My Sassy bae

Chapter 1

Late na ako. Late nanaman ako, hayy nakakasawang gumising araw araw. anong oras na ba? 
"9:15" I groaned. late na nga ako. I have 30 minutes to finish things I have to do. 

after taking a long shower and changing into my uniform, I'm finally finished putting on some powder unto my face and thats it. pag baba ko ng kwarto ay mukha agad ni doraemon ang nakita ko. 
"wala ka bang balak na kumain ha?!" sigaw na-naman nya
"para saan pa? tsskk nakakawalng ganang kumain pag kasabay ka" sagot ko. 
"ako na lng ang aalis kumain ka lang" at may balak pa sana syang tumayo ng nag lakad na ako papalabas. tsskk ikaw? nakakatawa ka doraemon.

paglabas ko ng bahay isang puting kotse agad ang bumalandra sa harap ko. bakit ganito ang cycle ng bwisit kong buhay? 
"good morning madame" I greeted at nag bilis na pumunta sa kotse ko.
"nag away nanaman ba kayo ng kuya mo?" tanung nya. kuya ko? ohh please. My brother died 4 years ago.
"he's not my brother" at nag drive na ako paalis.

Ganyan ang aking morning routine. Mag aaway kami ni doraemon at umaga ang uwi ni madame. tsskk bakit di pa ako nasanay? 

papasok ng Sevit high ay isang malaking gate na may S at V sa gate ang bumalandra sa akin. normally dorms ang tinutulugan ko at dahil kakasimula lng ng first semester ko as a senior highschool kailanangan naming umuwi sa household namin. Yes dito den nag aaral si doraemon. at hindi ko kuya si doraemon, dahil mas matanda ako sakanya ng 4 minutes. self proclaimed kuya kasi. 

I'm Avery Thompson. 17 years old, yun lng. no other information dahil wala naman kailangan pang malaman.

on my way to my dorm. dumaan muna ako sa may fountain to drop a coin, why? its a habbit of mine. 

Sebastian Davis' point of view

"this won't work!" sigaw ko sa makulit kong manager.
"just try it once. create a perfect image and after that I'll be the one to talk to the school to drop you out" bakit ang kulit ng kano na to?! 
"why can't you understand the word no?!" sigaw ko and the next thing I know ay nasa labas na ako ng kotse. 
"if you can't do it then I can't help you" at yun ang last words nya saakin. Bullshit!! unang una! I dont desserve to be in this fucking school and second!! I'm a Star! everyone knows me!! and lastly! bakit sila may dorm dito sa school na to?!!! ang weirdo SHIT!

"umm are you....se- sebastian?" nauutal na tanong ng isang estudyante. tiningnan ko sya at tumango ako ng bigla nyang isigaw yung pangalan ko. the next thing I know tumatakbo na ako. 

THIRD PERSONS VIEW

habang tumatakbo si sebastian, papasok pa lang si Avery ng building. pagliko ni Sebastian ay may bigla syang nabanggang babae. nung pagkatinigin nya sa babae ay bigla syang natulala sa ganda nito habang ang mga babae na humahabol kay sebastian ay nagulat dahil kilala nila kung sino ang nabangga ni sebastian. 

"ar-ay" bulong ni Avery at biglang tumingin kay sebastian.
"are you okay?" tanung ni Sebastian habang sinusubukang pahidin ang ulo ni Avery.
nang si Avery ay nakatayo ng maayos nagulat si Sebastian dahil sobrang tahimik ng kanyang fans. habang si Avery naman ay tinitignan ang bagong estudyante. 
"are you a new student?" bulong ni Avery habang inaayos yung buhok nya. 
"yeah" pa cool na sagot ni sebastian
"aahh.. you're a new student yet you're already causing trouble"
"tr-ouble?!" sigaw ni sebastian kaya napatingin si Avery kay sebastian sa mata. 
"At kayo! can you take your business outside the school?!! nakakasuka kayo tignan!" sigaw ni Avery sa mga fans ni Sebastian. nagulat si Sebastian sa ginawa ni avery at natakot na den at the same time.
"pwede ba?! ha?!! walang tatakbo sa corridors?! I believe sinabe na yun nung grade 1 ka?!" and those last words na sinigaw nya kay sebastian left him dumb founded. mixed emotions. Hatred, surprised, natatawa, natatakot. hindi nya alam ang kanyang gagawin.

