"Always what?" Tumingin ako sa kanya pero umiling lang siya sa akin, "Yeah, I get it. That's why he's always hated me? Resented me?" Ako na ang tumapos pa sa sasabihin ni Kohl.
"Dumb." Inirapan ko siya ng sinabihan niya ako ng ganon pero mahina lang nito akong tinawanan. "I always thought that it was just about your dad, but obviously it was more personal than that. Now I know why he stared at you all the time—he is attracted to you. That probably made him resent you even more." Natulala ako ng saglit at saka biglang tumawa. Nag papatawa ba siya? Si Aldous, may gusto sa akin? That's ridiculous.
"I'm glad he finally stopped fighting his feelings." Hers was the family they needed to fool. Not his. So she opened her mouth to set Kohl straight.
"It's not what you think. Sabi mo nga, sa ating dalawa ikaw ang mas nakaka alam niyan. Baliktarin man natin ang mundo pero hindi magbabago ang galit ng pinsan mo sa pamilya ko." Naka ngisi lang ng nakakaloko si Kohl na parang hindi pinaniniwalaan ang mga sinasabi ko, "Totoo ang sinasabi ko! It's really not—"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"It's really not what?" Hindi ko na naituloy mo ang sasabihin ko kay Kohl ng may mga matitibay na brasong humapit sa baywang ko. His dark hazel brown eyes held a warning for her to not admit the truth. Nakita ko ring nasa gilid nito si Charito na may nakaka sugat na namang tingin.
"T-Tapos na ba ang mga pulis dito? Gusto ko ng mag pahinga." Pero bago pa man ako sagutin ni Aldous ay mas inilapit pa nito ako sa matigas nitong katawan at saka hinalikan ako sa noo. Narinig ko ang nakaka uyam na singhap ni Charito na siguradong hindi nagustuhan ang ginawa ni Aldous sa harapan niya.
"The crime lab just needs a few more samples then they're done. At mukhang hindi muna ako papapasukin sa loob ng building dahil sinira ko lang naman ang penthouse ko, so, you're going to need someplace else to stay." Nakita ko ang pag ingos ng mga mata ni Charito sa akin kaya pilit akong humihiwalay sa pagkaka yapos ni Aldous pero matibay ang mga braso nito. Ayoko ng madagdagan pa ang mga gustong pumatay sa akin. This time, I know those dagger looks of Charito. She wants to kill me.
"Baka puwede na'ko dun sa apartment ko." I would like to go home. Alone. But she doubted that Aldous was about to leave her side until they figured out who was trying to kill them—since that was the only reason he'd agreed to their fake engagement.
"We can check-in to a hotel if you want." Biglang dumausdos ang kamay ni Aldous pababa sa balakang ko at bigla na lang akong nanginig. Dios ko! Bakit ba ganito ang nararamdaman ko?
"That's a suicide, Vander! That girl is a disaster! She can't even hold and shoot a gun!" Singhal ni Charito kasabay ng pag duro nito sa akin. Siyempre nga naman, hindi ako katulad niyang matapang at kayang sumuong sa peligro kung kakailanganin. Pero hindi naman niya kailangang ipamukha iyon sa akin.
