Η 17 χρονη Λάνα έχει μια διαφορετική προσωπικότητα από τους άλλους, κι αυτό το έχει απο μικρή...έτσι ανακαλύπτει μέσω ενός αγοριού πως έχει ένα ιδιαίτερο χάρισμα, το οποίο πρόκειται να αλλάξει την ζωή της...
Καθώς έπαιρνα τον δρόμο για το σπίτι, γύρισα πίσω μου για να δω προς τα πού πήγαινε.Περπατούσε και σε μια στιγμή τον βλέπω να παίρνει μια διαφορετική μορφή,την οποία δεν μπορούσα μετά να την διακρίνω γιατί είχε κακοκαιρία που σε μια στιγμή έσβησαν τα φώτα του δρόμου.
Τέλεια σκέφτηκα.Το μόνο καλό ήταν πως ανακάλυψα ότι μπορώ να δω πολύ καλά την νύχτα, όπως οι γάτες φανταστείτε.Όπως άκουγα μουσική με τα ακουστικά μου λοιπόν, βλέπω 1 ζευγάρι μάτια ,απέναντί μ, πίσω από έναν θάμνο να με κοιτούν συνεχόμενα.Σε μια στιγμή πάγωσα και δεν ήξερα αν ήταν ασφαλές να κουνηθώ από την θέση μου ή όχι.Τα μάτια είχαν ακριβώς ίδιο χρώμα με αυτά του Andy με την διαφορά ότι έλαμπαν περισσότερο και είχαν μια προσθήκη βιολετί χρώματος σε συνδυασμό με το παράξενο γαλάζιο χρώμα του που τα έκαναν να μοιάζουν λες και βγήκαν από όνειρο...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Το κακό ήταν πως εκείνη την στιγμή δεν μπορούσα να διακρίνω αν ήταν μάτια ανθρώπου ή αλλουνού πλάσματος...Ευτυχώς σταμάτησαν να με κοιτάνε και εγώ μπόρεσα επιτέλους να φύγω...
Έφτασα σπίτι νωρίς σκετικά,και είδα την μάνα μου να βλέπει τηλεόραση.Καθώς πήγαινα προς το ψυγείο για να φάω κάτι(αφού δεν είχα φάει το μεσημέρι)η μαμά μου πετάγεται και λέει:
Μαμά:Α μπα για το φαϊ ήρθες τόσο νωρίς;
Εγώ:Επειδή ήρθα μια φορά νωρίς δεν σημαίνει ότι το έκανα και για κάποιο σκοπό..
Μαμά: Χαχα σωστά, συγχώρεσε με για μια φορά.Και για να μη μου κρατάς άλλο μούτρα, σου παρήγγειλα πίτσα ;)
Εγώ:ΑΧ ΑΛΗΘΕΙΑ;;;; ΤΙ ΤΕΛΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ ΜΑΜΑΑΑΑ!
Μαμά:Χτυπάει το κουδούνι, πάω να ανοίξω
Εγώ:όχι πάω εγώωωω
Άνοιξα την πόρτα και αυτό που πρόσεξα με την πρώτη καθώς του έδινα τα χρήματα για την πίτσα ήταν τα μάτια του.Είχαν ακριβώς το ίδιο χρώμα με αυτά που είδα προηγουμένως καθώς περπατούσα μες την νύχτα...Κάτι περίεργο υπάρχει εδώ πέρα λέω...Και τον κάρφωσα με το βλέμμα μου.Καταλάβαινα την ανησυχία του που δεν ξέρω γιατί υπήρχε στο πρόσωπο του, γι'αυτό έκανε αμέσως μεταβολή και έφυγε.
Πήγα στο δωμάτιο μου και έφαγα όλο με μιας ολόκληρη την πίτσα..μμμμ....δεν μπορούσα να περιγράψω την πείνα που είχα προηγουμένως...καλό θα είναι να μην παραλείψω ξανά το μεσημεριανό μου ;ρ
Χωρίς να έχω να κάνω τίποτα το ιδιαίτερο,πήγα και κάθισα στο μπαλκόνι μου έχοντας παρέα την Νύχτα και την Πανσέληνο.Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου γεμίζουν το κενό..μισό..έχω εγώ κενό;Αφού μου αρέσει να είμαι μόνη...Πφφ...Δεν ξέρω τι παίζεται με μένα...Τέλος πάντων, όταν ψιλοβαριέμαι ζωγραφίζω πρόσωπα,αφού σ'αυτό είμαι πιο καλή.Για κάποιο λόγο, μ'αρέσει να τονίζω τα μάτια σε κάθε ζωγραφιά που κάνω,και ανακατεύω διάφορα χρώματα ώστε να βγει ένας μαγευτικός συνδυασμός για αυτά.Έτσι λοιπόν, την σημερινή ζωγραφιά μου την εμπνεύστηκα από το ίδιο χρώμα ματιών που τα πρόσεξα και σ'αυτά του ντελιβερά...ζώγραφισα τα πιο ωραία ζευγάρια μάτια...αν και περιττό να το πω αλλά το ίδιο ακριβώς χρώμα έχει και η μαμά μου!Μακάρι να της είχα μοιάσει σε αυτό, αλλά εγώ έχω πράσινα μάτια...
Αφού τελείωσα την ζωγραφιά μου-αρκετά κουρασμένη-πήγα για ύπνο.
Σορρυ quys για το μικρο κεφαλαιο, αλλα εγραψα οσο μπορουσα αυτη τη στιγμη...ισως να ανεβασω πολυ συντομα και το επομενο so stay tuned ;)
