My Football Player Boy [EDITING]

|03| Lazy Saturday [Editing]

Ξυπνάω κατά της 12 το μεσημέρι σηκώνομαι. Πλένω τα δόντια μου και κατεβαινω κάτω στην κουζίνα. Εκεί βρίσκω την Ειρήνη να φτιάχνει καφέδες.

"Καλημέρα" λέω με βραχνιασμενη φωνή καθώς ακόμα νιώθω κουρασμένη.

"Καλημέρα" λέει στον ίδιο τόνο με εμένα.
Φεύγω από την κουζίνα καθώς προσπαθω να θυμηθώ που άφησα το κινητό μου. Εκείνη ακριβώς την στιγμή το ακούω να κάνει τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνει όταν μου έρχεται μήνυμα.

Από: Άγνωστο αριθμό
Βλέπω πως ποθείς ταμαλα αυτόν τον...Ivan η η όπως τον λένε... Μήπως να βάψω και εγώ τα μαλλιά μου μαύρα για να του μοιάζω;

2 πράγματα είναι ξεκάθαρα. 1ον. Το μήνυμα το έστειλε ο ξυνός 2ον. Με παρακολουθεί; Ο θεε μου

Ασυναίσθητα κοιτάζω δεξιά και αριστερα όμως δεν βλέπω τίποτα.

Λογικό να μην βλέπεις τίποτα

Οπα ποιος είσαι εσυ; Εσύ με παρακολουθείς;

Όχι ρε βλήμα!!  Το υποσυνείδητο σου είμαι!

Ααα μαλισταααα

Γυρνάω πίσω στην κουζίνα και πιάνω τον καφέ μου στα χέρια μου .

"Τι θα κάνουμε σήμερα;" με ρωτάει η Ειρήνη

"Να σου πω την αλήθεια δεν έχω όρεξη να πάω πουθενά" λέω. Και εκεινη μου γνέφει και έπειτα λέει ενα "και εγώ το ίδιο".

Ανοίξαμε την τηλεόραση και βάλαμε να δούμε την κωμική σειρά "Τα φιλαράκια" σκάσαμε τόσο πολύ στα γέλια που στο τέλος νόμιζα πως απέκτησα κοιλιακούς! Κάποια στιγμή ακούσαμε κλειδιά στην πόρτα. Τι στο καλο; Οι γονείς μου σημερα θα αργουσαν να έρθουν μιας και εχουν meeting στην εταιρία τους.

"Μικροο" ακούω τον αδελφό μου να ξεπροβάλει από τον πόρτα. Ωστε δεν ήταν σπίτι εε; χμμ τωρα θα δει.

"Που ήσουν;" ρωτάω καθώς σηκώνω το δεξί μου φρύδι.

"Για... εμ ψώνια;" απαντάει

Τόσο κακος στα ψέματα χαχαχ.

"Οκ" απαντάω απλά μιας και βαριέμαι να δωσω περισσότερη σημασία.

"Βαριέμαι" λέω 5 λεπτά αργότερα.

"Και εγώ" λέει και η Ειρήνη.
"Θα κάτσω να κανω αυτές τις ασκήσεις που μας έβαλε στα μαθηματικά η χαζή" αποφασίζω και η Ειρήνη με κοιτάει λες και είδε εξωγήινο.

"Θα κάνεις εσύ ασκήσεις στα μαθηματικά;" λέει καθώς γελάει.

"Οκ αυτό πρέπει να σημειωθεί στο 《το ανέκδοτο της ημέρας》" λέει καθώς γελάει και χτυπάει τα χέρια της σαν φώκια.

"Αλήθεια σου λέω" λέω καθως ανεβαίνω πάνω και κατεβαίνω με τα μαθηματικά για να δει πως όντως θα διαβάσω. Αυτη Από την έκπληξη της άνοιξε το στόμα της και βάζω στοίχημα αν παίζαμε σε καρτούν θα ειχε φτάσει ως το πάτωμα το σαγόνι της.

"Ποιά είσαι εσύ και τι έκανες στην κολλητή μου;" λέει καθώς σηκώνεται από τον καναπέ και με δείχνει απο πάνω ως κάτω.

"Ειρήνη απλά βαριέμαι τόσο πολυ που μέχρι και τα μαθηματικά μου φαίνονται πιο ενδιαφέρον απο το να κοιτάω την κλειστή τηλεόραση" λέω ξεφυσοντας.

"Να πηγαίνω τότε και εγώ λοιπόν" λέει αγκαλιάζοντας με.

Και τώρα μόνο Εγώ, και τα μαθηματικά.