Olmaktan Korktuğum Yer

26.Bölüm : "Değişmek"

-----------------------------

(Kerem'in Dilinden)

Cihangir uyuduktan sonra herkes gitti.Zeynep'le baş başa kaldık.Annem Zeynep'le tekrar denediğimizi öğrenince -belli etmese de- deliye döndü.Anladım.Hiçbir şey demeden,partinin sonunu beklemeden gitti.Yapacak bir şey yok.Onun isteklerine göre hareket etmiyorum artık.

Zeynep ayakkabılarını çıkarttı,masadaki tabakları topluyor.Oturduğum yerden onu izliyorum.

"Yardım ister misin?"

"Bir an hiç sormayacaksın sandım.Çöpleri toplasana"

"Tamam hallederiz.Gel oturalım biraz"

Elindekileri bıraktı,yanıma oturdu.Kolumu omzuna doladım.Gülümseyerek baktı.

"Mutlu musun?"

"Evet.İlk kez senin yanındayken başım dikti ve gururlu hissettim.Güzeldi yani"

"Ben de ilk kez böyle davrandım"

"Artık hep böyle kararlı ve ne istediğini bilen biri ol"

"Seni,sizi istiyorum"

"Annenle aran bozulacak,biliyorsun değil mi? Buna sebep olduğum için üzülüyorum Kerem"

"Boşveeer"

Yanağıma uzun,sıcak bir öpücük bıraktı.Beklemiyordum.Keyiften dört köşe oldum tabi.

"Cihangir uyansın,eve gidelim"

"Hayııır! Ne evi güzelim ya? Bari bu gece de burada kalın.Yarın götürürüm"

"Bu gece gitmemiz lazım.Yaptıklarından dolayı seni mükemmel biri olarak görüyorum şuan.Uzaklaşmam gerekiyor"

"Heeee....Karşı gelememekten korkuyorsun"

"Belki"

Kahkaha atarak daha sıkı sarıldım.Başını göğsüme yaslamasını sağladım.Bacaklarını yukarıya toplayıp koltuğa uzandı.

"Acaba biz normal bir çift olsaydık,annen ne düşünürdü?"

"Kabul ederdi herhalde"

"Tavrı bizzat bana değil,anlıyorum ama canımı yaktığı çok vakit oldu"

"Geçmişe dönmeyelim"

"Çıkamıyorum ki"

"Bak yeniden kollarımın arasındasın.Her şey değişiyor"

"Önceden annenden aldığın gazla bana sarıyordun,artık öyle yapmazsın herhalde"

"Yooook,akıllandım"

"Çok şükür" -saçlarından öptüm

"Geçmiş diyince aklıma bir şeyler geldi" -başını kaldırıp merakla baktı

"Ne gibi?"

"Boşandıktan sonra eve ilk kez gittiğim an gibi..."

"Gerçekten ya! Anlatsana Kerem.Ne yaptın eve gidince?"

Toparlanıp doğruldu.Hem beni dinliyor hem de saçındaki tokaları çıkartıyor.Derin nefes aldım.Hatırlamak bile canımı yakıyor aslında.O günleri atlatabildiğim için memnunum.

"Önce acayip keyifliydim.Oh diyordum,kurtuldum.Rahat rahat takılacağım.Dırdır yok,kavga yok,gürültü yok...En fazla oğlumu özlerim,özledikçe gider görürüm.Hatta yatağın keyfini çıkaracağım diye ortasına yattım filan.Dışarıdan biri görse delirdiğimi düşünürdü....Sonra akşam oldu.Evde gerçekten size dair hiçbir şey olmadığını fark ettim.Komidinin üstünde duran lastik tokan bile yoktu.Cihangir'in emziğini görmüyordum.Kokun yok,ses yok..Televizyonun sesini sonuna kadar açtım.Sizi tamamen kaybettiğimi,senin bir daha bana dönmeyeceğini ilk akşamdan anlamıştım.Baya kötüydü"