▪■》Gitme《■▪

Affetmekten farklı bir hikaye ...!

-Aldığım kararın doğruluğundan daha şimden şüphe ediyorum ama gerçekleri öğrenmenin tek yolu bu dengesiz adamı ve onun yeri olmayan sinirlerini kontrol altına almak. Gurur mu o beni çoktan terk etti iç dünyam ve gerçek Zeynep beni tanıyamadığından beri o yok artık bir tek değeri olmayan düşüncelerim ve Kerem kaldı ve onlara bari sahip çıkacağım. Arkamdan dolanan kaslı ve sert kollarla bi an yerimden zıplıyorum.

K:Şhhhh korkma benim.

Z:Hıhı.

K:Boynunu öpebilirmiyim öyle daha rahat olurum.

-Sorduğu soruyu saçma bulduğumdan cevaplama gereği duymadım ama Kerem sert dudaklarını boynuma değdirince cevap vermeliydim diye düşündüm.

K:Hala ıslaksın.

Z:Şimdi çıktım banyodan.

-Burnunu boynumdan kulağıma doğru sürdürerek derin bir nefes aldı ve boynuma üfledi Ahhh.

K:Çok güzel kokun var en sevdiğim çiçek bahçesi gibi.

Z:Teşekür ederim.

K:Ama öyle böyle değil çok sakinleştirici ve ve....

Z:Ve..?

K:Huzur verici.

-Küçük bir tebessüm ederek başımı öne eğdim Kereme ne olmuştu böyle? Ne olduysa hiç hoşuma gitmedi ben eski Keremi istiyorum hem'de derhal!

K:Teşekkür ederim.

Z:Artık iki oluyor bu kez neden teşekür ediyorsun?

K:Gitmeyeceğini biliyordum ama yine de beni yanıltmadığın için teşekkür ederim. Sana hak etmediğin şeyler yapıyorum söylüyorum ve seni çok üzüyorum, sinirlendiriyorum ve gururunu çiğnedim bunu da biliyorum ama etrafımda olman beni sana yakın hissettiriyor.

Z:Kerem neden bu konuşmayı sürdürüyoruz?

K:Zeynep anlamıyormusun sana kendimce özür dilemeye çalışıyorum.

Z:Tamam sadece özür dilerim demen yeterliydi.

-Kerem kızı kendine doğru çevirerek gözlerine baktığında o eski kırgın kızı göremedi ve bu onun suçluluk duygusunu daha fazla artırdı. Kızın çenesini işaret ve baş parmağı arasına alarak dudaklarını ayırmasını sağladı ve yumuşak bir öpücük kondurdu.

K:Nası?

Z:Tüy gibi.

K:Ben seninle yaptığım herşeyi böyle hissediyorum...

-İnanmayarak yüzüne baktım ne demeye çalışıyordu bir şey olmuştu ama ne?

Z:Hadi canım bu imkansız.

-Bu kez ben parmaklarımın ucuna yükseldim ve ellerimi yüzüne yerleştirerek dudaklarına daha sert yapıştım bunca itiraftan sonra ne diyebilirim ki ellerini belime sarıp kendine çekti soluksuz kaldığımda elimi göğsüne koydun ve gömleğini parmaklarımın arasında buruşturdum çak şimdi gömlek giydiğini fark etmiştim ne ara üzerini değiştirmişti? Kapı tıklatılınca kim olursa olsun minnetle adını sayıklarım çünkü nefessiz kalmıştım ve Kerem dudaklarımı bırakmamakta kararlıydı.

S:Oğlum hadi yemeğe bekliyoruz.

-Zorlukla Keremi dudaklarımdan ayırdığımda bana sıkıca sarıldı ve çenesini başıma yasladı derin bir nefes alarak Sevim hanımı cevapladı.

K:Biraz sonra geliriz!

S:Peki oğlum.

-Beni kendinden uzaklaştırarak elimi tuttu ve giyinme odasına doğru yöneldi.