Z:Hah ama sen beni onun için terkettin ve lütfen bunu gerçekten de düşündün mü
-Kerem elini Zeynepin bacağına koymasıyla Zeynep sinirle elini ittirip doğruldu ve birkaç saniye sınırında gözünden akan berrak damlayı yakalayıp kalbindeki hüzünle boğulmasını sağladı, derin bir nefe salıp işaret parmağını tehtidkar bir ifadeyle ona yöneltti
Z:Bir daha sakın ama sakın bana dokunma pis herif ve ne biliyorsun da noldu ne değişti 3 yıl öncesine döndük senin ve Melisin kızı yok benim de Akselle 3 oğlum yok sen beni aldatmadın ben de seni unutmadım mı?
K:Sürekli bunu tekrarlamayı kes, ya Aksel nerde hı şimdi Aksel nerde?
A:Burda
-Asansörün köşesinden gelen sesle Zeynep hem rahatlarken aynı anda da sinirle doluyordu Kerem ise sadece donuk bakışlarını o yöne kilitlemişti
A:Gerçekler acıtıyor mu Kerem, ben işte burdayım tam karşında ya sen sen neredeydin bu 3 buçuk yıl boyunca?
-Zeynep beline dolanan kollarla derin nefes aldı ve sinirle Aksele dirseğini geçirdi Kerem sinirle yumruğunu sıkıp onu ardına gizledi
K:Ama şimdi burdayım?
Z:Peki neden huzurumuzu kaçırmak için mi?
K:Hayır sadece herşeye geç kalan bir arkadaşın yerini almak için
A:Herşeye geç kalan bunu sen mi söylüyorsun gerçekten ve ayrıca o sinsi oyunlarını kendine sakla.
K:Ben daha yeni başlıyorum kendinize daha çok bahaneler üretmenizi gerektirecek oyunlarım var.
-Keremin pişkinlikle söylediği sözler karşısında Zeynep hızla ona atıldı ve yakalarına yapışarak sertçe duvara yasladı Kerem de tabiki karşı çıkmadı kadın hiddetle sözlerini hecelerken Kerem neden dikkatini veremiyordu neden sadece hareket eden dudakları izlemekten başka hiçbir şey yapamıyordu ve o an tam da o an uzun zamandır düşlediği şeyi yaptı kadının o güzel yüzünü ellerinin arasına aldı ve o susadığı dudakları öptü yumuşak ve hayat verici dudaklara sarıldı dudakları ve kalbi uzun zamandır yapmadığı bir şeyi yaptı attı kalbi tekrar heyecanla attı. Sanki bu anı beklermiş gibi kapı gerş kadar açıldı ve Fuat beyin ardındaki Özün heyecanla öne atıldı aynı şeyi de Aksel Kerem ve Zeynepin önüne geçerek yaptı bu zaman dilimde Zeynep hızla Keremden uzaklaştı ve iğrenen ifadesini gizlemeye ihtiyac duymadan Kereme küfür etti ve Akselin yanına geçti ve oğlunun gözlerine baktığında gördüğü o şeyi görmektense ölmeyi yeğlerdi. Fuat bey ortamı yumşatmak için konuştu
F:Zeynep hanım Aksel bey lütfen ofisime buyrun, siz içerideyken bu beyefendi çocuklara gözkulak olur sanırım.
-Kerem tam içeri girmek için diretecekti ki psikoloğun kelimelerini duyunca geri adım attı, önce Zeynep ardından da Aksel odaya adımladı Fuat bey de kapıyı kapatım masasına geçti, Zeynep yerdeki gördüğü oğullarının çizdiğine emin olduğu anlmsız şekilli çizime baktı ve gülümsedi sonra da küçük taşlarla dolu kutuyu aldı kucağına

F:Lütfen oturun Zeynep hanım

-Zeynep elindekini yerine bırakıp tekli koltuğa geçti, Aksel ise herzamanki gibi duvardaki ilginç tabloları inceliyordu

F:Sizinle açık açık konuşmak istiyorum Zeynep hanım oğullarınız gerçekten de harika yaşları için çok terbiyeli ve çok akıllılar, birbirine olan bağlılıkları beni hafif ürküttü bile diyebilirim Özün onlarsız mutsuz ve asabi Aziz ve Lema gelince konuşmalarımız öncekilerden çok daha başarılıydı.
YOU ARE READING
▪■》Gitme《■▪
FanfictionYapılan hataları kim öylesine sorgulamadan affedebilir ki? Biz birbirimizi affedemedik ama umarım çocuklarımız bizi affeder.
[~~~~]
Start from the beginning
