Ulan
Ulang nagpapatibok ng puso,
Ulang nakakapaiyak ng mga tao,
Na may iba't-ibang kwento,
Ulang nagbibigay pag-asa,
Ulang nagpapaligaya.
Pero bukod sa mga magagandang salita,
May mga lait pa
Ulang nagbabasa ng sangkatauhan
Ulang nangsisisra ng taniman,
Ulang sobra na at gumagawa ng baha,
At maraming naapektuhang pamilya,
Di kasalanan ng ulan ang mga kalamidad,
Sadyang tao ay mga pabaya.
Kalikasa'y di binigyan pansin,
Kaya tayo'y nagsisi sa huli.
Pero simula't sapul ulan ay emosyon,
Sanhi ng pagiiba-iba ng panahon.
