13ος αιώνας. Μια ακόμη επιδρομή στα Αγγλικά ανατολικά παράλια από τους Βίκινγκς. Κι ένα τρόπαιο: η γενναία κόρη ενός βοσκού. Θα αντιμετωπίσει τον ξεριζωμό της, τον χαμό αγαπημένων της, αλλά και μια καινούρια πατρίδα. Τι προκλήσεις της επιφυλάσσει το...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ανοίγοντας διστακτικά την πόρτα της αποθήκης στην οποία είχε βρει καταφύγιο, πήρε μια βαθιά ανάσα και σκούπισε το υγρό μάγουλο της. Τοποθέτησε ένα γαλήνιο χαμόγελο στο πρόσωπο της και έκλεισε την πόρτα πίσω της. Κατευθύνθηκε προς την κουζίνα κι εκεί αντίκρισε την Ίζαμπελ, τη γυναίκα που ήταν υπεύθυνη των υπηρετών, την Άστριντ, την Άλβα και τέλος την Αμέλια. Τα ξανθά μαλλάκια της έπεφταν αρκετά πιο κοντά, φτάνοντας μέχρι τους ώμους της, ενώ παλαιότερα άγγιζαν τη μέση της. Ποιος τα είχε κουρέψει;
"Έμμα!", αναφώνησε ενθουσιασμένα.
Μην μπορώντας να συγκρατήσει τη χαρά της, άνοιξε κατευθείαν τα χέρια της διάπλατα, έσκυψε για να την αγκαλιάσει και η Αμέλια έτρεξε γρήγορα προς το μέρος της, χώνοντας το κεφάλι της στο στέρνο της. Την έσφιξε δυνατά και η Αμέλια έκανε το ίδιο. Ύστερα τραβήχτηκε πίσω, τραβώντας τις τούφες των μαλλιών μακριά από το μικροσκοπικό πρόσωπο της.
"Που πήγαν τα μακριά μαλλιά σου;", τη ρώτησε γλυκά.
Η μικρή κόμπιασε, δαγκώνοντας το κάτω χείλος της και κοιτάζοντας διστακτικά προς το μέρος της Ίζαμπελ. Η τελευταία ζύμωνε ψωμί ανενόχλητη, παρόλο που άκουγε τη συζήτηση.
"Η κυρία Ίζαμπελ είπε πως θα με ενοχλούσαν στις δουλειές", απάντησε η Αμέλια τραυλίζοντας.
Η Έμμα συνοφρυώθηκε. Κοίταξε προς το μέρος της Ίζαμπελ, η οποία τώρα της έριχνε μερικές ματιές. Ύστερα, έστρεψε την προσοχή της πάλι στην Αμέλια και σηκώθηκε όρθια, δίνοντας το χέρι της σε αυτή. Η μικρή το πήρε πρόθυμα.
Δεν μίλησε στην Ίζαμπελ. Μπορούσε να καταλάβει ότι συμπεριφερόταν στην Αμέλια όπως θα συμπεριφερόταν σε οποιαδήποτε σκλάβα. Δεν φαινόταν κακιά ή άγρια γυναίκα, απλώς έκανε τη δουλειά της. Ο μόνος τρόπος για να βγάλει την Αμέλια από αυτή την απάνθρωπη κατάσταση ήταν να μιλήσει στον Ερλ. Στη θύμιση του, το βράσιμο στο στήθος της επέστρεψε και εξαπλώθηκε στα άκρα της. Δυστυχώς, δεν μπορούσε να τον αποφύγει.
