She Travelled

Chap. 7 - Adventuruous Prince

Natapos na ang mga usapan ng mga dalawang panig ng mga kamahalan. Ano kaya ang mga pinaguusapan nila?

Pero ang narinig ko lang ay tanging salitang 'kasalan...'

"Cha Dee.....ihatid mo ang tsaa para kay Prinsesa Shin at Prinsipe Ji Hyo. Nasa kanilang silid sila maghihintay ng tsaa."- sabi ni Nami.

Then, pumunta na ako sa kanilang kwarto. Habang papunta ako dun, nakita ko si Prinsipe Han Song nasa labas ng pinto sa kwarto nila Prinsesa Shin.

"Prinsipe Han Song, ano po ang ginagawa nyo dyan?"- tanong ko.

"Ahh wala....na ..nagmamathid (nsgmamasid) lang. Bakit?"- na uutal na tanong niya. Napangiti naman ako. Halata eh. Ever since na nakarating si Prinsesa Shin, halatang halata na may pagtingin si Prinsipe Han Song sa kanya.

"Ikaw talaga Prinsipe Sehun. Halata ka na eh. May gusto ka kay Prinsesa Shin no?"- sabi ko then biglang nag blush siya. Oh diba?! Confrimed!

"Wa.....wala ah!! Aisth. Makakaalith na nga!"- sabi niya sabay pagmamaktol. Ikaw talaga Prinsipe Han Song, anng cute mo pero, Denial lang.

Tapos, pumasok na ako sa loob at tiningnan ako ng magkakapatid.

"Magandang tanghali po. Ito na po ang inyong tsaa."- sabi ko then nilagay ko na sa mesa.

"Maraming salamat Cha Dee."- wika ni Prinsipe Ji Hyo. Pero, sandali. Magkamukha sila ni Jimin sa BTS. Kamukhang kamukha talaga sila.

Di kaya siya ang great great na ninuno ni Jimin. Talagang magkamukha sila ng ex boyfriend ko. Hindi ko maiwasan na tumingin sa kanya. Na miss ko na siya. Kahit ilang araw na ako dito. Miss ko na sila Mama at Papa, ano na kaya ang balita nila? Sana makabalik na ako. At kailangan kong matapos sa pagbasa ang aklat. Upang makauwi ako, kailangan ko rin ang mga 362 pieces ng puzzel.

At nag bow then umalis. At noong nakalabas na ako. May napansin ako sa ilalim ng jar. Pinulot ko yun, at isang piraso ng puzzel.

Yes!! 361 pieces pa. At makakauwi na ako!!

Sa sobrang saya ko, naabutan ako ni Prinsipe Woo Jin na nakadilat ang mga mata.

"Anong nang yari sa iyo Cha Dee?"- tanong niya. Tinago ko ang piece. "Ah wala po. Sige aalis na ako."- sabi ko tapos bogkang hinawakan niya ang braso ko.

"Samahan mo ako. Sa bukirin tayo pupunta. Wala kasi akong magagawa dito sa palasyo eh. Tapos silang lahat may mga gawain. Si Han Song may ensayo sa pagiging susunod na hari."-
Ulat ni Prinsipe Woo Jin.

"Eh. Baka may utos pa si Nami sa akin. Thus, marami pa po akong gawain."- sabi ko. As an excuse lang.

"Sige na...please!! Please!!"- nag pout pa siya. Hala. Ang higanteng ito. Nakapa cute rin naman.

"Baka mapagalitan ako eh."- sabi ko rin. "Hindi yan. Ako bahala. Hali ka na dali dali!!!"- sabi niya at hinila niya ako papunta........sa may kulungan ng mga kabayo.

Ano nanaman to? Wait. Si Prinsipe Woo Jin ba ang taong nakakita sa akin noong nakarating ako sa panahong ito? Sya ba?

"Cha Dee...kunin mo na ang kabayo para sa iyo."- sabi niya at sumakay na rin. "Prinsipe Woo Jin, hindi po ako marunong mangabayo."- I said.

"Bakit? Eh ito lamang ang tanging sasakyan dito sa lugar."- sabi niya. Nabigla ako noong bumaba siya sa kabayo at he carried me and placed me to the horse seat. Huh?

"Prinsipe Woo Jin, nakakahiya po, ibaba mo na ako. Hindi na kailangan, maglalakad na lang ako."- rason ko. Nakangiti na lang siya.

"Sumakay ka dyan. Wag kang magaalala. Sasakay rin ako."- mas lalo akong nabigla noong sumakay siya. Parang nasa mga kdrama rin. Ako nasa harap, siya ang nasa likuran ko.