Nerd Noon Dyosa Ngayon (PUBLISHED)

Chapter Fourteen

Eviana

"I think this is the best night of my life so far. Let's stop it for now.. I might end up to something we're both not ready to enter." as he said that, I literally felt uncomfortable. Who wouldn't be?!

"You're crazy!"

"I love you." after he said that, he kissed my forehead and cuddled with me.

He did not even wait for my response. He respects my feelings and my decisions. My heart and my soul. I wanna keep this man. Is there a way to keep him forever?

How to replace the man who only brought pain in my life?

----------

Pagka-gising ko ay gutom na gutom ako. Napabalikwas ko nang maalala ko na nakatulog ako kagabi nang hindi kumakain. The morning is just starting.

Tumayo ako sa higaan nang dahan-dahan, dahil baka magising si Jaeo.
Umupo muna ako sa kama at nagisip-isip. Bigla namang pumasok sa isip ko na engaged na pala ako. Ganito kasi 'yun...

Flashback....

"I can't, Jaeo. Hindi ko kayang matali sa hindi ko naman lubos na mahal. I don't

want to be selfish. Ayokong maging rebound ka. I haven'totally moved on with Blue.

Ayokong masaktan kita." I said while crying so hard.

"Pero handa akong maging rebound. Okay lang. Can't move on? Tutulungan kita. I'll help you. Kapag nakalimutan mo na siya, pwedi na tayo. 'Diba? We can live happily together then." sabay hawak niya sa pisngi ko.

"No. You don't deserve me. You deserve someone who's better than me." kasabay no'n ang pag-alis ko ng kamay niya sa pisngi ko.

"I don't deserve anybody, but you. I'm so deeply inlove with you. Mamamatay ako nang wala ka..." He's willing to be a rebound just to be with me? Really? Gosh!

Love is so crazy. And he is crazy. I'm crazy for another man who've hurt me.

"Love is not selfish." yumuko ako. Naguguluhan ako. Parang ayaw kong masaktan siya, pero kahit naman saan sa dalawa

ang pipiliin ko.. Masasaktan at masasaktan siya.

"But..." hindi ko pinatapos ang niya at nagsalita ako.

"Masasaktan ka lang sa'kin." sabi ko pero inangat niya ang ulo ko at ngayon

nagkakasalubong na ang mga mata namin.

"Mas gugustuhin kong masaktan habang kasama kita, kaysa sa masaktan ako,

dahil wala ka." he said as he burst into tears. Bigla siyang lumuhod sa harap ko.

"I'm begging you." Pinatayo ko siya at hinalikan sa labi.

Call me unfair, but I deserve him. I deserve someone who's willing to sacrifice his heart for me. I must keep him.

Sa pag-ibig, kailangan mo munang masaktan, bago ka matuto. Sa lahat naman ng bagay, eh. Sa pag-ibig kailangan mo munang sumugal, para matamasa ang saya.

End of flashback

It's seven in the morning. Nagising na si Jaeo. Nasa labas na siya ng kwarto. Nandito ako ngayon sa CR habang pinag-iisipan kung ano ang gagawin ko.

Aatras ba ako sa engagement namin?

Pero sa isang part ko naman ay parang sinasabi nito na sige, go lang. I-try mo lang. Baka matutunan ko siyang mahalin. Hindi naman siya imposibleng mahalin.