Кона: Хөөе хөөе. Та гуай миний дүүд хүрэх ээ больчих тэгэх үү?
Кира: Тийм ч хурдан биднээс салахгүй шүү. Хинами, бид хоёр хэлсэн байх аа? Бидний нүдэн дээр ойртвол хашраагаад өгнө өө гэж.
Хинами: Ах нар аа болилдоо! Тэр зүгээр уучлал гуйх гэж ирсэн юм аа.
Кона: Уучлаарай дүү минь. Кира ахаа наадхаа та даагаад ав. Би Хинамиг тайвшруулаадхъя гэснээс энэ хүмүүс чинь?
Хинами: Сэйкацү АРП-ийнхан л байна. Японы хамгийн том АРП шд.
Кона: Зза энэ ч яахав. Өөх.
Хинами: Яасан?
Кира: Хүүш ээ. Хинами чи нүдээ нээгээд тийшээ хардаа!
Кона: Тэр зүг рүү. Биш ээ. Тийшээ хар л даа. Чиний хамгийн хайртай рэл чинь бодитоороо явж байна шд.
*Конагийн утас дуугарах*
Кона: Хөөе Хинами.
Хинами: Яасан?
Кона: Утас чинь дуугараад байгаа юм биш үү?
Хинами: Минийх биш ээ. Миний утсанд ийм дуу байхгүй. Өөрийнх чинь юм биш үү.
Кона: Миний утсанд ийм дуу байхгүй дээ… (Утсаа гаргах) Өө яанаа минийх дуугарч байна шд.
Хинами: Та хаашаа юм ийм дуу сонсдог байсан юм уу?
Кона: Гүээ энэ чинь нэр нь "Золбин Зомби" гэнэ үү?
Хинами: Хаха Золбин Зомби гэнэ ээ? Хэн юм наадах чинь?
Кона: Би яаж мэдэх юм?!
Хинами: Тэгвэл тэгээд л аваад яриач дээ.
Кона: Байна уу? (Хоолойгоо засах)
??? : Уучлаарай энэ утсан дээр Кона гэж охин байдаг уу?
Кона: Ингэхэд чи хэн бэ?
??? : Намайг Кирихито Акүра гэдэг. Кона: Акүра гэнэ ээ?!
Акүра: Тийм ээ. Асуудал юу байна? Кона: (Хоолойгоо хэвийн болгох) Чи үнэхээр намайг танихгүй байна уу? Би л байна шдээ. Чи энд ирчихсэн гэж үү???
Акүра: Чи Кона мөн үү? Тийм ээ ирчихсэн. Хэрвээ мөн бол маргааш уулзацгаая.
Кона: Би мөн шдээ. Чи одоо хаана байгаа юм?
Акүра: Тэрийг хэлж чадахгүй нь ээ. Гэхдээ маргааш уулзаад би бүгдийг нь тайлбарлаж өгье.
Кона: Маргааш хаана уулзах юм? Акүра: Орой мессежээр явуулчхъя. Кона: Хүлээж байгаа шүү. Хурдан л чамайг хармаар байна.
Акүра: Би ч гэсэн. (Утсаа таслах)
*Кира ирэх*
Хинами: Хөөе наад царай чинь юу болчихвооо??
Кона: Айн? Юу? Яасан?
Кира: Чи сандарч байгааг бодход сая утсаар ярьсан хүн чинь…
Кона: Битгий! Эцэст нь нэг юм энэ амлалт дуусч байна. Би маргааш уулзах болно.
Хинами: Хэнтэйгээ вэ?
Кона: Зза та хоёр мэдээд хэрэггүй. Энэ миний асуудал.
Кира: Зааз. Тийм байх нь. Маргааш хамт очоод хэн гэдгийг нь харъя.
Кона: Би ганцаараа очноо. Өөр хүн дагуулж явахгүй.
Хинами: За энэ ч яахав. Орой болчиж харьцгаах уу?
Кона, Кира: За тэгеөө.
*Гэртээ*
Кона: Ёоо ингэж нэг гэрийн бараа харах гэж!
Хинами: Та одоо гэртээ хэд хоногоор ирээгүй хүн шиг л байх юм аа.
Кира: Харин тийм.
Кона: Та хоёроор би заалгахгүй шүү. (Өрөөндөө орох)
*Тэмдэглэлийн дэвтэр дээрээ бичих* "Өнөөдөр тэр минь надруу залгасан. Хүлээсний эцэст тэрнийгээ ахин харах нь байна. Би тэсэхгүй нь ээ. Энэ мэдрэмж яг юу юм болоо? Тэрний хоолойг сонссоноос хойш л энэ мэдрэмж надад төрсөн. Яагаад ч юм их л хачин бас хүчтэй мэдрэмж. Маргааш болохыг тэсэн ядан хүлээж байя. Чамайг хурдан хармаар байна. Ямархуу болсоныг чинь бас чиний гайхалтай гэнэн инээмсэглэл. Би бүгдийг нь харахыг хүсэж байна. Надруу дахиад нэг залгаач. Ахиад ганц удаа хоолойг чинь сонсмоор байна. Чамаас ирэх мессежийг тэсэн ядан хүлээж байя." (Үргэлжлэл бий)
