The Found Princess New Dangers

hoofdstuk 31

P.o.v. Fay

Ik droog me af en kleed me om. Daarna loop ik weer naar buiten. Daar zie ik Denise net lopen. Ik loop naar haar toe en leg mijn hand op haar schouder. Verschrikt draaitvze zich om. "Waarom huil je?" "Jake." bij zijn naam moet ze nog meer huilen. "Wat is er met hem?" "hij is een verrader." mijn mond valt open. "Hoe ben je daar achter gekomen?" "ik volgde hem nadat hij raar deed. Toen heb ik een gesprek afgeluisterd. Daaruit bleek dat hij ons verraden heeft." ik haal een zakdoekje tevoorschijn. "Hier." ze veegt mijn tranen weg. "Ik vind dat hij moet boeten voor wat hij jou heeft aangedaan." ze knikt. "Kom, eerst ervoor zorgen dat je niet merkt dat je hebt gehuilt." we rennen omhoog. Ik doe snel make-up op zodat je het niet ziet. Ze gaat naar beneden en gaat op de stoel zitten, dit keer met wat eten. Na ongeveer 10 minuten komt hij eindelijk binnen. Ik film dit met mijn telefoon "Ik ben er weer." roept hij. "Ik zit in de keuken." roept ze terug. Ik hoor zijn voetstappen harder worden waaruit ik concludeer dat hij hierheen komt. "Heey schat." hij wil haar een kus geven maar ze draait weg. "Wat is er schat?" "we moeten praten. Ga zitten." hij doet wat ze zei en kijkt haar vragend aan. "Ik denk dat dit niet werkt." "wat niet werkt?" "dit, tussen ons." "waarom niet? Het ging toch net zo goed?" "ik heb het gevoel alsof je het niet meent. Zeg dat je het meent." ze kijk hem smekend met puppy ogen aan. Ik zie hem langzaam breken. Ik grijns. "Het spijt me." "wat?" ze kijkt in haar ooghoek naar mij. Ik glimlach naar haar. "Je het gelijk. Ik doe alsof. Ik ben alleen met jou omdat ik een spion ben. Het spijt me echt." "hoe kon je. Ik hou van je. Waarom doe je me dit aan?" ze slaat hem in zijn gezicht. "Luister. Toen ik hier langer was en je beter leerde kennen begon ik je echt leuk te vinden. Als ik de kans had om terug in de tijd te gaan en dit te veranderen had ik dat gedaan." "ga weg. Ik wil je nooit meer zien." ze wijst naar de deur. Hij loopt weg met hangende schouders en een hangend hoofd. Hij ziet er verslagen en verdrietig uit. Dan  loop ik naar Denise toe. "Geweldig gedaan." ik glimlach naar haar. Ik hoor de deur dicht slaan. "Die is weg." zeg ik. Ik zie dat Denise het eigenlijk dwars zit dat ze hem wegstuurde. Ik heb ook een beetje medelijden met Jake. Maar dan ook echt een heel klein beetje.