I fell in love with both

Hoofdstuk 5

-Jenna

"Ik geloof nog steeds niet dat je hier echt bent." Justin en ik zaten op de rand van mijn bed en ik veegde mijn tanen van geluk weg. Justin glimlachte en gaf me nog één knuffel. "Ik besefte het eerst ook nog niet, maar ik ben er nu." Zijn woorden en zachte stem stelden me gerust. "Je hebt echt een mooie kamer Jenn." Ik lachte om zijn woorden.  "En dat zegt onze prins hiero. Met zijn gigantische kamer!" We moesten lachen. "Nee, ik meen het, het is echt mooi!" Hij keek een tijdje rond. "Nah, misschien is mijn kamer nét ietsje mooier.." We schoten weer in de lach. "Ik heb dit zo gemist. Dit gelach." Justin keek me aan. " ik ook, ik ook." Jus, ik ga maar even douche, denk ik." Op een een of andere manier voelde ik me raar bij hem in de buurt. Niet vervelend of zo maar ik kreeg echt kippenvel. Ik liet de douche stralen over mijn huid glijden. Ik zeepte me in en scheerde mijn benen en oksels. Ik draaide de douche uit. Zo, nu kon ik er weer even tegenaan. Ik keek in de spiegel. Dit was echt een goede dag. Ik hoorde Justin in de kamer zingen.
"Is it to late now to say sorry?" Cause I'm missing more than just your body!"
Zijn stem was echt prachtig. Ik trok mijn pyjama aan en deed de witte badkamer deur open. Hij keek weg van zijn gitaar naar mij. "Het klonk echt prachtig." Hij lachte. "Ik hoor het nu vaak op de radio het is echt een hit." Ik ging weer naast hem zitten. "Ja klopt, het is nog steeds moeilijk te bevatten dat zoveel mensen naar me luisteren." Hij staarde in het niks terwijl hij dat zei. "Je verdient het dat ze ernaar luisteren want je hebt echt een mooie stem." Hij gaf geen antwoord en staarde nog steeds. "Justin?" Hij schrok een beetje. Uiteindelijk verbrak ik dan maar de stilte. "Ik ga slapen." Ik deed de lichten uit en trok de deken over mij heen. Ik voelde dat Justin naast mij kwam liggen. Het gaf een vertrouwd gevoel. Met dat gevoel viel ik in slaap.

-Justin

Ik kroop tegen haar aan hopend dat ze me er niet uit zal sturen. In tegendeel voelde ik haar ontspannen. Een zucht van verlichting glipte uit mijn mond. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

Ik opende mijn ogen en sloot ze meteen weer. Een vel licht scheen in de kamer. "Opstaan meneertje de prins. Jij bent zeker uitslapen gewend, ik zal je zeggen dat dat nu niet meer kan." Ik keek verbaasd met half open ogen naar Jenna. "Hoe laat is het?" vroeg ik verbaasd. "Half negen." Jenna was al aangekleed. Ik stapte haar bed uit. Jenna keek me een beetje schrokkend aan. Ik besefte dat ik alleen in een onderbroek opstond. "Sorry." Ik pakte vlug mijn shirt en broek en trok het aan. Het was best ongemakkelijk. Shit, Justin lekker bezig weer. We gingen naar de lessen. Zoals normaal was het oer zaai. Ik had school al af. Maar wat ook zo raar was dat ik mijn ogen niet van Jenna af kon houden. Ik zat twee plekken achter haar. Ze zat met die Niall te praten. Justin vertrouwde hem op een een of andere manier niet. Ze hadden het heel gezellig. Een steek ging door mijn hart toen hij weer zo'n 'leuk grapje maakte.' Ik probeerde bij de les te blijven maar het ging zo moeilijk omdat steeds mijn waakhond in mij op haar moest letten. Bonnie zat voor haar met een jongen te praten. Ik dacht dat dat die ene vriend van Niall was. Was het nou Milan? Nou ja, het zal wel.

