Nerd's True Love [Completed]

NERD's TRUE LOVE

M O I R A

Sa tana nang buhay ko'y hindi ko talaga inakala na magkakaroon ako ng nobyo. Not an ordinary one dahil isa siyang napakagwapo—isa siyang hari ng campus namin, ngunit siya man ang nagsisilbing hari ng campus namin ay napakahumble pa rin nito, hindi siya ‘yong tipo ng lalaki na mayabang at nambubully. May taglay din itong bait, madaldal at mapagmahal. Sya si Daniel Lee half korean pure my Bhie. Haha.

AKO?

Ako si Moira Marinduque ang napakagandang babae sa balat ng lupa. Joke. Isa akong manang, panget, matalino, mahirap at iba pang kapintasan na nakakasakit. Pero immune na ako doon, sa mga pambubully nila lalo na ng maging kami ni Daniel my labsss. Sinasabi nila na ako’y gold digger whatsoever na‘yan kahit hindi naman totoo. Hindi ko nga din alam kung anong nagustuhan saakin ni Daniel eh. Basta ang alam ko lang ay napakaswerte ko sakanya.

Simula ng mag-aral ako sa school na pagmamayari nila. Yes! Sakanila iyon. Lagi nalang syang sumasabay saakin sa cafeteria sa pagpasok at inahatid sundo pa nya ako. Sabi pa ng iba ginayuma ko daw sya dahil pumatol daw ito sa nerd na panget na si ako. Ano bang magagawa ko kung nailab sa akin ang napakagwapong si Daniel. ‘Yan ang hirap pag may boyfriend kang gwapo pinaghihinalaan kang ginayuma mo sya kapag pangit ka. Pagpangit naman jowa mo mapapansin karin at pandidirihan kapa. Iba na talaga mga tao ngayon! It’s so unfair!

Nandito ako ngayon sa isang restaurant na mamahalin dahil hinihintay ko si Daniel dahil 1st Anniversary na namin ngayon, sabi nya hintayin ko lang daw sya dito. Akalain nyo ‘yun one year na kami. Nageffort pa talaga ako para dito sa anniversary naming ito. Inipon ko lahat ng mga pictures namin at inilagay sa scrapbook. Dito ko sinulat kung anong mga nangyari sa mga pictures na iyon, kumbaga mga memories namin ito simula ng maging kami. Simple lang naman ito pero pinaghirapan ko ito at galing naman sa puso ko.

Sa paghihintay ko ay bigla nalang namatay ang buong ilaw sa restaurant na ikinapanic ng lahat, pati narin ako. Wahh! I can’t see anything. Andami mong maririnig na tili, lalo na sa mga babae.

Pagkatayo ko sa inuupuan ko ay bigla nalang may tumakip sa mata ko at binuhat ako ng parang isang sakong bigas. Wahh!! Walang’ya ‘tong lalaking ‘to.

“Bitawan mo ko! Sino ka?! Waahhhhh!”

Tili lang ako ng tili dito habang naglalakad sila. Wala man lang bang nakakapansin saamin? Bingi ba sila? Bulag? Ito namang lalaking may buhat sa akin eh walang man lang pakialam kung tumitili ako. Manhid ba sya?

Naramdaman kong ipinasok ako sa isang sasakyan ayon narin sa pakiramdam ko. Pinaupo nila ako sa may dulo ng upuan nito.

“Saan nyo ko dadalhin? Mga walang‘ya kayo! Susumbong ko kayo sa mga pulis! Wala naman akong pera eh!”

Napaiyak na ako dahil dito. Kinidnap ako. Huhu. Tignan nyo ‘yung kidnapper walang sinasanto pati nerd na pangit na mahirap kinidnap. Ang sasama nila, wala naman silang mapapala saakin eh. Wait, baka naman rarape-in nila ako. Waahhh. Mama Helpppp!

Napansin kong kanina pa umaandar itong sasakyan pero hindi parin tumitigil. Saan ba nila ako dadalhin? Takot na takot na ako dito. Baka maihi pa ako nito sa sobrang takot eh.

Tumigil na ang sasakyan at pinababa na nila ako sa lugar na hindi ko alam kung saan o anong pangalan. Pagkababang-pagkababa ko ay syang pagtakbo ko kung saan man dito sa pinagdalhan saakin. Wala akong pake kung madapa ako, ang mahalaga ay makatakas ako sakanila. Narinig ko naman na inistart na nila yung engine ng sasakyan nila, ibig sabihin ako nalang dito mag-isa?