Chapter 26: The Comeback

Start from the beginning
                                    

"Well my dear cousin, hindi po ako makapili" i said to her.

"Kaya mo, kaso ayaw mo lang pumili."

"What do you mean?" I ask her.

"Kung talagang naiipit ka jan, edi sana umalis ka na lang. Pero pinipilit mong ipagitna yang sarili mo, dahil akala mo kaya mo lahat. Ayaw mo lang pumili, dahil isa sa kanila pwedeng masaktan." She said to me.

"Ang point eh, kahit sino ang piliin mo sa kanilang dalawa, may masasaktan at may masasaktan." Well she's right. Kahit sino ang piliin ko, may masasaktan at kung ako lang ang masusunod, ayokong may masaktan sa kanila.

Siguro sa ngayon, kailangan kong piliin ang sarili ko. Piliin ang kaligayahan ko.

Pipiliin ko ang sarili ko, kaya pipiliin ko si Rhian, maybe ipapaintindi ko na lang ang lahat kay Solenn, ipapaliwanag ko sa kanya na matagal na kaming tapos, at si Rhian na talaga ang mahal ko, ang mamahalin ko.

Agad kong hinanap si Rhian, buti na lang nasa cafeteria lang silang tatlo.

"My loves!" I called her. Agad din naman siyang tumingin sa akin at kumaway.

"Hey! Glaiza, how is you? Is you fine? I hearing that your ex is in this school. Is you fine?" Ito bang Ignacio na to, dadagdag ba sa sakit ng ulo ko?

"Don't worry I'm fine." I said to him

"Oh. That was ok. So we will seeing you around. Me and Bianca having to go." Ngumiti na lang ako sa sinabi niya. Tangina nito sakit talaga sa ulo. Iniwan na kami nung dalawa, kaya kami na lang ni Rhian ang nandito sa table.

"You ok?" I ask her.

"Yes, I'm good. Ikaw ba?" Bakas sa mga mata niya ang takot.

"I'll be fine, don't worry. So kamusta si Solenn?" She ask. I guess kailangan ko din sabihin sa kanya yung sinabi sa akin ni Max.

"Well, according to Max, she had an accident, 5 months ago at na-coma siya ng 4 and half months, and nagkaroon siya ng amnesia. Hindi niya naalala yung mga recently na nangyari sa kanya, at isa na dun yung paghihiwalay namin. She still think na hanggang ngayon kami pa din" nalungkot ako habang kinukwento ko yun kay Rhian.

"And? Glaiza, I know there something more" hindi na talaga ako makakatakas dito.

"And Max ask me a favor, to pretend to be her girlfriend, dahil ako lang daw ang makakatulong sa kanya. But I rejected it" i said to her.

"Why?"

"Because I'm choosing myself, and it means, I'm choosing you. Rhian, gusto kong tulungan si Solenn, pero ayokong saktan ka, ayokong makita mo ko na hawak ng iba ang kamay ko, at ayoko din na may ibang humahawak ng kamay ko, maliban sayo. Oo naging espesyal sa buhay ko si Solenn at kahit kailan hindi maiaalis yun, pero hindi ko kaya eh. Mahal kita eh. Kaya ayae kitang saktan" I said to her. Ayokong makita siyang masaktan.

"Paano si Solenn? Glai she ne-" I cut her off.

"Yes, she needs me, but you also needs me, right?" Tumango lang siya sa sinabi ko.

"Tsaka pwede ko pa din naman siyang tulungan eh, unti unti kong ipapaalala sa kanya ang lahat ng nangyari. At dahan dahan kong sasabihin na ikaw ang mahal ko, na ikaw na ang mahal ko at hindi na siya, kaya Rhian, huwag kang matakot. Hindi ako mawawala sayo"

"I know, I know..."

RHIAN'S POV

Aaminin ko natakot ako sa biglaang pagsulpot ni Solenn. Natatakot ako baka mawala sa akin si Glaiza, natatakot ako na baka bawiin niya ang minsang naging sa kanya, natatakot akong iwan ako ni Glaiza dahil sa kanya. Hindi ko kaya.

A.K.A. Neerdy GIRLFRIEND (COMPLETED) Where stories live. Discover now