Texting || Acid

~3.6

Nathan: san ik moet je wat vertellen

Sanne: eh oke?

Nathan: ik hou van je

Nathan: en ik weet dat ik dit vaker moet zeggen

Nathan: maar ik vergeet het atijd

Nathan: en ik weet dat je het weet

Nathan: en ik wil je weer zien

Nathan: en niet via een stom beeldscherm

Nathan: maar ik het echt

Nathan: want ik ben bijna vergeten hoe jou lippen tegen de mijne voelen

Nathan: of hoe onze lichamen perfect tegen elkaar passen als we onder de dekens liggen

Nathan: hoe je lacht

Nathan: hoe je naar me kijkt vlak voor ik in slaap val

Nathan: je betekend zo veel meer voor me dan ik laat merken

Nathan: zo veel meer dan iemand kan zien

Nathan: ik hou van alles aan je

Nathan: van hoeveel je van St
sarbucks houd tot de littekens op je linker knie

Nathan: voor mij ben je mijn alles

Nathan: en ik mis alles aan je

Nathan: dit komt zo cliché over maar sanne, geloof me als ik dit zeg

Nathan: ik blijf meer en meer van je houden

Nathan: ik zeg het dan wel niet iedere dag maar babe, het is echt zo

Nathan: iedere dag begin ik meer voor je te voelen

Nathan: en ik wil niet dat het stopt

Sanne: wauw... sprakeloos

Sanne: maar ik hou zo veel van je en het is voor mij zo moeilijk om van julie te horen wat rayan en zij allemaal doen. het doet me pijn dat we zo ver van elkaar vandaan wonen

Sanne: en ik vergeet ook zo veel van jou

Sanne: ik vergeet het gevoel van jou lippen die tegen mijn nek kietelen

Sanne: en het gevoel dat in me omhoog kruipt wanneer je me net wat strakker vast pakt in je slaap

Sanne: dat je bang bent dat ik niet meet naast je lig

Sanne: ik hou zo veel van je en iedere dag wil ik opnieuw beleven met jou

Sanne: ik wil je nog knuffelen zo snel mogelijk

Sanne: want iedere dag kan de laatste zijn

Sanne: ik ben bang om morgen te horen dat je bent aangereden

Sanne: bang dat ik je nooit meer zou kunnen zien

Nathan: sanne, ik hou van je

Sanne: en ik nog zoveel meer van jou