SEN İKİZİM

2. BÖLÜM

Sahil kenarındaki bankın birinde  oturmuş,  bir o yana bir bu yana giderek söylenen Barış'ı dinliyordum.

'' Kızım sana daha kaç kere diyeceğim? Bırak konuşayım şu babanlarla adam akıllı!'' dedi sesini yükselterek

 Ayağı kalktım ve yavaşça Barışın yanına ilerledim.

'' Olmaz Barış! Sana daha kaç defa söylemem lazım? Bu benim meselem ve sen asla karışmayacaksın!''

Öfke içeren surat ifadesi ile bana dönerek '' Neden Armina? Neden yardımımı istemiyorsun?'' Dedi.

Sesinde kırgınlık ve öfke tonları yakalayınca yüreğim sıkıştı. Ağlayarak durumu izah etmeye çalıştım.

'' Ne yapacaksın Barış? İkisini de dövecek misin? Sonra ne olacak? Bana eziyet etmeye devam etmeyecekler mi sanıyorsun? Edecekler! Hem de daha fazlasını. Senin de başını belaya sokamam,lütfen karışma.''

Bana sarılıp ''Tamam canım, tamam kardeşim. Özür dilerim.'' diyerek mırıldandı.

''Eve gitmem lazım Barış.'' dedim kısılan sesimle.

''Tamam, bırakırım ben şimdi seni.'' diyerek mırıldandı. Bizim sokağa girmeden Barış'ı durdurarak ''Buradan sonrasını ben hallederim.'' dedim.

Kafasını olumlu anlamda sallayıp arkasını dönerek uzaklaştı.

Tek istediğim, ikisini de görmeden yatıp uyumaktı. Allahtan yanıma anahtar almayı akıl edebilmiştim.

Kapıyı açıp içeriye girdim. Ses seda yoktu. Botlarımı acıyan ayaklarımdan çıkardım ve yavaşça odama gittim. Pijamalarımı giyip yavaşça yatağa attım kendimi. Bugünlük bu kadar aksiyon yeterdi.

ALMİNA'DAN

Sabah gözümün arasından  sızan güneş ışığıyla uyanmayı çok isterdim ama maalesef şakacı abimin buzlu suyla(!)  evet evet doğru duydunuz sadece su değil buzlu suyu başımdan aşağı dökmesiyle güne berbat bir şekilde başlamış durumdaydım...

Ve şu an ne yapıyorum dersiniz? Hadi hadi tahmin edin!

Odamda  her zaman acil durumlar için bulundurduğum bıçakla ağabeyimi evin içinde kovalıyordum!

''Abiciğim lütfen yapma! Ben ettim sen etme!'' diyerek büyük bir korku ile   masanın diğer tarafına uçan ağabeyime önce şirince gülümsedim. Daha  sonra o şirin gülümseme, kötü kadın kahkahalarına dönüştü. 

''Umrumda mı?'' diyerek dişlerimin arasından sinirle mırıldandım.

Aslında çok sakin ve sevecen bir insanımdır fakat damarıma basıldı mı üçüncü dünya savaşı çıkarırım, dünyayı damarıma basan kişinin başına yıkarım, çırasını yakarım!

Arman merdivenlere telaşla bakarak ''Anneğğğ'' diyerek bağırdı.

 Ya da şu anda sağ kulağımın sağır olduğunun kanaatini getirdiğime göre çığlık attı deyin siz ona!

''Anneee! Al şu deli kızını başımdan!'' diyerek aşağı inen babamın arkasına sığındı. Annem gülerek aşağı indi ve şakasına ''Uğraşma oğlumla Almina!''  dedi.

 Yüzümü buruşturdum ve ''Ayy tamam!Bir şey yapmadık oğluşuna!'' diyerek tavır aldım.

''Ne oluyoruz  ya sabah sabah! Bu ne gürültü böyle? Bir uyutmadınız be!'' diyerek söylene söylene inen canım ablacığıma(!) göz devirdim.

 ''Tatlım, saat 12 olmuş. Burada bizi azarlamak yerine gece erken yatsaydın da uykunu alsaydın!'' diye mırıldandı babam.

Babam vurdu ve gol olduu!!