Sevmek suçmuş...

Gitme!

(Sınır dolmadan yeni bölümü yayınladım çünkü canım kankam, gardaşımın morali bozulmuş😱 ondan bu bölüm sana😘)

Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir tavana baktım. Başımın sağa tarafında çok büyük bir acı vardı. Yavaşça kafamı kaldırınca sol kolumunda sargıda olduğunu gördüm. Kapımın açılmasıyla içeri Selin girdi. Gözlerimin açık olduğunu görünce yüzüne koskoca gülümsemesini ve çukur gamzelerini yerleştirip hemen yanıma geldi.
Selin: ablam iyimisin. Bir yerin ağrıyor mu?
Nazlı: biraz başım ağarıyor ama yoksa iyim abla
Selin: ablacım nasıl oldu bu?
Nazlı: arabayı görmemiştim...
Selin: iyiki yavaş sürüyormuş...
Nazlı: sürücü şikayette bulundumu?
Selin: hayır... şey... ablam senin çarptığın kişi...
Kapının açılmasıyla içeri O girdi... gözlerime inanamıyorum... hayır nolur yanlış görüyor oluyum nolur...!
Nazlı: O- Ozan!
Ozan: iyimisin Nazlı?
Nazlı: ama... ama... nasıl... neden...?
Ozan: benim arabama çarptın Nazlı bende seni hastaneye getirdim ve annenle ablana haber verdim.
Nazlı: tamam sağol
Selin: ben sizi yalnız bırakıyım... ablacım bişey olursa kapının önündeyim ben
Nazlı: tamam abla..
Selin dışarı çıkınca Ozan birden elimi tutu bende geri çekip sinirli gözlerle ona baktım.
Nazlı: uzak dur benden bağırırım!
Ozan: Nazlı bak dinle beni
Nazlı: neyi dinleyecem Ozan? Beni nasıl kullandığınımı? Ozan bak uzak dur benden sonun kötü olur!
Ozan: anlamıyorsun Nazlı! Ben seni seviyorum!
Nazlı: ben senin sevgini biliyorum Ozan!

Savaş nolur gel kurtar beni şundan!

Ozan: Nazlı çok pişmanım nolur affet beni herkesin 2ci bir şansa hakı var!
Nazlı: anlamıyorsun dimi?

Savaş o yine gelmişti kapının önünde Selin ve Güneş hanımı görmeyince kantinde olduklarını anlayıp Nazlı belki uyuyordur diye kapıyı yavaşça açıp baktı. Nazlı ve Ozan'da Savaş'ın geldiğini görmeyip konuşmaya devam etti..

Nazlı: anlamıyorsun Ozan! Artık benim hayatımda sen yoksun! Sen diye bişey yok!
Ozan: Nazlı bir kere daha denesek... aşkımız için...
Nazlı: aşkımız diyo ya çıldırcam! Eski günleri unutmadım ben unutmayacamda Ozan! Artık benim hayatımda aşk diye bişey yok! Ulan sana aşık olurum aşkımı kullanırsın! Ona aşık olurum.... Ozan git!
Ozan: o kim?
Nazlı: bundan sana ne? Ozan git dedim! Git! Bir daha sakın gelme git!

Kafamı kapıya çevirince dolu gözlerle bana bakan Savaş'ı gördüm... ama o nasıl duydu kaza yaptığımı?

Nazlı: Savaş... yani Savaş bey?
Savaş: kaza yaptığını duydum gecmiş olsuna gelmiştim... ama galiba müsait değilsin şimdi... gidiyim ben

Gitme...

Nazlı: siz bilirsiniz...
(Multiyi acın)
Öyle bir baktılarki birbirine gitme kal yanımda dediler adeta... aralarındaki bağ o kadar güçlendiki o an... ikiside kalkıp birbirine sarılmak istiyorlardı... sarılıp hiç bırakmamak... ama yapamıyorlardı... Savaş artık Nazlı için yabancıdan farklı olmadığını sanıyordu... Nazlı ise Savaş'ın onu sevmediğini... aslında ikiside birbirini deli gibi seviyordu... ama olmuyordu işte... kavuşamıyorlardı... kavuşmadan ayrılmak zorunda kalıyorlardı hep... Savaş buraya o kadar heyecanlı gelmiştiki... sevdiğini itiraf edecekti! O kadar güzel hayal kurmuştuki! Kavuşacaklardı, mutlu olacaklardı, birlikte olacaklardı... ama olmadı... yine olmadı... hani bazı aşıklar "o zaman arkadaş kalalım" derler ya... bunlar birbirine o kadar aşıkki... o kadar bağlanmışlarki... arkadaş olamazlardı! Bunu aşklarına yapamazlardı! Artık gitme vakti gelmişti... Savaş daha fazla burda duramazdı... ama gitmek istemiyordu... imkanı varsa ömür boyu burda kalır Nazlı'ya bakardı... ama olmazdı işte... Nazlı o kadar çok "gitme" demek istiyorduki... ama sonra ne diyecekti? Gitmemesi için bir sebeb yoktuki... var! Aslında bir sebeb var ama bunu Nazlı bilmiyor... Nazlı sadece "gitme" dese bile Savaş gitmezdi... ister başka sebeb olsun ister olmasın... gitmezdi... Nazlının baş ucuna oturur kalkmazdı... sacını okşar kokusunu içine çeker avucunun içini öperdi... ama hayat bazen o kadar acımasız oluyorki... seni en olmayacak zamanda oraya gönderiyordu... duymaman gereken şeyleri duyuruyordu... görmemen gereken şeyleri gösteriyordu... aşkları mahvediyor, aşıkları heder ediyordu... aslında herşey bir kocaman yanlış anlaşılmaydı... ama hayat herşeyi doğruymuş gibi gösteriyordu...

"Gitme..."
"Gitme desen gitmem Nazlı"
"Kal yanımda Savaş nolur"
"Hoşçakal Gece denizim..."
"Bizim böyle bitmememiz gerekti.."
"Kavuşamadan ayrılmak varmış Gecem..."

Savaş arkasını dönünce Nazlı gözünden akan yaşı hissetti... sonra ablasının dediği söz geldi aklına...

"Bir erkek arkasını dönünce ağlıyorsa, sevdiği kadın onun ağaladığını görüp üzülmesin diyedir"

Ama eğer o arkasını dönüp ağaladıysa... eğer şimdi gitme desen herşey biter Nazlı... gitme de!

Hayır! Sevip sevmediğini Aylin'den öğrenirsin!

Ama seviyorsa ve şimdi giderse herşey biter!

Onun göz yaşına aldanma Nazlı! O seni çok üzdü!

Kusura bakma gurur... aşkta gurur olmaz derler!

Nazlı: Gitme!

(Evet biliyorum bayaaa kısa oldu ama bu bölüm kankacığıma özeldi ondan sınırda koymuyorum inşallah yarin uup uzun yazacam byee❤️)