EYE WANT YOU [ Jeon JungKook ] ✔

confidence

21.02.2015

Hocam bence Bam bize yalan söylüyor. Görmüyor ama gömleğimi yırttı resmen!! YooRa'nın Müdür odasında yankılanan titrek sesi, güldürüyordu fakat gülmemek için dudaklarımı ısırıyordum.

Bam, arkadaşlarına verdiğin zararın bir nedeni var mı? Müdür yardımcısı konuştuğunda, hızla cevap vermiştim.

Sadece ben zarar vermişim gibi davranılmamalı hocam. Onlar da beni izlemiyorlardı.. Demiştim, tamamen yalnız kalmış hissediyordum.

Saçımızı çekiştirirken duramazdık bayan cılız! YoonJu'nun tiz sesini duyduğumda derin bir nefes almıştım, tekrar bir laf dalaşına girmek istemiyordum.

Okulun kaliteli öğrencilerinin bu odada olması hayal kırıklığına neden oldu açıkçası. Özellikle MiCha ve Bam gibi öğrencilerin.. Ayrıca Jungkook, senin ne işin var kız kavgasında? Adını duyduğumda, yumruk yaptığım avuç içlerim çoktan terlemeye başlamışlardı.

Ne cevap vereceğini çok merak ediyordum, kendimce dağılan gömleğimi düzeltmeye çalışırken sesini duydum.

Üçünün arasında ne geçti bilmiyorum fakat, Bam kolay kolay bu raddeye gelmezdi. Ve biliyorsunuz, o görmüyor. İlk saldıran taraf Bam olsa bile, YoonJu ve YooRa onun bu özelliğini göz önünde bulundurmadan şiddetle karşılık verdiler ve onları izleyemezdim. Evet, bizi ayırmaya çalışırken sen de tırnaklarımdan nasibini almıştın sanırım..

Hey, onlar sadece onunla konuşmaya çalışıyordu. Arkadaşının yabani olması bizim hatamız değil Kook. MiCha'nın sinir bozucu sesi kulaklarımı tırmaladığında, sadece tiksintiyle yüzümü buruşturmuştum.

Onu müdüre şikayet etmek istesem de, elimde bir kanıt yoktu ve bu, bana daha fazla eziyet edecekleri anlamına gelirdi..

Henüz Bam'ı tanımıyor olmanız onun hatası değil, sizin arkadaş sevmemenizden kaynaklanıyor. Konuşurken bile hala hakaret ettiğiniz halde karşılık vermedi. O durduk yere hırçınlaşmaz, bir nedeni olduğuna eminim. Ayrıca, Bam benim onbir yıllık arkadaşım ve herkesten daha değerli. MiCha'ın çirkin sözlerine karşılık, orada beni savunman gülümsetse de kimse fark etmesin diye hemen eski ciddiliğime bürünmüştüm.

Aklıma MiCha'nın çatıda söylediği şey gelmişti."Çünkü ben Jungkook'un kız arkadaşıyım ve senin yüzünden benimle ilgilenmiyor." Senin bu tavrından sonra hala ona inanmalı mıydım?

İnanmak istemesem de, içimdeki şüpheler ve aklımdaki soru işaretleri gitmiyordu bir türlü.

Sonuçta görmüyordum ve artık kime nasıl güveneceğimi bilmiyordum.

Ve sana hala çok kızgındım, ne olursa olsun beni bekletmeseydin bunlar olmayacaktı belki de.

İşte bu yüzden eğer MiCha yalan söylüyorsa bile, bir müddet seninle konuşmaya niyetim yoktu.

Pekala çocuklar, bu seferlik ailelerinizi çağırmıyorum ve ceza vermiyorum fakat bir ikincisi tekrarlanırsa gözünüzün yaşına bakmam. Anlaşıldı mı? Müdür, MiCha ve gereksiz arkadaşlarının homurdanmaları arasında konuştuğunda, hep bir ağızdan eğilerek teşekkür edip söz vermiştik.

Kıpırdayıp gideceğim sırada, elimden tutan ellerle irkilip geri çekilirken kulağıma çarpan sesinle durmuştum.

Benim, korkma. Demiştin fısıldayarak, senden korkmuyordum ki zaten.

Sesimi çıkarmadan beni sınıfa götürmene izin vermiştim, gürültülü koridorda tek başıma gitmem zor olabilirdi.

Bam, biraz konuşabilir miyiz? Son saatimiz boş zaten.. Diyerek aramızdaki sessizliği bozmuştun.

Cevap vermemiştim.

Bam?.. Diye sorarcasına ismimi tekrarladığında, elimi elinden kurtarıp nereye gittiğimi bilmeden yürümeye devam etmiştim.

Bıkkınlıkla nefes verip omuzlarımdan tutarak çevirirken, sınıfa yönlendirmiştin ve sırama kadar götürmüştün.

Bam- Tekrar adımı duyduğumda, hızla sözünü kesmiştim.

Bir süre konuşmak istemiyorum Jungkook. Sen de derslere odaklansan iyi olur. Çünkü ben de öyle yapacağım. Diyerek, ilgisizce önümdeki defteri açıp öğretmeni beklemeye başladım.

Peki.. Kısık ve kırgın gibi çıkan sesin üzse de, umursamak istemiyordum.

İstemediğimi bildiğin için, yanıma oturmamıştın.

Her ne kadar MiCha'nın yakınında olmanı istemesem de, benden de uzak durmanı istiyordum.

Çünkü sarsılan güvenimi geri nasıl yerine getirirdim, bilmiyordum.