Hiç bir şeyi umursamadan her daim gülen ve ciddiyetini sessize almış bir şekilde yaşayan insanlar mı asıl delilerdir. Eğer delilik buysa 3 doz istiyorum.
Bazen oturduğum yerde başımın döndüğünü hissediyorum düşüncelerimin düşünce olmadan ağzımdan teker teker döküldüğünü duyuyorum. En kötüsüde kendimle konuşup kendime cevap veriyorum. Her ne kadar sorun olmasada bazen kavgalarımız oluyor her ilişkide olduğu gibi. Daha sonra kalkıp ilacımı alıyorum.
Neydi beni böyle yapan aşk mı ? dostluk mu ? Ne? Bunlar iyi şeyler değil midir? Neden acı çekiyordum neden üzülmüştüm ne olduda her şey bitti. İçimdeki duygularım nasıl oldududa böyle bir anlamsızlıkla kaplandı. Dünyamı zalimdi yoksa ona sahip olan insanlar mı yoksa insanların sahip olduğu duygularmı? İlaçlarımın da sorunu bu işte sadece sorguluyorlar. Baya sıkıcı.
