Chapter 6: Awkward!

458 32 4
                                    

Athena's POV.

Napabuntong hininga na lang ako. Natapos din ang trabaho ko. Nakakapagod. Akala ko nung una walang ipapagawa sakin si Sir Chriss. Yun pala maraming gawain.

Ang hirap pala maging Executive Secretary. Kada meeting, kasama ka. Ikaw taga pamigay ng folders. Taga ayos ng conference room. Ng projectors. Lahat.

Hindi man lang niya ako tinulungan. Psh. Hayss. Pero buong maghapon ko iniisip yung sinabi niya. Ano ba yun? Bakit pa ako kasama? Ayt ewan.

Andito ako sa table ko ngayon. Nakahalumbaba. Medyo inaantok na rin kasi ako eh. Pagod eh. Hinihintay ko na lang lumabas si Mr. President.

Pero saan naman kasi kami pupunta? Aish! Bahala na nga. Bawal daw ako mag reklamo eh.

I'm getting bored. Really. I get my pouch na lang on my bag. Mag fre-freshen up na lang ako. I put powder and lip balm. Ayan. Look fresh again. Syempre I sprayed perfume. Ayan na. I don't only look so fresh, feel and smell fresh na rin.

Narinig ko na ang boses ng aking boss. Busy ata siya. May kausap sa phone eh.

"Sira. We are on our way na. Bye." he said and he hung up.

Mapapa-pout ka na lang talaga ng walang dahilan.

"What are you doing?" he suddenly asked.

"Nothing Sir," I replied but still I gave him my 'naka-pout look'

"You are pouting," he replied.

Pati ba naman yun napapansin niya? "Masama po ba sir ang mag pout?," I replied. Wag niyang sabihin masama ang mag pout. Psh.

"Tch. Don't pout. You look like a duck," pang-aasar na sabi niya.

Ako? Mukha bibe? Sa ganda kong to mukhang bibe? Hay nako. Di ata marunong mag appreciate nang ganda to eh. Sapakin ko na kaya?

Tinitigan ko lang siya nang masama. Naaasar ako sa sinabi niya ha. Kairita.

"Pft. Anong klaseng tingin niyan Ms. Anicete? Haha. Kanina nagmumukha kang bibe, ngayon nagmumukha ka nang toro. Hahahhaha," asar pa niya.

Pigilan niyo ko. Pigilan niyo ko. Nakaka-bwiset na! Letse!

"Mukha ka namang hukluban," pabulong kong sabi. Bibe at Toro pala ha. Well, siya? Mukha siyang hukluban.

Tila nagbago ang expression ng mukha niya. Kung kanina, tumatawa siya dahil sa pang aasar niya sakin, ngayon naman, siya ang nakatingin sakin nang masama. Ano to? Gantihan titig lang?

"What did you say Athena?" he asked.

"Nothing sir," I said. Gusto ko sana ipagsigawan na mukha siyang hukluban eh. Pero wag na lang baka lumabas ang Monstrous side niya. Lagot pa ako.

"Tch,"

Ang hilig niya sa 'tch'

"Sir may I ask you po kung saan po kayo pupunta at bakit po na kailangan pa akong kasama?" I asked him. Saan nga ba kasi kami pupunta?

"Bakit? May angal ka?" he said it in a harsh way.

Bwiset to! Nagtatanong ako nang maayos, sasagutin niya ako ng pasiga. Kung sipain ko kaya to? Nakakairita.

"Porket nagtanong lang, aangal agad? Hindi ba pwedeng curious lang? Hayss," I said. Sinagot ko na. Naiirita na ako eh.

"Tch. Sa bar," he said na halata pa rin na naiinis siya. Pero teka saan daw? Tama ba rinig ko?

"Bar?" I suddenly asked him. Pero bakit dun?

"Ano gagawin dun sir?"

"Matutulog. Tch. Syempre iinom. Common sense Athena. Psh." Yung totoo? Bwiset na bwiset na ako rito.

"Pwedeng hindi na lang po ako sumama?" I asked permission not to come. Hindi naman sa ayaw ko. It's just that hindi ako sanay sa ambiance ng club at sa amoy ng club. Nakakahilo. And I don't drink alcohol. Wala akong bisyo.

"No. Whether you like it or not, you will come with me," he commanded.

"Let's go," he added. He grab my wrist para mahila niya ako. Ano tong nararamdaman ko? Feeling ko anytime mahihimatay ako.

My both knees are trembling. My hands are even shaking. Hindi ko lang pinapahalata. Feeling ko pinagpapawisan ako pero wala namang tumutulong pawis.

Feeling ko rin namumula ako. Hawak pa rin niya ang wrist ko hanggang sa makapunta kami ng elevator.

Nang makarating na kami sa elevator, I feel awkwardness again. Bakit ganon? Hindi ko maintindihan ang nangyayari sakin.

Hindi pa rin niya binibitawan ang wrist ko hanggang pagbaba namin sa ground floor.

Paglabas namin ng elevator, may mga empleyadong nakatingin saamin. All eyes are on us.

Bakit ba kasi ayaw niyang bitawan ang kamay ko? I tried to pulled it pero mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya. Ano ba yan? Hello? Ang daming nakatingin oh.

Si manong guard na kaninang seryosong chine-check ang record niya, ay napatingin na rin sakin.

What the hek? Aish.

We are now finally here sa parking lot. Binitawan niya na ang wrist ko. Hayss salamat naman.

"Stay here and wait for me here," he command.

Sige lang. Sanay naman akong maghintay eh.

May pumaradang kotse sa harapan ko. Si boss na ata to.

Binaba niya ang bintana ng kotse niya at sumilip nang konti.

"Get in," utos niya. Sinunod ko naman. Pumasok na ako ng kotse niya. And there, here we go again, I felt awkwardness.

Hindi ako makagalaw. Parang na-estatwa ako.

"Psh," he said then... Then...

Humarap siya sakin at parang may inaabot sa bandang gilid ko. I can feel his scent.

Ang manly masyado. His face is smooth, his skin is soft and he has a perfect and handsome face. Ito yung kadalasang pinapantasya ng kababaihan pero ibahin niyo ko. Hindi ako tumitingin sa looks.

I close my eyes. Di ko kaya. While I closed my eyes i feel something in my chest. Yung para bang ...

*dug dug dug*

*dug dug dug*

Ang bilis nang takbo ng puso ko. Yung para bang hindi ako makahinga. What to do?

-------------
Chriss' POV.

"Ayan. Kapag sasakay ka ng kotse,make sure na naka-seat belt ka," i said. Psh. Hindi kasi nag seatbelt.

"O-opo," she answered. Hindi man lang ako tinignan. Psh.

We're on our way to Bar. Kung saan kami mag-cecelebrate ng ugok kong kaibigan.

May naalala ako, kanina, I didn't mean to hold Athena's wrist. Hindi ko alam kung bakit ko ginawa yun.

Basta na lang gusto ko hawakan ang kamay niya. Ewan ko ba kung bakit. It's sounds gay but I feel uneasiness. Ang awkard. Ang tahimik naming pareho rito.

Hindi man lang ako kinakausap. While I putting the seatbelt on her, I can smell her scent. Naadik na ako sa pabango niya.

It feels like I want her beside me. I want to smell her again.

Teka ano sabi ko?

F*ck!

Behind the SecretWhere stories live. Discover now