Sad eyes never lie (afgeschreven)

Hoofdstuk 6. Ik heb nooit een begin van ....

157

Hij neemt haar voor een ogenblik op als het hem opeens daagt hij heeft nooit zijn eigen condooms gebruikt het waren telkens condooms die zij mee bracht
" je hebt ze doorgeprikt" zegt hij nu woest

" je hebt verdomme gaatjes in de condooms geprikt om zwanger te raken"
Hij ziet hoe ze wit weg trekt en besefte zich onmiddellijk dat hij het bij het rechte einde heeft. Ze staat zonder woord vliegensvlug van de bank op en rent richting de buitendeur maar ze was de woonkamer nog niet uit of hij had haar al te pakken
Hij greep haar bij de nek en hield haar strak tegen de muur, hij hoorde een kreun haar lippen ontglippen van de pijn terwijl ze probeerde zich uit zijn hand te worstelen.
"Luister heel goed jij afgelebberde hoerenwijf" fluistert hij met een trillende stem van ingehouden woede in haar oor.
Hij voelde hoe ze verstijfde "ik weet niet wat voor zieke spelletje je dacht te kunnen spelen, maar laat me één ding duidelijk maken. Als je de aanklachten niet laat vallen, ga je met mij te maken hebben.
Ik zal jou zielige vervloekte leventje tot een ware hel maken, ik zal je klanten inlichten over je vieze spelletjes. Ik zal je de kans geven om beroemd te worden. Ik zal er namelijk verdomme een media spektakel van maken.
Je mag ze dan haar fijn vertellen hoe je zwanger bent geraakt. Hoe je een man die amnesie heeft voor de gek hebt gehouden en dat alles om het geld.
Ik zal er voor zorgen dat je dagelijks een camera in je gezicht geschoven krijgt, dat is een belofte." Sist hij nu in haar oor
"En als je roep naar de knoppen is zal ik je door elke rechtszaal slepen die er is jij zult geen cent noch kind zien.
Ik zet de beste advocaten op je reet, de beste PR team om je reputatie te schaden en zal ervoor zorgen dat elke kleine vieze verborgen detail van jou opgerakeld wordt elke steen omgedraaid om te zien wat voor geheim je er onder hebt liggen en het openbaar maken.
Ik zal ze jou laten afschilderen als het grootste hoertje van Los Angeles en ervoor zorgen dat het kind nooit in jou zorg wordt overgedragen door de rechter als het van mij blijkt te zijn, want meisje jij bent verdomme nog dommer dan je lijkt als je denkt dat ik mijn kind laat opvoeden door een geldgeile, leugenachtige serpent.
Dus geniet van de opkomende twee dagen als je van plan bent om door te gaan met de aanklachten tegen Sarah want ik zal er voor zorgen dat het kind uit je armen wordt gegrist nog voor je het gezien hebt na de bevalling. Dus denk goed na of het dit allemaal waard is" fluistert hij gemeend
"denk heel goed na over de deal die mijn moeder je gemaakt heeft, want het is een eenmalige deal. Een hele gulle offer want meisje je bent het geld absoluut niet waard niet voor je prestaties in bed noch buiten bed. Maar ik heb mam beloofd om je nog een laatste maal ervan te overtuigen en dat is wat ik hierbij doe, je hebt tot maandag de tijd om ons te laten weten wat je beslissing is en blijf je bij wat je mam voorheen gezegd hebt trekken zij en pap hun handen van je af en ben je aan mij genade overlevert en meisje ik zal het je betaald zetten."

En terwijl Gio, Kathy's woning verlaat plaatst Sarah haar hoofd op haar kussen in de cel en probeerde de slaap te vatten wat haar die avond noch de volgende avond niet lukte.
De dagen verliepen traag Godzijdank zat ze alleen in een cel. Ze had meer dan genoeg tijd om na te denken wat niet altijd positief was als je niet wist wat er momenteel achter de schermen gebeurde omdat niemand haar wat wou zeggen.

