Slave #2: Contract

42.3K 1.4K 71
                                    

SPG: VIOLENCE.

-

"A-Anong sinasabi m-mo? S-Sino ka b-ba?" Napaatras muli ako sa takot ngunit malamig na pader lamang ang aking naramdaman sa aking likod. I'm trapped, and I'm scared. Scared for my life.

Kung tutuusin, kayang kaya niya akong patayin kaagad dahil wala akong kalaban laban, lalo na't sobra akong mahina. Kahit pala malakas ako ay wala akong kalaban-laban sa kanya.. sa kanyang uri. Nanunuot ang lamig sa aking likod na puro sugat at pasa na natatakpan lamang ng manipis na damit, at ang nanginginig kong katawan dahil sa sobrang takot.

Mabilis ang kabog ng aking dibdib na animo'y gustong kumawala ng aking puso. I heard her sighed, that caused me to look at her. Ang nakapikit na mga mata nito dala ng marahas na paghinga ng malalim ay mabilis na tumama sa akin ng mabilis nya itong binuksan na siyang nagpalamig ng tiyan ko sa takot.

"How many times do I have to tell you that I won't kill you?" May pagkaasar na mahahalata sa kanyang boses. Nang hindi ako sumagot ay umiling ito at tumalikod. She's murmuring something that my ears didn't catch. Is she planned to kill me now?

"No, but if you keep that importunate idea of yours, well, maybe I should obey what you desired for?" She said like it's just a matter of fact, starting at me with her emotionless and cold voice.

Nanlamig ako. I opened my mouth to protest that it's not what I wish but nothing comes out, it was like, natatakot rin itong maglabas ng salita at baka siya ang mabuntungan ng galit.

But, did I say that out loud? Maybe yes. Napayuko ako sa takot. Ramdam ko ang muling pamamasa ng aking mga mata.

"Kidding," Mabilis pa sa alas singko akong napatunghay ng marinig ko ang kanyang sinabi. Still, she's looking at me using her emotionless and― wait, did she said that word using that face? Straight face?

Hindi ko maiwasang mamangha― which is how stupid of me. Being amused in this kind of situation? Who would do that? Only me.

Ipinaikot niya ang kanyang mga mata, "Such a kid," At tsaka tumalikod. Napayuko ako. Hindi nya ako masisisi.

Tsaka ko lang narealize na wala na 'yung takot na kinikimkim ko. I mean, how fast is that? Earlier, I'm shaking and begging to spare my life, and now, I feel that I am safe.

I am safe with the killer of my agony. But it's not the end, or it is?

"Can you walk?" Her cold voice echoed, I quickly shook my head. I was still in terrible agony for what happened in my head, and body. I think, I will become a psycho in no time due to my experiences in this hell house. Not that they successfully raped me but my body's still numb from pain I felt earlier.

Then she sighed again. "Wait for me then," Magsasalita sana ako ngunit mabilis nitong binuksan ang bakal na pintuan rito sa kulungan― at medyo napangiwi sa tunog ng bakal dahil masakit sa tenga, nakikita ko kasi siya rito, side view nga lang― bago mabilis na lumabas. She disappeared in my sight and I feel so alone.. again.

Pero ano pa nga 'bang bago? I'm always alone. No one wants to come closer to me due at the fact that the other servant would hurt them. Hindi ko alam kung bakit mainit ang dugo sa akin ng mga servant na nandirito. Wala naman akong ginagawang masama sa kanila. Nananahimik lang ako sa isang gilid.

Gan'on ba talaga? Kahit wala kang ginagawa, may magiging dahilan pa rin sila para saktan ka, o magalit sayo?

And that woman― teka, hindi ko alam ang pangalan niya.

Muli ay napatingin ako sa kanyang dinaanan kanina. She's mysterious. She killed those guards without mercy, and―

Wait, how did she come here? And how did she know that I am here? Because based on what she told, it's me, right? Ako 'yung hinahanap niya. Ngunit bakit? At para saan?

The Vampire's Slave ✓Where stories live. Discover now