Oh! My Bodyguard (MARS Series #3)

Chapter 13: (Sweet and Bitter)

(MEL’s POV)

“Thanks!” Sagot ni Shy sa lalaking nagbigay dito ng chocolates.

“My gosh, tataba na ako sa dami ng chocolates na pinadadala ng aking mga fans at admirers.” Sabi pa nito.

Nasa tambayan kami. Mamaya pang 4 PM ang last class kaya here we are.

“Hay, naku, ako nga ito magtatapon na naman ng chocolates, flower candies at kung anu-ano pang sweetes.” Sabi naman ni Demi.

Madalas kasing ang dalawang ito ang nakakatanggap ng chocolates lalo na si Shy, single kasi eh. Kung tinatanong n’yo kung bakit ako hindi pinadadalhan dahil, AYOKO!

It has carbs kasi e, baka tumaba ako. Kinda YUCKY! Si Janeth, of course may BF na ‘yan. GAnun din si Joni kaya limited ang mga admireerd. Pero si Demi sila parin ni Roy pero, admirers, fans are still sending her chocolates tapos itatapon niya lang. SAYANG!

Si Shy, kinakain niya lang ang mga expensive chocolates. Oh, diba!

Naagaw ng pansin naming ang nagkakaguluhang mga estudyante malapit sa park.

“What’s happening?” Tanong ni Joni.

“”Aba, malay ko…” Sagot ni Janeth.

Tapos biglang may tumugtog na music Naghiyawan ang lahat. NAhawi ang crowd, bumungad ang isang malaking TV Screen.

(JONI’s POV)

(Please: Click the YouTube video beside while reading)

Napanganga ako sa mga pictures na lumabas sa big screen sa park. It was me with Rovel!

It’s a slide show ng mga sweet pictures naming.

My tears…

Una ay pictures naming nung mga bata pa kami. Magkababata kami dati ni Rovel, pero hindi kami ganung ka-close.

Tapos picture nung high school. Mga araw na namamasyal kami. Imagine may picture pala kami nung nasa perya kami. WOW! Stolen nga lang! hehehe…

Pictures nung graduation.

Hanggang sa present pictures namin.

Tapos…

Edited pictures ng naka wedding gown ako.

My tears… Hindi ko mapigilan.

“Ang sweet!!!” Sigaw ni Demi.

Nagslide ang isang video.

Si Rovel.

“dati, pangarap lang kita… parang kay hirap abutin. Tapos, nung nagging akin ka na. I was the happiest man alive! Dahil mahal din ako ng babaeng mahal ko.” Natawa pa ito. “TApos, ngayon.. ikaw na ang nasa puso ko at walang sinomang magpapa-alis sayo dito… tapos… sasagot ka ng “YES” sa tanong kong… “will you marry me?”

Naghiyawan ang lahat pati ang MARS.

I was… aww…

“.. then we wil exchange.. ‘I do’s’. We will live happily with our 12 children.”

Nagtawanan naman ngayon, pati ako.

“Tapos, aalalayan kita sa hagdan dahil hindi mo na kayang makapaglakad ng matagal dahil sa rayuma. Gamit ng gitara ay kakantahan kita. Pero hindi magtatagal ay mag-a-acapella na lang ako dahil hindi ko na kabisado ang chords sa katandaan.”