Living the Jimmy life.

Hoofdstuk 6: Ontsnapt.

De volgende morgen was Jimmy al vroeg op school. Ondanks dat hij verwacht had alleen te zijn zag hij Mila al bij haar kluisje staan. "Hey, wat doe jij hier al zo vroeg?", begroette hij haar. Mila keek geschrokken op. "Oh, niets hoor." "Gewoon wat vroeg op, ik kon toch niet slapen en had nog bergen huiswerk om af te maken." Mila klonk wat twijfelend en Jimmy vroeg zich af of het wel waar was wat ze hem vertelde. Mila deed een stap naar voren en legde wat boeken in haar kluisje. "Zullen we zo in de kantine gaan zitten?", stelde ze voor. En ze deed haar kluisdeur dicht en draaide hem op slot. Jimmy draaide zich om en wachtte tot Mila helemaal klaar was om richting kantine te vertrekken. Samen liepen ze de centrale gang door naar de kantine. Er was nog helemaal niemand op school. Behalve dan de leraren, die standaard altijd wat vroeger waren dan de studenten. In verband met lesvoorbereidingen enzo, dacht Jimmy. Jimmy duwde de kantinedeur open. Voor de eerste keer sinds hij hier op school zat had hij alle keus over waar hij wou gaan zitten. In de grote, drukke pauzes tijdens schooltijd zat de kantine meestal stampvol. Mila liep naar een wat kleiner, maar toch heel gezellig tafeltje toe dat ergens in de hoek stond. "Hier?", vroeg ze aan Jimmy. "Mij best hoor", antwoordde hij. En hij zette zijn rugzak neer op de grond. "Heb je Alex nog gesproken?", vroeg Mila aan Jimmy. "Ik hoorde van Charlie dat hij nogal boos op je was." "Omdat hij het via via allemaal moest horen." Jimmy zuchtte. "Ja, dat was nogal wat." "Maar gelukkig hebben we dat gisteren allemaal bijgelegd."
Plots stond Robin naast hem. Jimmy had hem helemaal niet aan zien komen lopen. Robin schoof de stoel naast Jimmy uit en ging zitten. "Goedemorgen", zei hij nog wat slaperig. Jimmy en Mila knikten. "Ook een goedemorgen", reageerde Jimmy. De bel ging. Alle drie stonden ze op en ze liepen richting de theaterzaal, waar ze hun eerste les van de dag hadden. "Weet jij waar Charlie is?", vroeg Mila aan Robin. "Meestal heeft ze tegelijkertijd dramales met ons, maar ik heb haar nog niet gezien." Robin schudde zijn hoofd. "Geen idee, ze heeft me ook nog niet gebeld vanochtend." "Ze zou toch niet ziek zijn?" Hun drama lerares, mevrouw van der Donck, kwam de theaterzaal binnengelopen. "Goedemorgen iedereen, we gaan beginnen." "Graag jullie mobieltjes uit en de tassen aan de kant." Ze liep naar het midden van het podium. "Kom allemaal maar even in een cirkel om mij heen staan." "Dan kunnen we meteen beginnen met de eerste oefening."

De deur zwierde open en Charlie kwam binnengerend. "Sorry dat ik te laat ben!", riep ze naar van der Donck. "Geen probleem Charlie", antwoordde ze. "Kom er maar bij staan." Charlie liep naar het podium toe en ging naast Robin staan. Even ging er een triest gevoel door Jimmy heen.

