~Κεφάλαιο 8~

45 9 0
                                    


Γύρισα σπίτι,η ώρα ήταν 00:00 και οι γονείς μου είχαν ήδη κοιμηθεί.Παρόλα αυτά, εγώ δεν ένιωθα κουρασμένη και αποφάσισα να μείνω ξύπνια και να ασχοληθώ με κάτι(κι ας έχω αύριο σχολείο λολ).Σκέφτηκα να παίξω κανένα παιχνίδι στο λάπτοπ αλλά λέω ας μη σπαταλήσω την ώρα μου άσκοπα.Έτσι λοιπόν, κατέληξα στο να ψάξω για αυτά που έπρεπε να ψάξω από πριν.

Δεν ήξερα τι ακριβώς να πληκτρολογήσω στην μπάρα του google, έτσι πληκτρολόγησα λέξεις-κλειδιά όπως βαθυγάλανα-μοβ μάτια.Αυτό που μου έβγαλε πρώτο πρώτο ήταν εικόνες φυσικά, αλλά παρατήρησα στο κάτω μέρος της αναζήτησης μια λέξη η οποία ήταν..

*κόβεται το ρεύμα*

ΤΙΙΙΙ? ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑΑΑΑ???

Εμφανίζονται να μυστηριώδη μάτια ακριβώς απέναντί μου,και μετά ακούω να λέει:Σοβαρότατα!

Πάγωσα.Δεν ήμουν σίγουρη αν είναι ένα από τα παιχνίδια του μυαλού μου ή πραγματικότητα.

***:Όχι, δεν ονειρεύεσαι

Εγώ:Π-π-ποιος είσαι? Ή ΤΙ ΕΙΣΑΙ?

Δεν πήρα απάντηση.Και το ρεύμα ξανά ήρθε...Αυτή την φορά ήθελα να κοιμηθώ αλλά δεν ήξερα αν θα με πιάσει ύπνος μετά από αυτό...επίσης δεν ξέρω αν θα ήταν ασφαλές να το πω στον Andy ή στους γονείς μου...βασικά θα το πω στον Andy και ότι γίνει γίνει....

*Το επόμενο πρωί*

Δεν με πήρε και πολύ εύκολα ο ύπνος ,παρόλα αυτά ξεκουράστηκα..έστειλα μήνυμα στον Andy να περάσει να με πάρει με την μηχανή, και μόλις έφαγα το πρωινό μου ντύθηκα και έβαλα αυτό το γαμάτο συνολάκι:


Τον άκουσα να κορνάρει, βγαίνω έξω και λέω:

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

Τον άκουσα να κορνάρει, βγαίνω έξω και λέω:

Εγώ: ΣΙΓΑ ΚΑΛΕ,ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΝΑ ΚΟΡΝΑΡΕΙΣ,ΔΕΝ ΑΡΓΗΣΑΑΑ

Andy: Ναι ορη γι'αυτό η ώρα είναι 8:13 ξέρω γω :')

Εγώ: Εεεε...αφού έχεις την μηχανή όλα θα τα προλαβαίνουμε ^-^

Το χάρισμαΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα