Bölüm 2-Kabus
Önündeki kahvesinden bir yudum aldı ve geriye yaşlanarak gözlerini kapadı.Joker ile olan seansı üzerinden 2 gün geçmişti.1 seansı kaçırmıştı çünkü hasta olmuştu ve onu görmeye hazır hissetmiyordu.
Batman olayından sonra ona sorular sormak istediğini biliyordu.Ama cevaplayabileceğinden emin değildi.Aslında,onu bir kere görürse,sesini duysa her şeyi açıklardı.Ama Harleen de bundan korkuyordu.Ona karşı idaresizdi.Kontrolsüzdü ve bu hissi yıllardır tatmamıştı.
Kapı çalındığında zorlukla ayaklandı ve kahvesini masaya bırakıp kapıya yöneldi.Açtığında karşısında kimsenin olmadığını gördü.Etrafa bakındı,belki bir nottur düşüncesiyle.Daha sonra kapıyı kapattı.Arkasını döndüğünde karşısında duran büyük cüsseyi gördü ve gözleri büyüdü.Daha sonra korktuğunu belli etmemeye çalışarak konuştu.
"Gösterişli girişler yapmaya bayılıyorsun değil mi?" Dedi yüzünde büyük bir gülümsemeyle.Batman kıza gözlerini kısarak baktı.
"Kart nerede,Harleen?"
Harleen onun ismini bildiğini anladığında sormak istedi.Ama o Batman'di.Her istediğini elde ederdi.Joker gibi bir adamı Arkham Asylum'a o attırmamış mıydı zaten?
"Hangi kart?" Dedi safa yatarak.
"Hangisinden bahsettiğimi iyi biliyorsun."
Birden Harleen'in düşünceleri açığa kavuştu.
"Biliyor musun?" Dedi Batman'e doğru bir adım atarken."Başta emin değildim.Belki onun sadece işin olduğu adamlardan biri olduğunu sanmıştım.Ama kendini ele verdin.Kim olduğunu biliyorum Batman." Daha sonra durdu ve yanlış bir şey söylemiş gibi ağzını kapattı.
"Yada,Bruce Wayne mi demeliyim?"
Bütün duyguları birbirine girmişti.Mutluydu:Batman gibi birisini elinde tuttuğu için,kızgındı:Joker'i içeri tıktığı için,minnettardı:onun sayesinde Joker'le tanıştığı için.Ne yapacağını bilmiyordu ve yapabileceği en saçma şeyi yaptı.
Bir kahkaha attığında adam kaşlarını çatmıştı.Kızın aklı yerinde miydi? Öte yandan kendine kızıyordu.Kendini ele verdiğine inanamıyordu.Harleen hala kıkırdamaya devam ederken Bruce büyük adımlarla aralarındaki mesafeyi kapattı ve kadını duvara yaslayarak bir elini boynuna yerleştirdi.
"Bunları kimseye söylemeyeceksin.Seni öldürmek istemiyorum.Ama eğer işlerime burnunu sokarsan,işte o Zaman seni bulmaya gelirim."
"Kendini bu kadar önemli sanma,Bruce.Bizim sana ihtiyacımız yok.Sen sadece ego manyağı birisisin.Bize yardım ettiğini sanıyorsun ama daha kötü hale getirmekten başka bir şey yaptığın yok."Harleen Batman hakkında hep aynısını düşünüyordu.Şehri kurtardığını sanarken zarar veriyordu
"Hiçbir şey bildiğin yok.Sadece bir çatlağın tekisin."
Harleen ellerini boğazındaki ellerin üstüne yerleştirirken zorlukla konuştu.
"Ben,deli değilim.Eğer öyle olsaydım Arkham Asylum'da çalışıyor olmazdım."
Adam Harleen'in boğazına sardığı elleri çekti .Bir adım geriledi ve kadına baktı.Harleen öksürerek duvara yaslandı.Adam arkasını döndüğünde hızla ayaklandı.
"Eğer bir deli olsaydım,orada çalışıp üstüne bir de hastanenin en tehlikeli kişisiyle seanslar yapmazdım,Batsy."
Bruce olduğu yerde durdu.Bu takma adı duymayalı uzun zaman olmuştu.Arkasını döndüğü gibi kızı tekrar sıkıştırdı.Onu sadece tehtid edip bırakır diye düşünüyordu.Ama onun kimliğini Joker'e söyleme ihtimalini göz önünde bulunduramazdı.
