These green eyes and curly hair (Harry Styles fanfiction)

Chapter 26

Harry’s POV

Πήγα την Anna στο σχολείο της και γύρισα σπίτι πέφτοντας στον καναπέ. Τα υπόλοιπα αγόρια ήταν ήδη εκεί.

<<Που ήσουν ρε;>> ρώτησε η Zayn

Πριν προλάβω να απαντήσω μίλησε ο Niall <<Τι ρωτάς τώρα κι εσύ;>> Τότε χαχάνισαν όλοι τους. Ο Loui δεν με είχε κοιτάξει στα μάτια από τη στιγμή που μπήκα μέσα.

<<Τέλος πάντων>> πήρε τον λόγο ο Liam <<Το Σάββατο είναι η παραλαβή των όπλων, πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά. Μια στραβή και θα βρεθούμε μέσα! Harry εσύ θα πας πρώτος σας αρχηγός>>

<<Ξεχάστε το>> απάντησα <<Το Σάββατο δεν μπορώ, έχω μια δουλειά>>

<<Τι δουλειά;>>

<<Είμαι καλεσμένος σε ένα πάρτι>> είπα ψέματα. Κανένας δεν με είχε καλέσει, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να άφηνα την Anastasia μόνη της με ένα κάρο λιγούρηδες να την τριγυρίζουν ενώ εκείνη θα είναι τύφλα στο μεθύσι.

<<Με την Anna;>> ρώτησε ο Loui

<<Ναι>> απάντησα κοφτά

<<Φοβάμαι ότι δεν γίνεται φίλε>> με έκοψε ο Liam <<Πρέπει να παρευρεθείς έστω και για λίγο!>>

Ξεφύσησα και απάντησα <<Καλά θα δούμε, αλλά όχι για πολύ ώρα>>

Πέρασαν λίγα λεπτά που δεν μίλησε κανένας και απλά κοιτούσαμε την τηλεόραση όταν ο Lou έσπασε <<Harry, μπορώ να σου μιλήσω λίγο ιδιαιτέρως;>>

<<Αναλόγως τι θέλεις να μου πεις!>> το έπαιξα θιγμένος. Ήξερα ότι είχε μετανιώσει και φυσικά και θα τον συγχωρούσα, ήταν ο καλύτερος φίλος μου και προφανώς ανησυχούσε για μένα απλά έπρεπε να παίξω λίγο θέατρο για να πάρει το μάθημα του.

<<Μην ανησυχείς, δεν θα σε απασχολήσω πολύ>> και με αυτά τα λόγια σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς τα μέσα δωμάτια. Τότε έριξα ένα εξεταστικό βλέμμα στα αγόρια τα οποία μου έκαναν νεύμα να πάω μέσα κουνώντας καταφατικά το κεφάλι τους.

Σηκώθηκα κι εγώ τότε βαριεστημένα, γνωρίζοντας τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Πλησίασα τον Lou και του είπα <<Ακούω>> σταυρώνοντας τα χέρια μου γύρω από το στήθος μου.

<<Νομίζω ότι σου οφείλω μια συγγνώμη φίλε>> ξεκίνησε

<<Δεκτή, αρκεί να μην ξανά επαναληφθεί!>> απάντησα κοφτά.

<<Θέλω να της ζητήσω ένα συγγνώμη κι εκείνης και ένα ευχαριστώ. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν ήσουν νεκρός τώρα. Απλά είσαι ο καλύτερός μου φίλος και ανησυχώ!>> οι λέξεις βγήκαν σαν χείμαρρος από μέσα του, κι ενώ αρχικά είχα αποφασίσει να το παίξω σκληρός έσπασα.

<<Το ξέρω ρε Lou, όλα καλά, δεν τρέχει κάτι>> είπα αγκαλιάζοντάς τον. Εκείνος ανταπέδωσε. <<Απλά θέλω να καταλάβεις πόσο σημαντική είναι για μένα, ιδικά εσύ!>>

<<Το καταλαβαίνω και γι αυτό σου ξανά ζητάω να της μιλήσω!>>

<<Εντάξει θα γίνει>> είπα

Αυτόματα χαχάνισε προφανώς από μία σκέψη του κάνοντάς με να αναρωτηθώ.

<<Πάντως πρέπει να την έχεις πατήσει πολύ άσχημα μεγάλε, πρώτη φορά σε βλέπω έτσι>> κατάφερε να πει τελικά <<Ο μικρός Harold ερωτεύτηκε>> είπε ξεσπώντας στα γέλια.

<<Σου έχω πει εκατομμύρια φορές να μη με λες έτσι!>> είπα αγριεμένος ορμώντας πάνω του και ξεκινώντας να παίζουμε ‘φιλικό ξύλο’

<<Πώς; Harold; Χα χα χα>>

…

<<ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕ>> ακούστηκε ο Niall από μέσα και αυτόματα μπουκάρανε όλοι μέσα για να δουν τι έγινε. Όταν κατάλαβαν ότι οι φωνές ήταν για πλάκα αφού παίζαμε ξύλο, όρμησαν κι εκείνοι ξεκινώντας ένα νέο παιχνίδι, όπως παλιά… Πιο ενωμένοι από ποτέ…

_________________

*TIP: Ohh my feelings, I love them so fucking much  anyway, αποφάσισα να αφιερώσω ένα κεφάλαιο από την πλευρά του Harry και της ‘συμμορίας’ χεχε έτσι για αλλαγή και να σας δείξω το πόσο ενωμένοι είναι ακόμα και ως bad boys λαλαλαλα…!

*ΤΩΡΑ, ΠΡΟΣΟΧΗ!* δεν θέλω να προκαλέσω σύγχυση στις λαρρυ ή στις ελουνορ σιπερς! 

Εγώ προσωπικά ΔΕΝ πιστεύω ότι το λαρρυ είναι αληθινό, γι αυτό και αυτό που παρουσίασα στο κεφάλαιο μου είναι ΤΕΛΕΙΩΣ φιλικό! Δεν κατακρίνω τις λαρρυ σιπερς, ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει σε ότι θέλει σαφώς!..

Αυτά, απλά έπρεπε να τα πω για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις