hoofdstuk 28

41 4 0
                                    

P.o.v. Denise

Ik schrik me rot en kijk achter me. Daar staat, tot mijn opluchting, Fay. "Waarom huil je?" "Jake." bij zijn naam moet ik nog meer huilen. "Wat is er met hem?" "hij is een verrader." Fay haar mond valt open. "Hoe ben je daar achter gekomen?" "ik volgde hem nadat hij raar deed. Toen heb ik een gesprek afgeluisterd. Daaruit bleek dat hij ons verraden heeft." Fay haalt een zakdoekje tevoorschijn. "Hier." ik veeg mijn tranen weg. "Ik vind dat hij moet boeten voor wat hij jou heeft aangedaan." ik knik. "Kom, eerst ervoor zorgen dat je niet merkt dat je hebt gehuilt." we rennen omhoog. Fay doet snel make-up op zodat je het niet ziet. Ik ga naar beneden en ga weer op de stoel zitten, dit keer met wat eten. Na ongeveer 10 minuten komt hij eindelijk binnen. "Ik ben er weer." roept hij. "Ik zit in de keuken." roep ik terug. Ik hoor zijn voetstappen harder worden waaruit ik concludeer dat hij hierheen komt. "Heey schat." hij wil me een kus geven maar ik draai weg. "Wat is er schat?" "we moeten praten. Ga zitten." hij doet wat ik zei en kijkt me vragend aan. "Ik denk dat dit niet werkt." "wat niet werkt?" "dit, tussen ons." "waarom niet? Het ging toch net zo goed?" "ik heb het gevoel alsof je het niet meent. Zeg dat je het meent." ik kijk hem smekend met puppy ogen aan. Ik zie hem langzaam breken. Van binnen grijns ik maar ik mag mijn masker niet laten vallen. "Het spijt me." "wat?" ik kijk in mijn ooghoek naar Fay. Ik zie dat ze dit filmt. "Je hebt gelijk. Ik doe alsof. Ik ben alleen met jou omdat ik een spion ben. Het spijt me echt." "hoe kon je. Ik hou van je. Waarom doe je me dit aan?" ik sla hem in zijn gezicht. "Luister. Toen ik hier langer was en je beter leerde kennen begon ik je echt leuk te vinden. Als ik de kans had om terug in de tijd te gaan en dit te veranderen had ik dat gedaan." "ga weg. Ik wil je nooit meer zien." ik wijs naar de deur. Hij loopt weg met hangende schouders en een hangend hoofd. Hij ziet er verslagen en verdrietig uit. Ik krijg bijna medelijden met hem. Dan komt Fay naar me toe gelopen. "Geweldig gedaan." ik glimlach naar haar. Ik hoor de deur dicht slaan. "Die is weg." zegt Fay. Ik knik maar vanbinnen heb ik alleen maar medelijden met hem.

The Found Princess New DangersWhere stories live. Discover now