epilogue ♡

137 12 2
                                    

[rose]


"bessy!!!" tawag ko kay saturday na sa ngayon eh nakikipag-away kay ayah. hayss.

napatingin naman silang dalawa saakin, agad na lumapit saakin si ayah at niyakap ako, "unnie, ang ganda mo po. hehehe, saan punta natin?"

"ngayon na ang alis ni dace, kailangan natin siyang maabutan!"

"ay weh? hala. wait, tatawagan ko ang squad."

kinuha ni saturday ang cellphone niya at tinawagan ang squad.

"mga gunggong dalian niyo na!!" - saturday

(wait lang.. aray! putangina, josh ang sakit! TANG-- what the-- PUT---- ANO BA JOSH?! YUNG BABA MO TINUTUSOK AKO! TANGINA!) - ken

"tangna, maya na kayo mag landian dalian niyo na! si dace paalis na!"

(opo.. otw na.. saan na kayo?!)





"uhm... sa bahay.."



(putangina. kami otw na, kayo nandiyan pa rin?!)



"oo eto na nga paalis na eh"



(dalian niyo. natatae na ak----)


pinatayan niya na sila at agad kaming sumakay sa kotse ni saturday...






... dace antayin mo ako please, hwag ka munang umalis..


rose: dace antayin moko please...











rose: hwag ka munang umaliss






rose: mahal kita dace kim, mahal na mahal kita ♡




This user cannot be found.

---




nandito na kami sa airport kung saan naroon si dace. kasama na namin ang squad ngayon dito at hinahanap namin si dace.


"saan ba papunta si dace?" - peter



"ewan ko! keil saan ba?!" nauutal kong tanong kay keil.



"sa los angeles."



"huh?! eh diba kanina pa naka alis ang mga papunta sa los angeles?" - thursday



"oo.."




what.the.fuck. is it too late now to say i love you dace?~




ano bayan. bakit ba ganito nalang palagi?! palagi nalang tayong nahuhuli?! pinaglalaruan ba tayo ng tadhana, dace?!




kung kelan may chance na akong sabihin na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita doon kapa nawala. putrages yan. tangina dis life. :---(









"wala na. wala na. wala na siya. huhuhu, puta naman dis life. kainis. palagi nalang. tangna bes. ang saket sagad sa bangs ni keil sabay sa baba ni josh. huhuhuhu bakit ganito ang tadhana? kung kelan mahal na mahal na mahal na mahal na talaga kita dace, doon kapa nawala?! puta bes. tangina."

pinagsisipa kona yung mga upuan doon. wala akong pake kahit na maraming nakatingin saakin, kahit na pagkamalan nila akong bading. eh, kase naman eh, yung pinakamamamahal kong lalaki sa mundo nawala nanaman. huhuhuhu.


"umuwi na tayo, wala na tayong kailangan pa dito.." walang ganda kong sambit


paalis na sana kami kaso biglang may nagsalita sa likod ko, "aalis ka nanaman? hindi mo ba talaga ako kayang antayin?"



pagkatingin ko sa nagsalita,





tangina.bes.nandito.siya. nandito ang mahal ko. nandito si.. dace.


sa sobrang saya ko eh niyakap ko siya ng mahigpit lahat naman ng squad eh nag hiyawan na parang baliw.

bumitaw na ako sa yakap at hinampas ko siya ng malakas sa may braso, "tangina ka dace. bakit ka umalis ng walang paalam ha?! alam mo bang sobra akong nalungkot?! tapos blinock mo pa ako?! bwisit." sinasabi ko yun habang hinahampas ko siya sa braso.


"sabe mo kasi umalis nalang ako ulit, sinusunod lang kita.. sinusunod ko lang ang hiling ng mahal ko.."


"pero, hindi mo sinabing aalis ka ngayon. kung walang nagsabi saakin eh di sana mawawala ka nanaman saakin ngayon.."



"hahaha, hwag ka nang malungkot.. 2 weeks lang naman akong mawawala nun eh.. tapos babalik ulit ako dito kase dito ako mag-aaral.."



"kahit naba, ang tagal kaya ng 2 weeks."



"mamimiss mo ko?" tapos nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko.



feeling ko bes, napapaso na ang pisngi ko dahil sa sobrang init neto.

"syempre..... oo!"



"hahahaha, so ano tayo na ba niyan?"





"hah?! atat ka? di ka pa nga nangliligaw eh.."




ngumiti siya at nagulat ako dahil bigla siyang lumuhod yung parang magpopropose ganun. echecheche.



"rose kim, will you be my girlfriend?"




napatingin naman ako sa mga taong nakatingin na saamin, ang daming kinikilig at ang daming nakangiti saaming dalawa. wow? ano to? romantic movie. megesh. di ako handa bes. ♡♡






tumawa ako at hinawakan ko ang kamay niya at sumigaw ng napakalakas na "YES! DACE KIM, YES!" ngumiti naman siya ng parectangle at niyakap ako ng mahigpit at inikot ikot. lahat naman ng tao ay naghiyawan lalo na ang squad.



"babe, i love you!" bulong niya saakin na nagpangiti saakin..





"i love you too, babe.."






binaba niya ako at hinawakan ang dalawang pisngi ko at unti-unting nagkadikit ang labi namin.







and this is our lovestory, na madaming pinagdaanan pero sa huli eh kami pa din pala ang magkakatuluyan.





----

11:11 pm

dace: i wish, sana tayo pa rin hanggang sa huli.. kahit anong problemang dumating matatag pa rin tayo.. mahal pa rin natin ang isa't-isa.. sana tayo pa rin ang magkasama hanggang sa gumunaw na ang mundo.. ♡


dace: i love you, rose park ♡ and i will always love you until the end ♡





rose: wish ko naman, sana magkasama pa rin tayo at mas lalong tumatag ang relasyon natin. mahal na mahal kita, dace kim ♡





rose: kahit anong mangyari mamahalin pa rin kita. walang iwanan. sayo lang ako lalandi. hahahaha ♡



dace: sayo lang din ako lalandi, bebe ko ♡ hahaha i love you ♡



rose: i love you too ♡



--

ang pangit ng ending. wala kasi akong maisip eh. hahaha, so yan na yun. first story ko ito. sana supportahan niyo. hahahaha ♡ salamat sa mga magbabasa at nagbabasa thanks sainyo i love you ♡



book2? wala eh. hahaha wala pako sa mood gumawa. pero, sige i'll try kung kaya ng time ko hahaha :--)

strangerWhere stories live. Discover now