Ο Λυκος Της Λιν

Η Πολη

Ημουν ξαπλωμενη στο κρεβατι του τρενου και επαιζα στο κινητο μου για να περασει η ωρα. Ο χαρακτηρηστικος ηχος του μηνυματος ακουστηκε και ενα μηνυμα εμφανιστηκε στην οθονη του κινητου μου:

"Απο: Αγνωστος αριθμος \ Προς: Εγω

Γεια Λιν. Τι κανεις; Εισαι στο τρενο τωρα;

Ντ.Γκ. "

Ενταξει αυτο με τρομαζει. Ποιος ειναι ο Ντ.Γκ. ; Πρεπει να θυμηθω σε ποιους εχω πει οτι θα παω καπου με τρενο. Ενταξει το εχω πει σε 2 φιλες μου και στον Ντερεκ. Μα φυσικα ο Ντερεκ. Ντερεκ Γκρεϊ. Ας απαντησω.

'Ειμαι καλα και ναι ειμαι στο τρενο.'

"Και εγω σε τρενο ειμαι. Θυμασαι που ηθελες να μαθεις που πηγαινω;"

'Ναι το θυμαμαι'

"Ωραια θα σου πω, ομως πριν απ' αυτο θελω να μου κανεις μια χαρη."

'Τι χαρη;'

"Να χτυπησεις την πορτα του δωματιου 6"

'Εισαι τρελος; Γιατι να το κανω αυτο; Δεν ξερω καν ποιος μενει εκει.'

"Πρωτον δεν ειμαι τρελος και δευτερον θα σου εκανα ποτε κακο;"

'Οχι.'

"Ωραια. Οποτε κανε μου τη χαρη σε παρακαλω."

'Καλα.Ενταξει.'

Εκλεισα το κινητο και κατεβηκα απ το κρεβατι.

-Παω να κανω μια βολτα. ειπα.

-Ενταξει. μου απαντησε η μητερα μου.

Βγηκα απ το δωματιο και καθως εκλεινα την πορτα πισω μου προσεξα πως ειχαμε το δωματιο 2. Οποτε δεν θα ειναι μακρια. Περπατησα λιγο μεχρι που βρηκα την πορτα με τον αριθμο 6. Χτυπησα και σχεδον αμεσως η πορτα ανοιξε. Απο πισω στεκοταν ενα ψηλο αγορι στην ηλικια μου, με ξανθα μαλλια και πρασινα ματια.

-Παρακαλω; ειπε το αγορι.

-Εεε. οχχ δεν ειχα σκεφτει τι θα πω.

-Καλα μην μιλησεις. Με λενε Ααρον. Εσενα; ειπε και μου εδωσε το χερι του.

-Λιν. ειπα και του δινοντας και εγω το χερι μου.

-Ωραιο ονομα. Θες να ερθεις λιγο μεσα; με ρωτησε διχνοντας το δωματιο πισω του.

-Ε ενταξει. ειπα χαμογελοντας.

Μπηκε μεσα στο δωματιο και μου εκανε νοημα να μπω κι εγω. Μπηκα και ο Ααρον εκλεισε την πορτα πισω μου. Το δωματιο ηταν μικρο. Περιπου σαν το δικο μας μονο που αυτο εδω ειχε μονο μια κουκετα και ενα μπανιο. Στο πανω κρεβατι της κουκετας ηταν ξαπλωμενο ενα αλλο αγορι.