meanwhile habang sila ay nagtatagisan ng tingin ay may isa pang isang estudyante na nagbabalik ng pilipinas. Isang lalaking naglalakad sa corridor ng may nakita syang isang lalaki at babae na nagtatagisan ng tingin. kaya napatawa na lng sya dahil kilala nya ang babae kaso nung nakita nya ang lalaki ay bigla na lng nagbago ang kanyan expression. small world ika nga ni Tyler Anderson na nagbabalik galing UK pagkatapos ng tatlong  taon. 

"Early in the morning yet-- you're already screaming" tawag ni Tyler kay avery na ikinagulat naman nito. ngunit si sebastian ay napa-tigil ng narinig nya yung boses na iyon. Ang boses na matagal nya nang hindi naririnig. Ange boses ng taong hindi nya ikinatuwang marinig. Unti unting humarap si Sebastian para makita ang taong-iyon at sa inaasahan nya sya nga. 

"*smirks* Small world isnt it?" bati ni Sebastian sa kanyang matagal na kaibigan.
"how have you been?" tanung nito. biglang nagulat si Avery ngunit hindi iyon nagtagal dahil tinarayan nya ang dalawa at umalis na para pumunta sa kanyang dorm. 
"I'm great. how have you been--" hindi natuloy ni sebastian ang kanyang sinasabe dahil biglang lumapit si Tyler at binatukan si Sebastian.
"you crazy punk" at bigla na silang nagtawanan. 

ang dalawa ay matagal ng magkaibigan ngunit dahil sa isang aksidente ay nagkahiwalay sila. Sabihin nating kahit lalaki ang mga to ay isa silang mga plastik. Hindi nagtagal ay umalis den si Tyler para hanapin si Avery para bumati.

Kumatok ito sa kwarto niya at binuksan namn ni Avery iyon ngunit ng makita nya kung sino ang taong nasa pinto ay sinubukan nya itong isara kaso naharangan ng paa ni Tyler.

"Leave" yun lang ang nasabi ni Avery sa sobrang galit na ikinangiti ni tyler. she said something, thats better than I expected ayun ang nasa isip ni tyler sa kasalukuyan. dahil malakas si tyler ay natulak nya nag pinto pero naiwasan naman iyon ni Avery.

"you moved dorms. oh thats right, its because you always hated that roo--" hindi nya natuloy yung sinasabi nya.
"Leave. just like what you always do" habang nakatingin sa kawalan. kaya naman ay na konsensya si Tyler at naalala ang kanyang pagkakamali.

"I missed you" at napatingin naman si Avery sa kanya at natawa ng parang wala syang pakialam.
"nonsense" bulong naman ni Avery at tumingin sa mga mata ni sebastian.
"dont-- just dont. It'll be better if you leave this room" pahabol ni Avery at dun lang na-realize ni tyler kung gaano nahirapan si Avery sa kanyang pag alis. kaya sa walang pagaalinlangan ay niyakap nya ito.

"I'm sorry. I had to leave" at doon na nagsimulang tumulo ang luha ni Avery. 
"You left without saying goodbye" pag hangul ni Avery.
"I know, I know, thats why I'm here. to say sorry. to be with you. please don't be mad" at dahil lang sa mga salitang yun ay niyakap pabalik ni Avery  si Tyler. Sa isang tingin pa lang ay makikita mo na kung gaano ka close ang dalwang ito.