The Girl Who Lost Her Smile

Eleventh Part

Marco's POV

Nakita ko si Ace sa cafe. Kinuha ko na ang binili kong kwintas at nagpaalam kay Cole.

Pero bago ako lumabas ay narinig ko siyang nagsabi.

"Sandali! Anong pangala--"

Hindi ko na iyon napansin dahil nagmamadali akong pumunta dun sa cafe. Aba. Ayokong mawalay kay Miss C noh.

Nakita ko si Ace sa may dulong parte ng cafe. Prenteng naka upo at walang imik. Naka de kwatro ang mga paa at hawak hawak ang cellphone sa kanang kamay.

Pumunta na ako dun at aaktong uupo na sana pero

"Youre late. 10 seconds late." Masungit na ani ng mayabang na pinsan ng mahal ko.

"Im not late. I was at the other side of the cafe. Just right that corner. Across this shop" Sabi ko at tinuro ang jewelry shop

Bumaling muli ako sa kanya at ngumisi.

"Infact, Im earlier than you. I came here around 12:15 and decided to buy something for your cousin." Tuloy ko pa

"I was calling you. You werent answering your phone." Anu Ace habang iwinawagayway ang phone niya sa mukha ko.

"I forgot my phone in our --- wait a minute. Ikaw ang gustong makipag usap sa akin. Im the one that's doing you a favor. And you act like youre my mother, much worst. You act like a freak-ish girlfriend. Yuck." Sabi ko sa kanya at pasalampak na umupo sa upuan.

"Aba. Ikaw lalaking ka. May gusto ka sa pinsan ko. Umayos ayos ka. My time is important. I cant spend it for worthless things." Mahabang litanya niya sa akin.

Inirapan ko na lang siya.

Tss. Kung hindi lang para kay Miss C. Siguro natutulog pa ako ngayon. =_=

Narinig kong bumuntong hininga siya at umupo ng maayos. Pinagsalikop niya ang kanyang mga daliri na para bang may iniisip at hinarap ako.

"Im here because of my cousin, C." Seryoso niyang sabi sa akin

"I know. That's why Im here." Sabi ko sa kanya

Tinitigan niya ako ng malalim at nagsukatan kami ng tingin. Muli siyang nagsalita.

"Do you know about my cousin's condition?" tanong ni Ace sa akin

Bigla akong naging interesado sa kanyang mga sinasabi. Umiling ako. Masyadong misteryoso si Miss C sa akin. Wala akong ibang alam tungkol sa kanya.

"She has a... heart disease since she was young. Now, the doctor said she has until Christmas Vacation to live her life... May taning na ang buhay niya." Malungkot na sabi ni Ace sa akin.

Sa narinig ko ay para bang humiwalay ang aking kaluluwa sa aking katawan. Parang binuhusan ng malamig na tubig. Tumigil ang aking pag hinga. Patuloy kong prinoproseso sa utak ko ang impormasyong galing mismo sa pinsan ng babaeng mahal ko.

May taning na ang buhay niya....

May taning na ang buhay niya.....

May taning na ang buhay niya....

Hindi ako makapaniwala. Tinignan ko ang mga mata ni Ace. Naghahanap ng sign na baka biro lang ang lahat ng sinabi niya. That all of this was just a prank. Hinihintay ko lang na sabihin niya na "joke lang", na binabawi niya lahat ng sinabi niya. But there was none. His eyes were full of sadness, sorrow, pain. I stared into his eyes like I can see through his soul.

He was... tired and hurt.

"A-Ano? Ace, a-ano ba yang mga sinasabi mo? Joke l-lang yan diba? Bakit? A-ayaw na ba ni Miss C na l-ligawan ko siya? S-Sabi niya sa akin kahapon pwede na akong manligaw. H-Hindi niya naman binabawi ang mga iyon diba? Diba?" Sabi ko kay Ace habang niyuyugyog ang kaniyang mga balikat

"May n-nagawa ba akong mali? Baka may nagawa a-akong hindi niya nagustuhan? A-Ace, tulungan mo ko. Bawiin mo yang sinabi mo. B-biro lang iyan diba? H-Hindi totoong may sakit siya sa p-puso. Pakulo niya lang iyon..p-para p-palayuin ako! Oo! Yun nga! Pakulo lang yan ni Miss C para layuan ko na siya. Hindi! Hindi ako susuko. Ace, pare. Magsalita ka!" Sabi ko habang higit higit ang kwelyo ng damit ni Ace.

"Bitawan mo ako. Hindi ako pinapunta dito ni C. Totoo ang lahat ng sinabi ko. May sakit siya sa puso. May taning na ang buhay niya. Kakasabi lang ng doctor kahapon! Andun ka pero pinalabas kita. Sa tingin mo ba kaya kong magbiro ng ganito pag pinsan ko ang punag uusapan? Hindi! Umayos ka! Pull your shit together! Kailangan ko ang tulong mo." Sabi ni Ace sa akin

Nahimasmasan ako, pero hindi ko pa rin maisip na maaring mawala ang babaeng pinapangarap ko sa loob ng 100 araw.

"I need you to change my cousin's mind. Make her fall for you. Convince her to take the operation. Give her a reason to live. In that way, mapapapayag ko na siyang mag take ng heart transplant. Kahit saang bansa! Im willing to spend every damn centavo I have, to get all the best doctors for her operation. Help me Marco." Sabi niya sa akin na para bang iyon lang ang tanging paraan na naisip niya

"What did she said? Bakit ayaw niya ng magpa opera? Fuck. We need to help her. I need to save my love" sabi ko

"That's a long story. Ang Kailangan mo lang gawin ay ang baguhin ang isip niya. Na ipag patuloy na lumaban para mabuhay. She needs to undergo operations for her to get well. I cant afford to lose her Marco. She's the only family I have." Sabi ni Ace sa akin na maluha luha na.

Tumango ako.

"Ill be more than willing to cooperate. Help me to know her more. Set us up in dates and stuff. Tell me her likes and dislikes." Sabi ko kay Ace pero nakita ko siyang umiling iling.

"I want you to help me but I still want you to pursue my cousin. Gusto kong maexperience niya ang thrill ng may nanliligaw sa kanya. Court her. Do this in trial and error. Know her. I can set you up but I cant promise you to help you all the way out. Ill give you a moment together, grab it and make it memorable and perfect." Sabi niya sa akin ng nakangiti

" I'll do everything to save my love. Dont worry, I'm desperate to get her. And I'll be dead if I'll lose her." umalis na ng Cafe.

I can't let her die.

I wont.