Multimedya- Ildır (veya Ildırı'da denir)
Bir Hafta Sonra...
Bütün bu olanlardan sonra bir hafta geçmişti. Ne onlar beni rahatsız etmişti ne ben onları. Sadece o çocuğu düşünüyordum. Nasılda pusmuştu o çalıların içinde. Sanki...sanki hep bu olayları yaşıyorda her defasında birinin onu kurtarmasını bekliyor gibiydi. Yavrum ya kıyamam...Bende bir zamanlar böyleydim işte. Çocukken haddimden fazla çalıştırılırdım. Bunun için hep gökyüzüne bakar annemi ve babamı çağırırdım. Önce bir esinti olurdu ama sonra ne gelen var ne giden , tekrar işime koyulurdum. Hep kurtulmak istedim buradan. Ama nereye gidebilirdimki. Sınavlara girmek için kaçıp gitmeye benzer mi bu? Sınavlara girdinde ne oldu diyeceksiniz...HİÇBİR BOK OLMADI... Kaçtığımla kaldım. Evet sınavlara girdim hatta sınıf öncesi öğretmenliği kazandım ama tabiki gönderen olmadı.
Hatta birgün üniversite sınavının sonuncusu için kaçmıştım. Birinciye girmiştim sadece ikinci kalmıştı. Dayım ve Yusuf balığa çıkmıştı. Yengemde koyunları sağarken sen evden bir kaçarsın... Hemen arabaya atladığım gibi sınava girecek olduğum üniversitenin kapısına gelmiştim. Etraf kalabalık olduğu için bana gıcık giden ve benim orada olduğumu dayımlara işbikleyen kızı görmemiştim. Zehra Akay...Sınavdan çıktığım gibi Zehra, dayım ve Yusuf kapıda bekliyorlardı. Beni dayımın arabasına attıkları gibi kasabaya geri getirdiler. Zehra gülerek evinin yolunu tuttu. Tabi gül gerizekalı gül hem sınava girdin, hem sevmediğin kızı işbikledin hemde eve kendini bedavadan getirdin ya gül.!
Dayım beni saçımdan tuttuğu gibi evin avlusuna sürüdü ve bir güzel dövdü. Arada yengemin sesini de duyuyordum tabi. Ama öyle 'yapma Tahsin bey ,vurma!" diye değil..." Vur, vur iyice vur. Vurda aklı başına gelsin yellozun" diye bağırıyordu. Yusuf ta bir köşeye sinmiş bize bakıyordu. Yani o gün hem gururum, hem emeklerim ve çabam hemde tarladan kazandığım paralar yok oldu. Çünkü yengem paralarımı aldı !
Ama son gülen iyi güler demişler.! Önce Zehra'nın nereyi kazandığını öğrendim. Allah'ın malı barajı bile geçememiş. Daha sonra bunu kuytuda sıkıştırıp bir güzel dövdüm. Daha sonra bunun bir sevdiği oğlan vardı. Samet! Bizim bakkalın oğlu. İkisine de bir şekilde haber verdim. Buluşalım diye. Tabi Samet buluşma teklifini Zehra'nın yolladığını sanıyordu. Zehra'da Samet'in. Onların benim dediğim yere gittiklerini görünce hemen ailelerine haber verdim ve onlarda bizimkileri basınca ikiside finish.! Zehra da Samet'te bir güzel dayağı yedi.
Onlarla işim bitince bir gün de komşular varken elektriği kestim evde. Şansımada misafir diye kasabanın dedikoducusu fitne Fidan gelmişti ve yanındada birkaç kişi. Elektriği kestiğim an direk salona gittim ve mum yaktım. Fidan ablada hiç dururmu " Aaaaa...kız Gülistan ödemedinizmiydi elektrik borcunuzu karanlıkta kaldık. Kocan içip içip geziceğine elektriği ödesin" demişti. Konuş be fitne konuş...Ben konuşamadım sen konuş! O günden sonra 1-2 ay yetmişti bu olay kasabalıya.
En son Yusuf kalmıştı. Onunda işini ahırda halletmiştim.
Ahırdaki tezekleri (sığır pisliği) kürüyorduk beraber. Birden Yusuf'un ayağına o görmeden çelme taktım ve Yusuf hopppp.! Tezeğin içine yuvarlandı :)
Aklımdan geçenlerle anıra anıra gülmek istedim ama yapamazdım çünkü şu an teknedeydik. Evet dayım olacak şahıs beni bu seferde balığa getirmişti. Gerçi yapmadığı bir iş değildi daha doğrusu benim değildi. Dayım diğerleriyle ağı atmış bekliyordu bende teknedeki pisliği temizliyordum.
"Koşun koşun !!!!"
işte beklediğim sinyal depar time!
Direk dayımların yanına koştum. Hemen denize attığımız ağı diğerleriyle birlikte çektik. .Hey maşallah derya kuzusu bunlar! Canlı canlı kuyruğunu sallayan balıkları ağdan aldığımız gibi teknenin içine attık. Alnımda biriken terleri üzerimde bulunan dayımın gömleğine sildim. Evet! Buradada erkek gibi giyiniyordum. Ancak buradaki bir diğer şey ise dayım burada bana" kız , Banu , yelloz" demezdi "çocuk" derdi. Çünkü birçok adamın yanında işleniyordum. Kız olduğum belli olursa vay halime!
