"GOOD morning," nakangiting bati ko nang magpunta si Kol sa may kusina. Inaayos ko sa lamesa ang mga gagamitin para sa pagkain. Tinulungan ako ni Jahann na magluto ng almusal para sa lahat. Iniwan niya lang ako dahil maliligo muna siya. Tulog pa naman ang lahat dahil na rin sa puyat.
"You're early..." nakakunot ang noong sabi niya. Ngumiti lang ako.
"What do you want? Coffee, milk, juice, water?" alok ko na lang sa kanya. Hindi naman ako uminom katulad ng mga kasama namin kaya maaga akong nagising kahit na nagpalipas pa kami ni Jahann sa may dalampasigan kagabi.
Hindi naman sumagot si Kol. Sa halip ay naupo ito at ipinatong ang siko sa lamesa at nangalumbaba habang nakatingin sa akin. "Your smile's creeping me out, Cherinna."
Napasimangot naman ako at tinitigan si Kol ng masama. "As long as my smile's not creeping him out, I'll keep on smiling..." ngumisi ako bago inirapan si Kol. Narinig ko naman ang pagtawa nito.
"Anong oras kaya magigising 'yung mga 'yon?" tanong ko kay Kol nang ilagay ko ang isang plato sa lamesa. Mahirap katabi si Aly kapag nakainom. Sa kama ka nahiga, gigising ka sa lapag. Ilang beses ng nangyari sa akin iyon.
"Mamaya pa gigising 'yung mga 'yon," sagot naman ni Kol sa akin. Sa palagay ko naman ay tama si Kol. Isa pa'y maaga pa naman. Duda rin ako kung babangon ang mga iyon kapag ginising ko sila. Mas lamang na ipagtatabuyan pa nila ako palayo dahil inaantok pa sila.
"Mauna na kaya tayong kumain?" suhestiyon ko kay Kol nang maupo ako sa tabi niya. Natawa ulit siya ng marahan sa akin bago inilapit ang mukha at pinitik ang noo ko. "You're always hungry."
Nilayo ko ang mukha ko at hinawakan ang noo ko. "Ang haba ng daliri mo, wag kang namimitik..." pinanlakihan ko siya ng mga mata.
Kol just smiled at me.
Sabay pa halos kaming napatingin sa may pinto nang may tumikhim. Ngumiti ako nang nakita ko si Jahann. "You're done?" tanong ko sa kanya. Tumango naman siya sa akin. "You need help?" tanong niya bago lumapit sa akin. Umiling naman ako. "Tapos na. Hihintayin na lang natin silang magising para makakain tayo..." sagot ko sa kanya. Nakatayo sa may likod ko si Jahann. Nasa magkabilang balikat ko ang kamay niya.
"You're not yet hungry?" pang-aasar niya sa akin. Tiningala ko naman siya. "Ang sama mo sa akin." Ngumiti siya at hinalikan ako sa noo.
"Jahann!" pinanlakihan ko siya ng mata bago lumingon kay Kol. Nakapaling naman ang ulo ni Kol sa kaliwa nito. Tinignan ko ulit si Jahann. Paano na lang kung nakita ni Kol ang ginawa nito? Alam ko namang alam ni Kol ang sitwasyon namin. Naiintindihan kami ni Kol, pero iniisip ko rin naman ang nararamdaman ni Kol. Ayokong makaramdam siya ng ilang sa aming dalawa ni Jahann kung nakikita niya kaming ganoon. Buong buhay naming lahat, magkapatid ang turingan at tingin nila sa amin... ngayon, nag-iiba na.
"Let's go out," ngumiti sa akin si Jahann bago inilahad ang kamay niya sa akin. Tumango ako at inabot ang kamay niya. Inalalayan naman niya akong makatayo. Bago pa ako maglakad ay nilingon ko si Kol. "Sama ka, Kol?" pag-aaya ko sa kanya. Mamaya pa naman gigising ang lahat, maiinip si Kol kung wala siyang kasama.
Umiling siya sa akin. "No, thanks..."
"Are you sure?" tanong ko ulit sa kanya. Tumango lang siya sa akin. "Okay. Text mo na lang kami kapag gising na sila, ha?" ngumiti ako sa kanya bago naglakad. Hawak-hawak ni Jahann ang kamay ko.
"Where are we going?" tanong ko kay Jahann habang naglalakad-lakad kami.
"Anywhere?" he cocked his head and grinned at me. "As long as you're by my side, anywhere's fine with me..."
