Basketbol Aşığı

23★Pes Etme

Merhaba arkadaşlar. Artık kitabın karakterleri belli oldu. Yakın zamanda kitap kapağınıda değiştiricem.
Hepinize iyi okumalar :)))

Medya:Furkan ve Efecan
Karşıdan baktığınızda soldaki Furkan sağdaki Efecan :)

Sabah babamın öpmesi ile uyandım.

-Hadi kalk kızım teyzen ve kızlar harika bir kahvaltı hazırladılar seni bekliyoruz

Başımı hayır anlamında salladım

-İlaçlarını içmen gerek Selin

-Kolum düzelmiycekse o iğren ilaçları içmenin ne anlamı var
Aç değilim

Yatağın diğer tarafına dönüp yatağa iyice gömüldüm. Babamda sessizce çıktı odadan

Son iki günüm tamamen böyle geçti. Zorla yemek yedirip ilaç içirdiler. Ve yine sessizdim. Konuşuyordum ama eskisi kadar değil. Herkez yanımda olmaya çalışıyor beni yanlız bırakmak istemiyorlar. Onlar olmasaydı belkide kendime birşey yapardım bilmiyorum. Ama bana acıyarak bakmalarını istemiyorum. Herkezi zar zor okula ve işlerine gönderdim evde sessizliği dinledim biraz. Birden gözüme Barış'ın hediyesi pembe topum çarptı. Aniden gelen fikirle dolabımdan formamı giydim. Topumu alıp aşağıya indim telefonumu kapatıp masanın üzerine bıraktım. Kafamı dinlemeye yanlız kalmaya ihtiyacım var. Spor ayakkabılarımıda giyip evden çıktım. Hava biraz karışıktı ama aldırış etmeden yürümeye devam ettim. Mahallemizdeki parka geldiğimde durmadım eğer burada oynarsam bizimkiler beni ararsa ilk bakacakları yer burası olurdu. Yoluma devam edip Barış'la buluştuğumuz parka geldim. Burayı görünce ilk sarıldığımız zaman geldi aklıma yüzümde hafif bir tebessüm oluşmuştu.

Sahaya geldiğimde maç yapanlar vardı. Kenara oturup izlemeye başladım. Çok iyi bir sokak maçıydı açıkçası. Yanıma birinin oturmasıyla refleks olarak baktım. Benim yaşlarımda spor kıyafetli bir erkek.

-Sahanın boşalmasını bekliyorsun galiba?

-Evet.

-Kolun böyleyken oynayabiliyormusun?

-Neden olmasın denemek için burdayım.

-Ne olduğunu sorabilirmiyim aceba?

Dönüp çocuğa baktım. Meraklı bir şekilde bana bakıyordu. Normalde tanımadığım bir insana hayatımdan birşeyler anlatmazdım ama nedense anlatasım geldi.

-Maçta kötü bir sakatlık geçirdim.

-Sokakta oynarken dikkat etmek gerekir.

-Bir takımda oynuyorum.

-Öylemi ne kadar güzel.

-Yaa çok güzel!

-Neden öyle söyledin?

-Maçta tam son sayıya giderken karşı takımdan birisi üzerime uçtu omzumdan ağır bir darbe aldım gözümü hastanede açtım babam gelip kızım üzgünüm ama artık basketbol oynayamazsın dedi.

-Ovv bu biraz fazlaydı.

-Sen bide bana sor.

-Gerçekten çok üzüldüm. Bu halde olmana rağmen oynamak istiyorsan çok seviyorsun galiba?

-Küçüklükten beri aşığım. Peki ya sen sende severmisin?

-Aslında ben sadece moralim bozukken oynamaya gelirim.

-O zaman moralin bozuk galiba?

-Sanırım evet.

-Anlatmak istersen dinlerim.