Yoldaşlık(Harmione)

Korkular

Tüm hüzünüm ile içeri girdim.Ardından büyük salona yöneldim ve hızla içeri adım attım.

Herkes hizaya girmişti.Başlarında ise Harry vardı.En arkada ise yoldaşlık üyeleri vardı.

Benim geldiğimi gören Harry"Gryffindor takım kaptanı geldiğine göre başlayabiliriz."dedi.

Ve öğrencilerin arasında gezerek konuşmaya başladı.

"Hepimiz çok acılar çektik.Sevdiklerimizi kaybettik.Şu an dışarıda sevdiğiniz insanlar ölmeye devam ediyor.Buna dur diyeceğiz.
Tarih bizi yazıcak çocuklar.Ölümlerimizi hatırlayacak.Yaşadıklarımızı yaşatacak.Ama aşklarımız hiçbir zaman hatırlanmayacak ve unutulmaya yüz tutacak.Şimdi soruyorum.Benim ile beraber tarih yazmaya var mısınız!"

Bunun üzerine herkes asalarını havaya kaldırdı ve"Sonuna kadar."dedi.

Harry de asasını havaya kaldırdı ve önce Slytherin öğrencilerinin bulunduğu bölgeye ışıktan bir yılan çizdi.Sonra Gryffindor a bir aslan,Ravenclaw a bir kartal ve en son olarak Hufflepuff a bir porsuk çizdi.

Sonra "Dağılabilirsiniz arkadaşlar."dedi ve kapıya doğru yürümeye başladı.Ben ise başında durduğum Gryffindor öğrencilerinden ayrılarak Harry i yakalamak için koşmaya başladım.O ise benim koştuğumu fark edince"Olduğun yerde kal Hermione.Ve sakın arkamdan gelme."dedi.

Ben de durdum ve arkasından bakakaldım.

Kendime gelmem ise fazla uzun sürmedi.Hızla bir kenara geçtim.Çömeldim ve duvara yaslanarak gözyaşlarıma bıraktım kendimi.

Benim ağladığımı gören Sirius koşarak yanıma geldi ve elini bana uzatarak"Hadi gel."dedi.

Elini tuttum ve ayağa kalktım.Ve de beraber salondan çıktık.

Merakla"Nereye gidiyoruz?"dedim.O ise sus işareti yaptı.

Kısa bir süre sonra ise revire geldik.Gizlice eğildik.Sirius parmağı ile ileriyi göstererek "Harry e bak."dedi.

Üst kısmı çıplaktı.Her tarafında ise derin yaralar vardı.

Sirius konuşmaya devam etti.

"Hermione şimdi senden hayal etmeni istiyorum.O yaralara zehir akıtıldığını düşün.Sonra tüm sinir sistemin iflas etsin.Her tarafın kasılsın.Kemiklerinin birbirlerinin üzerine çıktığını düşün.Göz bebeklerin göz çukurlarının etrafında dönsün.Vücudunun her tarafına aynı anda iğneler batırılıp çıkarılsın.O çocuk bunu yaşadı.Ama bu daha hiçbir şey.

En büyük işgence ruhsal olanı.Mesela en mutlu anılarını düşün.Harry i düşün.Oradayken Harry sana saldıran bir katil,seni arkandan bıçaklayan bir dost,ve en kötüsü can düşmanın olabilirdi.Bu ilk safhası.En çok acı çektiğin zamanları tekrar yaşamaya başlarsın.Hayaller seni yok eder.Aklını kaçırırsın.Bu ise ikinci safhasıydı.Üçüncü safha ise...Tüm mutlu anıların yok olmaya başlar.Onların yerini ise gerçek olmayan kötü anılar alır.Ve çıldırıp intihar edersin.Yada işkenceye dayanamayıp ölürsün.

Tüm bunları atlattığını düşün.O kadar yaraya rağmen Hogwarts a gelsin.Ve senin Draco ile öpüştüğünü görsün.Bana inanki Hermione şu an istediği tek şey ölmek.Ve keşke o mahzende ölseydim diyor.

Bunun ile kalmıyor o kadar kalp kırıklığına ve acıya rağmen size harika bir konuşma yapıyor.Birde sizin başınızda sizi yönetiyor.

Sana bir şey söyleyim mi Hermione?

Şu an intihar etmediğine şükretmelisin.Hadi git konuş onunla."

Gözümden akan yaşları sildim ve ayağa kalkarak içeri girdim.Harry beni görünce kalktı ve bana doğru yürümeye başladı.

"Black te geldiğine göre burada işim kalmadı.Ama sende biraz dikkat et yanlış yere geliyorsun.Draco büyük salonda.Aslında sana birşey söyleyeyim mi?Haddimi ne güzelde bildirdin.Boş hayallerimi nasıl da yırtıp bir kenara attın.En büyük korkumu o lanet mahzende yaşamadım.(Kalbimi göstererek)Burada yaşadım."

"Harry bekle..."

"Adımı ağzına alma."

Sözlerini bitiren Harry hızla salondan çıktı...

Bölüm Sonu

Okuduğunuz için teşekkürler.
MelodiRiddle vesummerpond a beni bu zamana kadar desteklediği için ayrıca teşekkür etmek isterim.