Er werd op zijn schouder getikt. "Kan ik je even spreken in de kantine?" Het was de stem van Mila. "Uhm, ja natuurlijk", fluisterde Jimmy naar haar. Mila stak haar hand op en excuseerde zich om naar het toilet te gaan. Ook Jimmy stak zijn hand op en kreeg toestemming. Samen liepen ze het lokaal uit. Ze pakten de trap naar beneden, Mila zag dat de kantine nogal vol zat en liep naar buiten toe. Ze liep langs de graffiti muur en de picknicktafels zo het schoolterrein af. Jimmy volgde haar braaf. "Wordt van der Donck niet ontzettend boos als ze er achter komt dat we van het schoolterrein af zijn?", vroeg Jimmy wat nerveus aan Mila. "Nee joh, maak je geen zorgen." "Daar komt ze toch niet achter." "En anders regel ik dat wel", stelde Mila hem gerust. Het was even stil. "Je weet toch dat ik vanochtend wat vroeger op school was dan normaal?", opende Mila het gesprek weer. Jimmy knikte bevestigend. "Ik wou even hier gaan staan omdat het over iets persoonlijks gaat." "Voor je het weet pikt iemand wat op en gaan al mijn problemen de hele school rond." "Vanochtend vroeg werd ik gebeld." "En toen ik opnam kwam ik er al vrij snel achter dat er wat aan de hand was." Mila keek er serieus bij. "Ik hoorde de stem van agent Tom aan de andere kant van de lijn." "Agent Tom klonk nogal ongerust." "Hij vertelde me dat mijn vader vannacht was losgebroken uit de gevangenis en dat ze vermoedden dat hij na een tijdje wel naar mij op zoek zal gaan." "Ze hadden mevrouw van der Donck al ingelicht." "Deze ochtend was ik wat eerder op school zodat we konden bespreken wat het veiligste voor mij is." "Of ik moet stoppen hier met mijn studie of dat ik beter door zal gaan." "Ik weet het niet Jimmy." Haar ogen vulde zich met tranen. "Hoe beslis je nu zo'n dingen?" Jimmy sloeg een arm om Mila heen. Niet alleen Mila's maar ook zijn hele wereld leek in één keer in te storten. Wat was het toch met deze week?

Mila veegde haar tranen weg. "Kom, we gaan weer terug naar het lokaal, anders valt het veel te veel op dat we weg zijn." Ze schraapte haar keel en maakte aanstalten om te vertrekken. Plots was daar de stoere Mila weer. Ook Jimmy zette zijn gedachten terug op nul en hij liep haar achterna.
De les was al volop aan de gang. De klas was verdeeld in groepen van vier en Jimmy en Mila mochten aansluiten bij het groepje van Charlie en Robin. Aan het meedoen waren de twee nog niet echt, maar dat vondt Jimmy helemaal niet zo erg. Zo had hij even de tijd om na te denken over wat Mila hem had verteld. Terwijl van der Donck het lokaal verliet om even wat koffie te gaan halen kwam Charlie blij naar hen toe gehuppeld. Ze had een gekke hoed opgezet en het leek wel alsof ze alle kostuums die op het DAM te vinden waren over elkaar heen had aangetrokken. "Wie gaat er mee sumoworstelen?", stelde ze hen de vraag. Jimmy moest lachen. Charlie spoorde toch ook voor geen meter, dacht hij. Mila stond ook op en liep naar het kledingrek dat naast hun in het lokaal stond. Ook zij trok een paar lagen met kleren over elkaar aan. "Kom maar op!", zei ze in een stoere, lage stem tegen Charlie. "You're going down", fluisterde Charlie naar Mila, terwijl ze met haar vinger naar beneden wees. De twee waggelden naar elkaar toe want ze konden hun benen niet meer bewegen door de vele lagen broeken die strak over elkaar heen zaten. Het zag er komisch uit, vond Jimmy. Jimmy keerde zich naar Robin toe. "En wat zullen wij in de tussentijd eens gaan doen?", vroeg hij aan hem. "Niet zo veel denk ik", antwoordde hij. Van der Donck kwam boos binnenlopen. "En wat is dat hier voor lawaai?", vroeg ze heb boos. Mila en Charlie keken geschrokken haar kant op. "Hup aan het werk, nog één keer zo keten en je hoeft de volgende keer niet meer in deze les te verschijnen." "Ik wil dat jullie deze opleiding eens wat serieuzer beginnen nemen." "Dit is niet de eerste keer dat ik zo'n dingen zie." Van der Donck draaide zich weer om en focuste haar aandacht op een andere groep leerlingen. "Terug aan het werk dan maar", zuchtte Jimmy.