Part1ကေန ျပန္ဖတ္ေပးမလားဟင္..
မဖတ္ျဖစ္တာၾကာေတာ့ အခ်ိတ္အဆက္
မမိမွာစိုးလို႔ပါ ... ^^
.......................................
မနက္ခင္းရဲ႕ အစ ....
အျမင္လႊာကို စတင္အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ သူအရင္ဆံုး ျမင္လိုက္ရသည္က .....
ေကြးၫႊတ္လွပလြန္းသည့္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု...
ထိုႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု၏ အနားသတ္ေထာင့္စြန္းေတြေကာ့တက္သြားတိုင္း ဘယ္ဘက္ရင္အံုမွ နာက်င္ရသည္..
ဘာေၾကာင့္လဲ သူမသိသလို သိဖို႔လည္း မႀကိဳးစားမိေခ်။
"ႏိုးၿပီလား .... ဟင္ "
"မုႏ္ုးလိုက္တာ "
တစ္ဖက္လွည့္ၿပီး ပါးစပ္လႈပ္ရံု ေျပာလိုက္ေသာ္ျငား .... ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ေတာင္ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ခတ္လဲေတာင္
သိသည့္ သူကေတာ့ ၾကားျဖစ္ေအာင္ၾကားလိုက္ေသးသည္ ...
"ဟင္ .... ဘာအလိုမက်လို႔လဲ....ကိုယ့္ကို
ေျပာေလ....ကိုယ္ ဘာမွမလုပ္မိေသးသလိုပဲ"
ဒီေကာင္ဟာေလ.....
မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ၿပီး လွၫ့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ခုထိ ျပန္မက်လာေသးတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေတြကို ေတြ႔ရျပန္သည္..
"Kim Jong Dae "
သူ ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးမည္
ဟူေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ၾကည့္လာကာ
ျပံဳးေနဆဲပင္။
"မျပံဳးစမ္းနဲ႔ "
"ဟင္ ...ဘာကို "
"နားမၾကားဘူးလား... မင္းႏႈတ္ခမ္းေတြ ေကြးတက္လာတာကို မႀကိဳက္ဘူး....
မင္းအျပံဳးေတြကို အရမ္းမုန္းတယ္....
ေနာက္ကို ငါ့ေ႐ွ႕မွာ မျပံဳးနဲ႔ "
ထိုႏႈတ္ခမ္းစြန္းေတြ ျပန္က်လာခ်ိန္တြင္လည္း
ဘယ္ဘက္ရင္အံုမွ မေက်နပ္ႏိုင္ေသးေပ..
ဘာလို႔ မင္းအျပံဳးေတြ လွေနရတာလဲ
ငါကေရာ ဘာလို႔ အဲ့အျပံဳးေတြကို ျမင္တိုင္း
ငါဟာ ငါနဲ႔မတူေတာ့သလို ခံစားေနရတာလဲ..
မင္းကိုမုန္းတယ္ Kim Jong Dae
ငါ့ကိုယ္ငါလည္း မုန္းတယ္
"အင္းပါ... မင္းသေဘာအတိုင္း ျဖစ္ေစရပါမယ္..."
"Kim Jong Dae မင္းမွာ မာနမရိွဘူးလား
ေယာက်ာ္းလုပ္ေနၿပီးေတာ့ ..."
