best friend ❆ jung hoseok✔

15

"İyi misin?" Gözlerimi araladığımda dizlerinin üzerine çökmüş bir şekilde bana bakan Hoseok'u gördüm.Elleri dizlerimi kavrarken bana sorarcasına bakıyordu.Kafamı olumlu manada salladım.

"Sürekli böyle olmak zorunda mı?" Hamilelik hakkında ki bilgilerim kesinlikle kısıtlı hatta hiç yoktu.Daha önce hiç bir arkadaşım hamile kalmamıştı ve ben bunun nasıl bir şey olduğunu bilmiyordum.

Daha dün hamile olduğumu ve karnımda Hoseok'tan bir parça taşıdığımı öğrenmiştim.

Bu okadar garip geliyordu ki...Yani karnımda nefes alacak olan bir varlığın olması , orada vakti gelene kadar yaşaması...Çok garipti.

"Bilmiyorum." Hoseok kucağımda ki ellerimi kavrayıp sıktı ve kalkmama yardımcı oldu.Oturduğum yerden kalktığım an yalpalamam bir olmuştu.Hoseok'un ellerim belimi sararken kendimi ona bırakıp bana yardım etmesine izin verdim.Yatağa oturmama yardım ettikten sonra dolabına yöneldi ve bir tişört çıkardı.

"Bunu giy."  Elindeki tişörtü yavaşça aldım ve Hoseok'un odadan çıkışını izledim.Kapıyı arkasından kapatırken ben ayağı kalkmış , kirlenmiş tişörtümü çıkarmıştım.Tişörtü başımın üzerinden geçirirken Hoseok'un kokusu tümüyle bedenimi çevrelemiş ve derin bir nefes almama sebep olmuştu.

Bir kaç saniye sonra peşinden çıkıp merdivenlerden aşağı inmeye başladım.Aşağıdan gelen konuşma seslerine karşılık durmadım ve salondan içeriye adımımı attım.Hoseok'un babası beni görünce ayağı kalkıp yanıma gelmiş ve kollarını bedenime sarmıştı.

"Dün sormamış olabilirim ama bugün ne olduğunu anlatacaksın Hye Su." Kollarını benden çekerken ufacık gülümsedim.Beni önemseyen insanların hayatımda olması sahip olduğum en güzel şanstı.Ona neyi anlatacağımı , hangi yalanları sıralayacağımı bilmiyordum.Gözlerimin içine sorarcasına bakarken dudaklarımı ısırıp birşeyler bulmak için beynimin sınırlarını zorladım.

"Baba Hye Su hamile." Dişlerimin arasından kurtulan dudaklarım şaşkınlık ile aralanmıştı.Bunu şuan böyle açık bir şekilde söyleyeceği aklımın ucundan dahi geçmemişti.Bay Jung Hwa'nın gözleri irice açılırken bana şaşkınlık içerisinde baktı.Oğluyla birleştirmeye çalıştığı kızın hamile olması onu biraz hayalkırıklığına uğratmış görünüyordu.Fakat atladığı bir şey vardı.

Oğlundan hamileydim.

"Ne? Bu doğru mu?"Kafamı olumlu manada sallarken gözlerinde ki üzüntüyü tartabilecek gibiydim.Kafasını eğdiği sırada Hoseok tekrar ağzını açtı.Artık her ağzını açtığında ne söyleyeceğini merak eder duruma gelmiştim.

"Baba oluyorum." Bay Jung Hwa hızla kafasını kaldırdı ve az önce şaşkınlıkla bakan yüz ifadesi geri geldi.Kolları tekrar bedenimi kavrarken dudaklarının arasından büyük bir kahkaha çıktı.Bana sıkıca sarılırken gözüm arkada sarılan ikiliye kaydı.Anneside Hoseok'u sıkıca kavramış sarılıyordu.Hoseok ile göz göze geldik.İkimizde bu durum içinde olduğumuza inanamıyor gibiydik.

Sanki bir kabusmuş ve her an uyanacakmışız gibi..

&&&

Hoseok anahtar ile kapıyı açtıktan sonra girmem için bana yol verdi.Yavaşça eve girdim.Dün öfkeyle çıktığım ve bir daha dönmeyeceğime dair yemin ettiğim eve geri dönmüştüm.Neydi bu?

Tükürdüğümü yalamak?

Kesinlikle.

Hoseok anahtarı kasenin içerisine fırlattıktan sonra üzerinde ki montu çıkarıp askılığa astı ve kendini büyük, yumuşak koltuğa bıraktı.Gözlerini kapatıp kafasını arkaya attığında yorgun olduğunu hissettim.Yutkundu.Şuan ki görüntüsü...gerçekten ilgi çekiciydi.

Kapının çalındığını duyduğumda olduğum yerde öylece dikilmeyi ve Hoseok'u izlemeyi bırakıp kapının kulpuna uzandım.Açtığımda gözlerinden neredeyse alevler fışkıracak 6 erkeği gördüm.Hepsi bana kötü kötü bakarak içeriye girerken Jungkook'un bakışlarına karşılık bende kaşlarımı çattım.

Noonasına böyle bakmaya nasıl cürret ederdi? 

Hepsi hızla içeriye girmiş ve rahatlamaya çalışan Hoseok'un rahatını bozmuşlardı.Jimin salonda bir oyana bir buyana yürürken kapıyı kapattım.

"Açıklama bekliyoruz!" Kötü bakışlar altında neredeyse ezilmek üzereydim.Hoseok ifadesiz bir şekilde çemkiren Jimin'e bakarken ben ayakta öylece dikilmiş ve üzerime gelen lazer yüklü bakışları geri savurmaya çalışıyordum.

"Baba oluyorum işte." dudaklarından çıkan tek şek bu oldu.Ve bu 3 kelimelik cümle büyük bir kaos oluşturdu.Bir an gerçekten gürültü içerisinde boğulup gideceğimi düşünmüştüm.Taehyung tüm gürültüyü susturduktan sonra bir bana bir de Hoseok'a sorarcasına baktı.

"Şimdi ben dayı mı olacağım , yoksa amca mı?" Herkes susmuş bir şekilde ona bakarken Jimin'nin kıkırdamasından sonra sessizliği bozmuş ve gülmeye başlamışlardı.Hoseok , ben ve Taehyung neye güldüklerini anlayamasakta biraz sonra onlara katılmıştık.Taehyung kesinlikle ne amca ne de dayı olabilirdi.

Ondan kesinlikle iyi bir teyze olacağına emindim.

İÇİME HİÇ SİNMEDİ AMA BEKLETMEK İSTEMEDİM.

LÜTFEN ŞUAN Kİ MUTLULUĞA ALDANMAYIN ;)

AKLIMDA DELİ FİKİRLER GKOLFD (YALAN SÖYLEDİ)

BİR YANDAN DA HİKAYEYİ BATIRMAKTAN ÖLÜMÜNE KORKUYORUM , ÖYLE HEMEN MUTLULUK VERMEK İSTEMİYORUM.KESİNLİKLE ACI ÇEKMELİLER.

BELKİ İLERKİ BÖLÜMLERDE HOSEOK'A SÖVEBİLİRSİNİZ.ŞİMDİ Kİ MASUMLUĞUNA ALDANMAYIN SADECE ŞAŞKINLIKTAN.