158

Ze wist niet wat haar familie dacht, wat Giovanni dacht noch wat hij zou doen ze kon alleen maar hopen en bidden dat hij niet nogmaals voor Kathy zou kiezen.
Het was eenzaam, leeg en koud in de cel en op een agent na die om de paar uur een dienblad met voedsel in haar cel legde zag ze geen ziel.
Met wallen onder haar ogen staat ze van het bed op bij het horen van de sleutel die in de slot gedraaid wordt die maandagochtend.
Ze stapt langzaam de cel uit en ziet Tony staan die één van haar vestjes in zijn handen had.
Ze drukt een kus op zijn wang en voelt hoe hij het jasje om haar schouder slaat met de woorden "je bent op borg vrij"opgekruld onder zijn arm loopt ze het politiebureau uit en ziet Laila en Domenique staan.
Giovanni was nergens te bespeuren Ze moest al haar wilskracht samen nemen om haar teleurstelling te verbergen en niet te huilen.
Waar was hij, waarom is hij niet gekomen?
Geloofde hij Kathy, heeft hij voor haar en het kind gekozen? Zo vele vragen.
Maar ze vroeg niet om antwoorden te angstige om erachter te komen dat hij precies dit alles gedaan zou hebben en ze wou haar hart tenminste voor zo lang het kon de pijn besparen.
Dus stap ze zwijgend in de auto en kijk de hele weg naar huis woordloos uit het raam terwijl er door haar hoofd duizend en één scenario's liepen.
Ze voelde Laila's lippen op haar wang bij aankomst thuis "alles komt goed" fluistert ze zacht "beloofd."
Ik knik en loopt samen met haar naar binnen Domenique en Tony waren terug naar kantoor, Ook de woonkamer was leeg en ze voelde de glimp van hoop dat hij haar misschien thuis opwachtte nu verdwijnen het kon haar nu echt allemaal niks meer schelen.
Ze was moe van de pijn en teleurstellingen die ze doorgemaakt had dankzij hem en als hij voor Kathy koos was het voor eens en voor altijd voorbij.
Ze liet zich omhelzen door de werknemers van Laila en prikte een paar minuten later met een zwakke glimlach in de pasta voor zich die ze van Maria opgedrongen kreeg om zich dan snel te verontschuldigen en naar haar kamer te vluchten waar ze in alle rust haar hoofd onder haar deken kon begraven en te huilen tot ze in slaap valt.
Uit een diepe slaap wordt Sarah door een plons gewekt ze gaat rechtop zitten en ziet een schim in de deur van de aankleedkamer.
Ze had de gehele dag geslapen het was al donker buiten als ze voelt hoe haar hart opspringt als er een gedaante de aankleedkamer uit loopt om dan te voelen hoe een gevoel van opluchting over haar neerdaalt als ze ziet dat het Giovanni is.
Ook hij staat voor een ogenblik stil terwijl hij haar opnam. Zijn haren waren door de war, zijn boven lichaam was naakt op de militaire ketting na die een prominente plek innam op zijn gespierde borst, zijn trainingsbroek hing laag op zijn heupen en hij zag er sexyer uit dan ooit. Ze kon nog altijd niet geloven dat hij van haar was of is geweest dat zou ze zo meteen, aan zijn blik te zien achter komen.
"Ik wou je niet wekken" fluistert hij zacht "sorry." Ze knikt terwijl hij een paar stappen naar voren stapt.

159
Hij zag haar naar hem opkijken en voelde voor een ogenblik hoe ze hem de adem benam, ze was zo perfect, zo mooi dus zorgt hij ervoor dat haar mooie bruine ogen die altijd verdrietig leken te staan waardoor je jou gedwongen voelde om zich over haar te ontfermen haar te beschermen zich wijd openden door nog een stap naar voren te zetten en haar gezicht in zijn beiden handen te nemen terwijl haar kerskleurige lippen van schrik een o vormden om zich dan anticiperend van elkaar te spreiden en de zijne te verwelkomen.

En hij nam zo veel hij kon kuste haar, streelde haar, wou die blik uit haar ogen krijgen voor eens en voor altijd.
"Waar was je?" vraagt ze tussen het kussen door terwijl er tranen van verdriet over haar wangen glijden. Hij veegt ze teder weg terwijl hij haar tegen zijn borst drukt en streelt.
"Ik moest wat dingen regelen... klaren voor ik naar je toe kon komen"
" en dat kon niet wachten tot nadat je me afgehaald had?" vraagt ze nu gekwetst hij schud zijn hoofd nu langzaam
"als ik zou zijn gekomen zou ik niet meer weggegaan zijn, maar dit was te belangrijk" zegt hij nu zacht, terwijl hij zich voorover buigt en de kleine lampje aan haar hoofdeinde aanknipt. Ze gaat rechtop zitten en bekijkt hem afwachtend terwijl hij een viertal papieren die aan elkaar geniet waren opneemt en aan mij overhandigd. Voor een ogenblik voel ik weer die bekende gevoel van angst over mijn rug glijden.
Maar neem ze na een korte aarzeling toch nieuwsgierig aan en zie dat het een overeenkomst is. Ik frons mijn wenkbrauwen en begin te lezen om na een paar seconden met een open mond op te kijken "jullie hebben haar betaald om de aanklacht te laten vallen!"
Hij knikt met een zwakke glimlach terwijl ik snel naar de laatste pagina ga en de handtekeningen zie staan.
"Wat houdt dat in?" fluister ik zacht hij haalt zijn schouders op "dat op een paar details na die Tony en pap nu in orde brengen je vrij bent"
"maar hoe?"
" Wel ze heeft de aanklachten laten vallen en een verklaring afgegeven aan de politie dat toen jij de woning verlaten had zij nog bij bewustzijn was, dus het ook geen vluchtmisdrijf kon zijn geweest en dat ze geen flauw idee had wie de politie heeft gecontacteerd en dat het net zo goed zij zelf kon zijn, aangezien ze zich niks meer herinnerd van die uurtjes. Ik moet toegeven voor een serpent kan ze erg goed acteren." Ik knik langzaam "en het kind?" fluister ik nu zacht hij gaat zuchtend met zijn hand over mijn wang
" ze is zwanger" zegt hij zacht ik knik terwijl ik op mijn lip bijt "dus je krijgt een kind met haar" hij staat gefrustreerd op en loopt naar de terras deuren terwijl hij met zijn hand door zijn haren gaat.
Ik zucht en volg hem om mijn armen rond zijn taille te draaien en met mijn hoofd op zijn rug te leunen.
"Het komt goed" fluister ik zacht "het is voor 50 procent een Allonzo kindje dus zo slecht zal het wel niet zijn" hij grinnikt om na een korte stilte "het spijt me" te fluisteren ik schud mijn hoofd en druk een kus op zijn nek "er is niks waarvoor je jou zou moeten verontschuldigen. ze heeft je gemanipuleerd" zuchtend draait hij zich naar me toe en buigt zijn hoofd langzaam naar de mijne, blijft voor een ogenblik met zijn voorhoofd tegen de mijne aanstaan terwijl ze allebei elkaar luchtjes diep inademen "ik heb je gemist" mompel ik nu zacht "ik jou ook schoonheid.. ik jou ook."