De lessen waren voorbij en ik liep naar Jenna toe die nog steeds met Niall aan het praten en lachen was. "Pfff... Die lessen waren weer saai zeg." Ik probeerde haar aandacht te trekken. Ze stopte vlug met lachen en nam afscheid van Niall die me met een blik die niet te beschrijven was na keek. Ik leek een sprankje van woede en jaloezie in zijn ogen te zien maar ik zal het wel verzonnen hebben. "Ja super saai." We liepen achter de meute aan die naar de kantine leidde. Toen de deuren open gingen werd het stil. Gelukkig werden er minder telefoons gepakt dan gister. "Awkward." Fluisterde Jenna in mijn oor. "Ahum!" Er stond een mevrouw voor de zaal. Geen idee wie ze was. Ik denk misschien een leerkracht.
"Jullie weten allemaal dat gister de bekende Justin Bieber bij ons op school is komen en dat is een eer." O, God nu gaan we dit krijgen. Jenna moest ook lachen en sprak de vrouw na met een piep deftig stemmetje. Ik moest lachen. "En jullie weten allemaal dat vandaag de muziek dag is en er zijn gister veel aanvragen gedaan of Justin wat zou kunnen opvoeren." Hier had ik dus echt een hekel aan. Mensen denken allemaal maar dat ik alles aan kan maar ik ben ook maar gewoon een mens?! Maar ik hou van mijn beliebers daar niet van. Zij steunen mij door dik en dun. "We hebben natuurlijk ook een van de leden van One direction op onze school. Daar zijn we heel trots op." Ik keek naar Niall en die vond het volgens mij ook niet echt leuk. Veel mensen behandelen ons als speelgoed. Alleen fans begrijpen dat. Ook al zitten er soms we van die meisjes bij die het blijkbaar niet begrijpen. Maar goed. "We zouden graag eerst Niall naar voren willen roepen!" Veel meisjes begonnen te gillen. Ik vond het best knap dat hij nu al zo veel fans heeft, nou ja zijn band dan. "We hebben voor Niall speciaal de hele one direction groep gevraagd of ze vandaag konden komen." Ik zag nu pas dat ze net binnen waren gekomen. Niall zag ze ook en gaf ze schouderklopjes. Ze zongen 'perfect.' Een van hun nieuwe hits dacht ik. Ik moest ook gaan zingen en ik zong maar 'what do you mean.' Het was eigenlijk wel leuk. Ik werd er altijd emotioneel van als ik bij mijn beliebers of fans ben. Jenna gaf me een knuffel toen ik klaar was. Nu wist wel iedereen dat ik hier op school was.

-Niall

Ik keek naar Jenna die Justin een grootte knuffel gaf. Justin en mijn band hadden net opgetreden voor school. Voor Justin zal het wel een: "ja, hoor geen probleem." Opgave zijn. Maar voor mij betekende het heel veel. Jenna had net niet eens naar me op gekeken. Ach, wat zie ik toch in haar? "Hé gast ging goed hè?" Liam kwam naar me toe en gaf me een flink schouderklopje. "Chiks op het oog?" Ik lachte en duwde Liam weg. "Nee ik was aan het denken over onze band." Zei ik maar. "Oké, maar kom je? Harry en de rest wilt je ook graag zien. Of was je hen vergeten?" Ik lachte. "Nee! Tuurlijk niet ik kom al." Voor ons optreden hadden we geen tijd om gedag te zeggen. Harry stond met Louis te praten en toen hij me zag keek hij vrolijk op. "Niall!" Schreeuwde Louis. Ze gaven me een ja, je weet wel een jongens hug.
"Alles goed hier op school?" Ze keken me allemaal vragend en enthousiast aan. "Uhmm..  Ja hoor, ik had nog wat tekst en een melodie voor een liedje. Ik liet het ze horen en ze waren allemaal heel enthousiast. "Nog steeds jammer dat Zayn het niet kan horen." Ik zag dat iedereen verdrietig keek maar ze herstelde snel. "Ach, Dei Zayn hij doet maar waar die zin in heeft." Harry verbrak de stilte. "Niall we hadden natuurlijk nog een verrassing voor je." Sprak Louis. "Je dacht toch niet dat we zo ver zouden reizen om alleen een optreden met jou?" Vulde Liam hem aan. Ik lachte. "Jullie blijven hier zeker wat langer?" Vroeg ik nieuwsgierig. "Jep! Maar ja we blijven maar een week maar toch..." Liam was zijn woord kwijt. "gezellig!" Voegde Harry daarom maar Schreeuwend toe. We gaven elkaar weer een knuffel. Nou ja heel blij was ik ook niet. Ik bedoel niet dat ik het niet leuk vind maar Jenna... Ik moet deze hele week met de jongens om gaan maar met andere kan ik me niet zo bezig houden. Ach zet Jenna uit je hoofd gast. Misschien had ik ook wel gelijk get over it!