İNTİKAMIN PENÇESİNDE (+18)

İP_23 | KUĞULU PARK

Multi : Lavin Kutup

🌬Değerli okuyucu, buraya kadar yıldıza bir kere bile basmadan geldiysen, büyük ayıp etmişsin demektir. Bu emeğimi görmezden geldiğin, önemsiz bulduğun anlamına gelir. Lütfen bu bölüm dahil olmak üzere, geriye dönüp yıldızların içini doldur. Benim de motivasyona ihtiyaç duyduğumu unutma, seviliyorsun. Kocaman❤

🌬 Lütfen unutmadan yıldıza bas, okumaya başla ve değerli yorumlarını eksik etme.

🌬 instagram, elisyaroyal

🌬twitter, ElisyaRoyal

🌬 Spotify, Elisya Royal (İntikamın Pençesinde için yerli - yabancı olarak iki playlist oluşturdum, bakmalısın.)

Bölüm Şarkısı | Anıl Piyancı, Perdenin Ardındakiler • Yağmurlar

Lavin Kutup için Kar Tanesi ❄

Edim Demiray için Ejderha 🐉

23. BÖLÜM | KUĞULU PARK

Aslan, hükmetmek için doğar tek nefeste
Her şey, herkes küçülüyor gözümde
Oysa zaten küçüklermiş gördün mü sen de...

Yürüdüğü zaman yürüdüğü tüm yolları, yürüdüğü tüm sokakları podyuma çeviren bazı nadir insanlar olurdu, onlara belki her zaman değilse de ömrünüzde mutlaka bir kez rastlardınız.

O Edim Demiray'dı.

Fakülteye girdiğimiz andan itibaren bütün yüzler bize dönmüştü, daha önce bunu hiç farketmemiştim. Uzun süre önce etrafımda olan biteni, tüm kişileri görmeyi bıraktığım için belki. Ama şimdi onları görüyordum ve onları bir podyumun etrafına dizili seyirciler olarak görüyordum.

Üniversite ortamı lise ortamına kıyasla çok farklıydı, tanımadığınız sürece kimsenin sizi umursadığı yoktu. Ama güzellik, yakışıklılık hangi ortamda bulunursanız bulunun aynı ölçüde dikkat çekmeye, insanların başlarını o tarafa çevirmeye devam ediyordu. Üstelik Edim'in kendi bölümündeki başarısı ve tabii ki ilerde kendi şirketinin başına geçeceğini bilmenin etkisi de vardı, haliyle bu da ona büyük bir popülerlik katıyordu.

Göz ucuyla bugün giydiklerine baktım. Belki Ankara'ya geldiğimden beri ilk kez öğrenci gibi giyinmiş gördüm. Normalde bir sokak adamı gibi deri ceketli kombini olurdu. Ne olmuştu da bugün öğrenci gibi giyinmeye karar vermişti? Merak ettim. Beyaz tişörtü üzerine geçirdiği kot lacivert gömleğin önü açıktı, aynı gömlek renginde kot pantolon ve ayaklarında sıradan, beyaz sporlar vardı.

Beyaz bir şeyler giymesi de garipti daha önce bu da hiç olmamıştı.

Bütün dünyanın ona yol vermesini bekler gibi ilerleyen Edim'e dikkatle baktım. Sıra dışı olmayan kıyafetlerin içinde bile ünlü bir derginin kapağından çıkıp dünyamıza adım atmış gibiydi.

Acaba nasıl bir histi?

Herkesin seni tanıması ama senin onların var olduğunu bile bilmemen?

Kendisini izleyen gözlerin farkında mıydı bilmiyorum ancak yine de o podyumdaki profesyonel bir manken gibi izleyenleri umursamıyor ve yoluna devam ediyordu. Nergis Abla bu sabah çıkmadan önce onun gece uyumadığını söylemişti. Buna rağmen yolda Kahve Dünyasından aldığı kahveyle uykusuzluğun tüm izlerini üzerinden atmış gibi iyi görünüyordu.

Dün geceki yakınlaşmamız hakkında ne bir söz söylemiş, ne de yakınlık göstermişti. Hiç olmamış gibi davranıyordu. Bir şey olmamış gibi davranıyor olabilmesi benim sinirlerimi bozuyor. Dün gece odamdan çıktıktan sonra bile, benimle kalmıştı. Üstümdeki varlığını, kor sıcaklığı taşıyan nefesini, dokunuşunu üzerimden atamadığım gibi uykuya da bir türlü dalamamıştım.