Kevin 21

1.7K 32 1
                                    

-KEVIN 21-







Anastasia's Point of View.



Ang saya! Nandito na ulit siya. Noong una kinakabahan ako but i've been waiting for him. Masaya ako at nakabalik na siya at mukang in good terms naman kami. The pain is gone all i feel right now is happiness. Hawak hawak niya ang kamay ko habang papunta kami sa kwarto niya. Alam ko kung saan iyon dahil sa ilang araw kong pagtambay tambay dito sa mansion nila dahil ayokong magisa.








"I got you something." Sabi niya ng makapasok kami sa kwarto niya. Binitawan niya ang kamay ko at pumunta sa mga bagahe niya.







"Oh my God. Kevin.." Napatakip ako ng bibig ko sa gulat nang ilahad niya sakin ang dalawang ticket papuntang Maldives.










"I know how much you wanted to go there. I was planing to ask you for such a long time hanggang sa marami nang nangyari. So will you go with me?" Tanong niya sa'kin. Huminga ako ng malalim at ngumiti sa kaniya. Tama siya  na gustong gusto kong pumunta doon kasama siya. Matagal na nga eh. But like he said sobrang dami nang nangyari kaya nakalimutan na.







"Of course. Bakit hindi?" Sagot ko sa kaniya. He smiled at me. Hinawakan niya ulit ang kamay ko at huminga siya ng malalim.







"I am so sorry Ana. I should've listen to you, i should've trusted you. I lost you and you were not even mine. I thought leaving you and focusing myself in somebody else will ease the pain but it never did. But i realized your worth after that. You're so much more important to me than you think..."  Wala na kong ibang naisip gawin kundi yakapin siya. I missed him so much. I forgive him.







"A simple sorry is enough. Hearing all these from you is too much." Sabi ko sa kaniya hinigpitan niya ang yakap sa'kin at niramdam ko lang ang yakap niya. It feels so good. I feel so happy.






"Ana.. I love you." Narinig kong sabi niya. Tears fell down my cheeks and he wipes it as he smiles to me.







"I think i love you too." Sagot ko. His smile got even wider and he hugged me so tight again. Maya maya ay tinignan niya ulit ako. He looked at my eyes and to my face like he's trying to remember every inch of me.






I did the same but i stopped at his lips. His redish soft looking lips. I felt like kissing him so i did. He kissed me back slowly and gently. I don't know how long we've been kissing since we heard a knock.







"Yes?" Sigaw ni Kevin sa kung sinong kumatok. We both giggled like kids.






"Nakita mo si Ana? Did she went home? Yung isang kwarto extra eh doon na lang sana siya." Boses iyon ni Kelvin. Lumapit na si Kevin sa pinto at lumabas. Naiwan ako magisa sa kwarto. Tinignan ko ulit ang plane tickets na binigay niya kanina. One way ticket lang ito so walang nakalagay kung kelan kami babalik. Next week na agad ang alis pagkatapos ng birthday nila ni Kelvin. I think kahit hindi kami umalis ito ang tamang panahon para ayusin at linawin ang lahat. I feel like our happiness is long ovedue.







"Hey. Are you ok?" tanong ni Kevin pagpasok niya ulit ng kwarto.






"Yeah. Ok lang ako." I smiled at him and took a deep breath. Nilapitan niya ko at hinaplos ang pisngi ko.







"I'll walk you to your room. You should rest too it's getting late." Sabi niya sa'kin at tumango naman ako. He held my hand as we walk to the guest room. Tahimik lang kaming dalawa at mukang malalim ang iniisip niya. As we reach the room humarap siya sa'kin at nginitian ako. His smile is genuine.





"Goodnight. I'll see you in the morning." He said in a low voice and kissed my forehead. I smiled as i close my eyes and feel his warmth.







"Goodnight." Sabi ko rin bago siya umalis. He gave me a smile and then went back to his room. Pag pasok ko sa guest room nila ang gaan gaan ng loob ko.







Humiga na lang ako sa kama at inintindi lahat ng nangyayari ngayon. He said he love me and i think i love him too. I feel it in my heart that i do love him. Niyakap ko ang unan sa tabi ko at pinikit ang mga mata ko. Tomorrow is gonna be a good day.




----------

Violet's Point of View




Ininom ko ang alak na binigay ng bartender sa'kin. Hindi ko alam kung pang ilang baso na yon but those aren't enough! Hindi sapat! Lahat na lang hindi sapat! I've dont everything for Kevin and this is what he repays me? Akala ko ok na kami eh. I thought i took him back to me. What did i do wrong now? Ive don everything i didn't before.







"Vi, you're drinking too much. C'mon let's go." Says my friend Riva Kinuha niya ang baso ng alak sa'kin. I gave him a death glare at hinablot ko pabalik ang baso at ininom iyon.







"Enough na Vi. Look what you've been doing to yourself. You're not only ruining your career now you're also ruining your life. It's not worth it Vi. Please let's go." Kinuha niya ang mga gamit ko at nag bayad na ng bill ko sa bartender.






"Ano ba Riva? If you're really my friend you're gonna be with me through this!" Sigaw ko sa kaniya.





"I am with you! Kaya nga nakikita ko lahat lahat ng ginagawa mong kasiraan sa sarili mo. Dahil lang kay Kevin? You're doing this all because of him? How stupid is that!" Sigaw niya pabalik sa'kin. Ive known Riva for so many years. Ngayon niya lang ako nasigawan.






"Oo it's stupid! Because i am stupid! Do you know that he asked me to marry him before? But i said no and left him! It's stupid right? NOW! He's back in the Philippines and i bet that whore is rubbing herself into him!" Hinila na ko ni Riva papalayo sa bar at papunta sa parking lot. I'm drunk and feeling dizzy so kahit gusto kong pumiglas wala akong magawa kundi magpatianod sa hila niya.







"Hayaan mo na sila Vi. There are so many guys out there. Buksan mo yang mga mata mo. Maybe they're happy now. Maybe he's more happy there instead of being here in New York. Hindi ba iyon naman dapat ang mahalaga sayo? Yung kasiyahan niya?" Napasabunot ako sa sarili ko at napasandal na lang sa kotse ni Riva i can't think about him being happy with someone else while im a wreck here.








"THAT IS BULLSHIT! If i'm not happy they shouldnt be happy too!" Sigaw ko kay Riva at pumasok na ng kotse. I slammed the door and cried my eyes out in the car. It's so unfair.

The Breaking Game: Kevin. [ON HOLD]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon