Perfect Online Boyfriend

Pt. 7

Pt. 7

[[***30 Beautiful Hours Earlier***]]

It's 4 PM..
Nasaan ako???
Hue hue hue.
Nandito sa loob ng cubicle nagka-crying lady!!!

Akala ko magiging okay ako!
Akala ko wala lang sa akin ito!
Akala ko hindi ako maapektuhan nito!
Pero mali ang akala ko!
Maliiiiiii!!!!

Baby ko!
Bakit mo nagawa sa akin ito?
Nasaan ka na ba?
Bakit naman bigla kang nawala?
Sana man lang nagpaalam ka ng maayos, hindi iyong ganitong litong lito ako kakaisip kung ano bang nangyari sa ating dalawa.

Sa aming dalawa talaga????

Hue hue hue...

Hawak ko ang phone at nakatingin sa nag-iisa niyang picture.
Eh ano hindi ikaw ito?
Paano kung hindi nga ikaw ito?
Mawawalan naba ng saysay ang standards kong panghollywood?

Urrrr!!
Ano pang sense nga???
Wala na nga siya!
Pinaasa niya lang ako!!
Mas maigi na nga rin 'yun no!
Atleast, hindi siya marereject kapag nalaman ko ang totoo!

Marereject talaga???

Pero kasi ang namimiss ko sa kaniya... Iyong bonggang sweetness niya na para bang napakaspecial ko sa kaniya...
Walang halong kamanyakan!!!

At naglaho ng parang bula.
Hue hue hue

Ang sakiiiit teh!
Ang sakit sa pusong mamon kooooo!!!
Hindi naman ako paminta para durugin ng ganito ah!
Pero bakit???
Bakiiiiitttttt!!!!

Ayaw ko ng mabuhay pa!
Bwwwiiiiissssiiiiitttt!!!

Hindi ko na ito kaya!!

Pinunasan ko luha ko at lumabas na ako!
May mga chakang sale boylettes nagsasalamin.
Kaya dumarami ang basag ng salamin eh!
Pweeee!!!

Wala naman kasing standard na sinusunod sa pleasing personality ata rito, basta hardworking ka kahit pa chaka ka, pasok ka..... Sa stockroom.
Chhhaaarrroot!

Bakit???
Wala ako sa mood ngayon no!
Galit ako sa mundo ngayon!!!
At wala ng makakapigil pa sa akin!!!

Pagdating ko sa stall.
May customers, iilan lang.
Mga pamintas na mahilig sa kwek kwek!

"Bakla, umiyak ka ba???" ----Si Manang!!!
As in,iyon talaga ang pamugad tanong mo sa akin ha???
Mga tsismosa pa naman ang mga pamintas!
Napatingin sila sa ganda kong namumukod-tangi sa lahat!

"Napuwing lang ako 'nang." Sagot ko!

"Bakit ba lahat ng napupunang umiiyak, lagi nalang nilang nilang sinasabing napuwing sila?" ----Manang.

"Eh sa napuwing nga ako eh. Nubeeee!" Napahigh pitch ako.

"Napuwing sa mall??" ---Manang parin!

"Oo manang, at hindi basta sa mall, sa CR ng mall. Nagkaroon kasi ng sand storm doon kanina. Kaya napuwing ako!"

"Ewan ko sa iyo bakla ka talaga."

At hindi na ako kumuda pa.
Nagpakatulala nalang ako ulit.
Well, the truth was, tinitignan ko lahat ng gwapo at kapag napapadaan sila sa harapan ko, napapabulong talaga ako ng; Manloloko!

Ganun ako naging ka-bitter!
At kapag may kasamang jowa...
Sinabi ko na, lolokohin ka lang niya, iiwanan ng walang paalam, paiiyakin ng bonggang bongga!
Mga walang kwenta!

Ayaw ko na sa gwapong may abssss!!!
Ayaw ko naaaaa!!!

**
Pagkalipas ng 6 na oras na kabitteran at kadramahan ko sa buhay...
Bumalik nalang ako diwa ko na nasa kwarto na ako...
Nakadapa sa kama ko, nakatapat sa laptop ko... Nga-nga sa FB!!