hem dat hij vind dat ik overdrijf dat het saai was

"Ik geloof je niet, je hebt vast wel meer gedaan. Waarschijnlijk ook jongens op die camping gespot?" Vraagt hij met een moeilijke stem.

"Ja tuurlijk heb ik dat. En ik ging daar wakeboarden, paardrijden en naar de stad. Verder niks bijzonders." Pff gaat hij ooit nog stoppen met vragen stellen?

"Vind je iemand van die jongens leuk?" Het lijkt alsof hij jaloers ofzo is, waarom dit weer...

"Nee echt niet! Als ik ze knap vind, vind ik ze niet leuk. Waarom vraag je dit?"

"Nee gewoon." Harvey duwt mij tegen de kluisjes aan en pakt mijn heupen vast. "Je ziet er lief uit schoonheid." Fluistert hij zacht in mijn oren. Ohh zijn warme stem is zo fijn. Hij is perfect. Hij tilt mijn kin omhoog met 2 vingers waardoor ik hem moet aankijken. "Of ben je niet lief?" Hij kijkt me zo schattig aan mygodd. Ik ben versteend door zijn fijne stem.

Onee wat denk ik allemaal?! Ik zie Mara lopen en zorg dat ik wegkom bij Harvey. Zij mag niet weten wat er zojuist gebeurde. Ik ren weg, zover als ik kan.

"Waar ben ik beland?" Zeg ik hardop met een bange stem.

Ik hoop dat jullie het al spannend vinden en mijn schrijfstijl goed vinden!